Badania ginekologiczne – kiedy i jak często należy je wykonywać?

Badania ginekologiczne – pierwsza wizyta u ginekologa

Według zaleceń Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników pierwsza wizyta u ginekologa powinna się odbyć pomiędzy 12. a 15. rokiem życia, kiedy dziewczynka ma już zazwyczaj za sobą pierwszą miesiączkę. W praktyce jednak nastolatki pierwszy raz decydują się udać do gabinetu ginekologicznego po rozpoczęciu współżycia, średnio ok. 16.-18. roku życia. Jeśli kobieta nie rozpoczęła jeszcze życia seksualnego, a ukończyła 18.-20. rok życia również powinna wybrać się po raz pierwszy do ginekologa. Warto wspomnieć, że dziewczynki niepełnoletnie muszą, zgodnie z polskim prawem, udać się do gabinetu z opiekunem prawnym.

Badania ginekologiczne powinny odbywać się w połowie cyklu miesiączkowego. Oczywiście, jeżeli występują niepokojące objawy, wówczas nie wolno zwlekać z wizytą.  Należy unikać stosunków seksualnych, irygacji pochwy oraz używania tamponów na dwa dni przed badaniem. Warto pomyśleć wcześniej o pytaniach, które można zadać lekarzowi, np. dotyczących antykoncepcji, infekcji, nieregularnych lub bolesnych miesiączek. Trzeba również zebrać historię medyczną swojej rodziny, zwłaszcza matki, bowiem lekarz może zadać pytanie o występowanie pewnych chorób wśród najbliższych (np. raka piersi bądź raka jajnika). Ginekolog zapyta zapewne także o datę pierwszej i ostatniej miesiączki.

Badania ginekologiczne – jak przebiega wizyta u ginekologa?

W dniu zaplanowanego badania warto wziąć prysznic, ale należy unikać stosowania żeli czy płynów do mycia okolic intymnych. Wygodne ubranie, które łatwo zdjąć, zapewni większy komfort podczas wizyty. Przed badaniem przedmiotowym lekarz przeprowadza z pacjentką dokładny, wyczerpujący wywiad, zbierając informacje o ogólnym stanie zdrowia, niepokojących objawach i stylu życia (np. paleniu papierosów). Następnie prosi o rozebranie się i przejście na fotel ginekologiczny, na którym, kładąc się, umieszcza się stopy na podnóżkach.

Badanie ginekologiczne rozpoczyna się od wizualnej oceny narządów płciowych w celu wykrycia takich nieprawidłowości, jak: zaczerwienienie sromu, owrzodzenie, wysypka.  Kolejnym etapem jest rozchylenie ścianek pochwy poprzez włożenie wziernika, co umożliwia dokładne obejrzenie szyjki macicy. W tym momencie lekarz może pobrać wymaz cytologiczny (cytologię powinno wykonywać nie rzadziej niż raz na trzy lata). Podczas kolejnej części badania, ginekolog umieszcza drugi i trzeci palec w pochwie, a drugą ręką uciska brzuch, aby zbadać macicę i jajniki. Badanie przedmiotowe nie powinno być bolesne, ale jeśli tak jest, należy natychmiast powiadomić lekarza. Częścią badania ginekologicznego jest też palpacyjne badanie piersi.

Niekiedy ginekolog zdecyduje się na wykonanie USG transwaginalnego, które polega na ocenie anatomii narządów rodnych przy pomocy specjalnej głowicy umieszczanej w pochwie. Badanie to umożliwia m.in. wykrycie raka jajnika we wczesnym stadium rozwoju.

Badania ginekologiczne – wyniki

Wynik badania ginekologicznego pacjentka otrzymuje niemal natychmiast. Lekarz od razu udziela bowiem informacji na temat stwierdzonych ewentualnych nieprawidłowości, podobnie jest podczas wykonywania USG dopochwowego.

Jeżeli w trakcie badania pobrany został materiał cytologiczny bądź wymaz czystości pochwy, na wynik trzeba będzie poczekać do kilku dni.