Polipy w nosie – przyczyny, objawy, leczenie

Polipy w nosie – przyczyny dolegliwości

Polipy nosa to miękkie guzki, które osadzają się na wewnętrznych ścianach nosa. Pojawiają się głównie u osób między 50 a 60 rokiem życia, ale nie jest to reguła. Zazwyczaj występują u mężczyzn, a prawie wcale nie występują u dzieci. Polipy nie są niebezpieczne, ale mogą powodować niedrożność nosa, węchu i bóle głowy oraz zatok. Szacuje się, że około 5% populacji cierpi na polipy w nosie. Polipy diagnozuje się w gabinecie laryngologa, poprzez rynoskopię przednią.

Przyczyny powstawania polipów w nosie nie są dokładnie zbadane. Lekarze podejrzewają, że mogą mieć z tym coś wspólnego następujące czynniki:

- genetyka, predyspozycje genetyczne,

- alergia,

- powracające i przewlekłe procesy zapalne błony śluzowej nosa oraz zatok,

- zaburzenia w komórkach nabłonkowych,

- zaleganie śluzu w zatokach i stan zapalny,

- astma oskrzelowa,

- mukowiscydoza,

- znaczny spadek odporności chorego.

Polipy w nosie – rodzaje

Występują cztery rodzaje polipów w nosie. Są to:

1.    Polipy typu obrzękowego: zbudowane są z obrzękniętej tkanki łącznej.

2.    Polipy typu gruczołowego: zbudowane są z nabrzmiałej tkanki łącznej, w której znajdują się gruczoły i torbiele.

3.    Polipy typu mieszanego: zawierają w sobie dwa powyższe rodzaje polipów.

4.    Polipy choanalne: są powiązane z zapaleniem toczącym się w szczęce. Wyrastają z zatoki szczękowej i wypuklają się jamy nosa.

Polipy w nosie – objawy

Na początku trzeba zdać sobie sprawę z tego, że nie każdy może czuć jakiekolwiek objawy ze względu na polipy w nosie. Małe polipy prawdopodobnie nie będą dawać o sobie znać, ale martwić się powinny ci, którzy cierpią na większe zmiany chorobowe, które mogą utrudniać oddychanie, a nawet powodować utratę węchu. Objawy polipów w nosie to:

- pogorszenie węchu oraz smaku,

- zatkany nos lub uczucie zatkanego nosa i problemy z oddychaniem przez nos,

- katar z ropną wydzieliną z nosa,

- spływanie po gardle wydzieliny,

- łzawienie oczu oraz kichanie,

- bóle głowy,

- chrapanie w trakcie snu.

Polipy w nosie – diagnoza i leczenie

Polipy w nosie diagnozuje lekarz laryngolog. Lekarz w trakcie wizyty wykonuje rynoskopię przednią przy pomocy wziernika Hartmana. To pozwala na uzyskanie lepszej widoczności jamy nosowej w przedniej jej części. Badanie te jest bardzo skuteczne: pozwala zobaczyć polipy i ocenić ich wygląd: czy są gładkie i lśniące, uszypułowane czy nieuszypułowane. Lekarz może zobaczyć także ich barwę, która może świadczyć o stopniu choroby. Polipy w nosie mogą być przeźroczyste, ropne lub białe oraz żółte.

Zazwyczaj polipy zlokalizowane są w tylnych nozdrzach, przy ujściu zatok przynosowych lub w przewodzie nosowym środkowym. Zdarza się też, że polipy są umiejscowione w przewodzie nosowym środkowym.

Leczenie polipów w nosie może odbywać się także poprzez fiberoskopię, kora polega na włożeniu do nosa elastycznego endoskopu z kamerką, która pokazuje w powiększeniu jamę nosowo-gardłową. Diagnostyka polipów może odbywać się też za pomocą badania obrazowego, czyli tomografii komputerowej.

Diagnozowanie polipów powinno być zawsze poprzedzone wywiadem lekarskim. Lekarz może zlecić wykonanie innych badań, kiedy podejrzewa: gruczolaka przysadki mózgowej, przepuklinę oponowo-mózgową czy złośliwe guzy o charakterze nowotworowym.

Leczenie polipów polega na przyjmowaniu leków, stosowaniu płukanek i naparów, ale w cięższych przypadkach stosuje się operację. Trzeba wiedzieć, że wcześniej materiał powinien być poddany badaniu histopatologicznemu, aby wykluczyć ciężki nowotwór. Polipy to zmiany o charakterze alergicznym, więc można je leczyć usuwając z otoczenia te alergeny, które źle wpływają na ich stan.

Aby stan chorego poprawił się, podaje mu się steroidowe leki przeciwzapalne, które powodują kurczenie polipów lub nawet całkowite ich obumarcie. Antybiotyk podaje się tylko wtedy, kiedy pacjent jest chory na zapalenie zatok lub przechodzi infekcję bakteryjną.

Warto pamiętać, że polipy w nosie mogą być objawem innych chorób współistniejących. Nie lekceważ ich! Kluczowe w tym przypadku jest dobre rozeznanie i trafnie postawiona diagnoza przez lekarza specjalistę.