Takie są oznaki niedoboru potasu. Widać je na Twojej skórze
Łuszczące się policzki, pękające pięty albo drobne krostki, które długo się goją — czasem to nie wina źle dobranego kremu, lecz zbyt małej ilości potasu w organizmie. Sprawdź, jak ten elektrolit wpływa na skórę, jakie badania wykonać i jak bezpiecznie uzupełnić jego braki.
- Potas reguluje gospodarkę wodną komórek, dlatego jego niedobór może prowadzić do nadmiernej suchości skóry
- Przy dłuższej hipokaliemii pojawiają się także trądzikowe krostki i opóźnione gojenie mikrourazów
- Różnica między normą (3,5–5,0 mmol/l) a niedoborem jest niewielka — poziom potasu sprawdzisz prostym badaniem krwi
Potas – elektrolit, który trzyma cały organizm w ryzach
Potas to kluczowy minerał i główny kation wewnątrzkomórkowy, bez którego organizm nie może prawidłowo funkcjonować. Reguluje przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, rytm serca oraz równowagę wodno-elektrolitową. Choć we krwi krąży zaledwie około 2% jego puli, większość działa wewnątrz komórek, wspierając ich metabolizm.
Obecność potasu w komórkach skóry ma szczególne znaczenie — pierwiastek ten pomaga utrzymać odpowiednie nawilżenie i elastyczność bariery naskórkowej. Dzięki temu skóra pozostaje miękka, sprężysta i bardziej odporna na podrażnienia, a jego niedobór szybko odbija się na jej kondycji. Czytaj więcej: Na skórze widać to, co dzieje się w organizmie. Zwróć uwagę na te objawy
Jak sprawdzić poziom potasu w organizmie?
Najprostsze jest badanie stężenia potasu w surowicy — krew pobiera się z żyły łokciowej, najlepiej na czczo. Wynik poniżej 3,5 mmol/l oznacza hipokaliemię.
Lekarz może zlecić również:
- jonogram — pełny profil elektrolitów (sód, magnez, chlorki)
- badania nerkowe (kreatynina, eGFR) — bo to nerki regulują wydalanie potasu
- EKG — przy większych niedoborach widać charakterystyczne spłaszczenie załamka T
Sprawdź też: Pasta za grosze, a pięty jak z salonu. Gładkie i delikatne jak u dziecka
Hipokaliemia a skóra – objawy, o których rzadko się mówi
Niedobór potasu (hipokaliemia) kojarzy się najczęściej z dolegliwościami ogólnymi, takimi jak bolesne skurcze mięśni, osłabienie czy kołatanie serca. Dermatolodzy zwracają jednak uwagę, że zbyt niski poziom tego pierwiastka może również wpływać na kondycję skóry, powodując objawy często bagatelizowane lub mylone z innymi problemami dermatologicznymi.
Przewlekła suchość i łuszczenie się skóry — potas odpowiada m.in. za prawidłową gospodarkę wodną w komórkach. Kiedy jego poziom spada, naskórek szybciej traci wilgoć, co skutkuje nadmierną suchością, szorstkością i łuszczeniem się skóry, nawet mimo stosowania kremów nawilżających.
Drobne krostki i zaczerwienienia — hipokaliemia spowalnia procesy regeneracyjne w skórze, przez co naturalne mikrouszkodzenia goją się wolniej. W efekcie mogą pojawiać się drobne krostki przypominające trądzik, a zaczerwienienia i stany zapalne utrzymują się znacznie dłużej niż zwykle.
Problemy z gojeniem ran i pękające kąciki ust — potas bierze udział w transporcie składników odżywczych do keratynocytów – komórek budujących naskórek. Jego niedobór sprawia, że gojenie nawet niewielkich ranek ulega wydłużeniu. Typowym objawem bywają też bolesne pęknięcia w kącikach ust, które trudno się regenerują.
Takie symptomy nasilają się szczególnie u osób odwodnionych, stosujących leki moczopędne lub cierpiących na przewlekłe biegunki, ponieważ w tych sytuacjach organizm traci potas szybciej, niż jest w stanie go uzupełniać.
Bezpieczne uzupełnianie potasu – jak robić to mądrze i skutecznie
Potas to jeden z kluczowych minerałów dla pracy serca, mięśni i układu nerwowego. Jego niedobór może objawiać się osłabieniem, skurczami mięśni czy zaburzeniami rytmu serca, dlatego tak ważne jest, aby dbać o właściwy poziom tego pierwiastka.
1. Dieta bogata w potas
Najprostszym i najbezpieczniejszym sposobem jest włączenie do codziennego jadłospisu produktów obfitujących w ten składnik. Banany, awokado, bataty, pomidory, fasola czy szpinak dostarczają średnio od 300 do 600 mg potasu w jednej porcji. Regularne spożywanie warzyw i owoców pozwala stopniowo uzupełniać jego niedobory i wspiera naturalną równowagę organizmu.
2. Odpowiednie nawodnienie
Równie istotne jest picie odpowiedniej ilości płynów – około 1,5–2 litrów wody dziennie. Odwodnienie zwiększa bowiem wydalanie potasu przez nerki, co może pogłębiać jego niedobór.
3. Suplementy i leczenie
W przypadku łagodnej hipokaliemii lekarze często zalecają suplementację w dawce 50–100 mmol potasu dziennie, najczęściej w formie tabletek o przedłużonym uwalnianiu. Większe ilości, a zwłaszcza podanie dożylne, wymagają już ścisłego nadzoru medycznego – niewłaściwie stosowany potas może być niebezpieczny.
4. Kontrola leków
Jeżeli przyjmujesz diuretyki (leki moczopędne), warto skonsultować z lekarzem możliwość zmiany preparatu na taki, który oszczędza potas, albo wprowadzenia dodatkowych środków uzupełniających ten pierwiastek.
Uwaga: osoby z przewlekłą chorobą nerek muszą być szczególnie ostrożne. Zarówno niedobór, jak i nadmiar potasu mogą być groźne dla zdrowia, dlatego wszelkie zmiany powinny być prowadzone pod opieką specjalisty.
Przeczytaj również: Najważniejsza witamina na jesień i zimę. Jak suplementować?
