Bisocard – wskazania do stosowania leku, dawkowanie, działania niepożądane
Bisocard – charakterystyka leku
Bisocard to lek, którego substancją czynną jest fumaran bisoprololu (Bisoprololi fumaras). Jest on stosowany w schorzeniach układu krążenia, w celu obniżenia ciśnienia tętniczego krwi, a także spowolnienia czynności skurczowej serca i jej siły w niewydolności serca.
Bisoprolol jest kardioselektywnym beta-blokerem. Beta-adrenolityki to środki blokujące receptory beta-adrenergiczne, a tym samym hamujące działanie adrenaliny i zmniejszające aktywność reniny w osoczu. Fumaran bisoprololu jest prawie całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego, jego biodostępność wynosi ok. 90%. Po podaniu doustnym maksymalne stężenie w osoczu osiąga 2 do 4 godzin. Bisoprolol wiąże się w około 30% z białkami osocza. Jest metabolizowany w wątrobie i wydalany z moczem, około 50% w postaci niezmienionej i 50% w postaci metabolitów. Lek powoduje wolniejsze bicie serca i obniża ciśnienie krwi, rozszerza także żyły i tętnice, usprawniając przepływ krwi.
Bisocard ma postać tabletek powlekanych. Jedna pastylka zawiera 5 mg lub 10 mg Bisoprololi fumaras.
Bisocard – wskazania i dawkowanie
Wskazania do stosowania Bisocardu obejmują:
nadciśnienie,
dławica piersiowa,
stabilna przewlekła niewydolność serca ze zmniejszoną czynnością skurczową lewej komory – jako dodatek do inhibitorów ACE i leków moczopędnych oraz opcjonalnie glikozydów nasercowych.
W nadciśnieniu tętniczym lub dusznicy bolesnej zwykle stosowana dawka Bisocardu wynosi od 5 do 10 mg w pojedynczej dawce dobowej (maksymalna dopuszczalna dawka to 20 mg na dobę). U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek może być konieczne zmniejszenie dawki: w niewydolności serca początkowa doustna dawka bisoprololu wynosi 1,25 mg raz na dobę. W przypadku tolerancji, dawkę należy podwoić po 1 tygodniu, a następnie stopniowo zwiększać w odstępach 1-4 tygodniowych do maksymalnej tolerowanej dawki (ale nie wyższej niż 10 mg na dobę). Nie powinno się nagle przerywać leczenia.
Tabletki należy przyjmować rano, w trakcie posiłku bądź przed jedzeniem. Nie należy jej rozgryzać. Preparatu nie stosuje się u dzieci.
Bisoprolol jest przeciwwskazany m.in. u pacjentów z:
nadwrażliwość na substancję czynną lub substancje pomocnicze,
ostrą niewydolnością,
wstrząsem kardiogennym,
zespół chorego węzła zatokowego,
blokiem zatokowo-przedsionkowym,
objawowa bradykardia,
objawowe niedociśnienie,
ciężką postacią astmy oskrzelowej lub POChP,
kwasicą metaboliczną.
Bisocard – skutki uboczne
Najczęściej pojawiające się skutki uboczne stosowania Bisocardu to:
zimne dłonie lub stopy,
zmęczenie,
zawroty głowy, ból głowy,
zaburzenia żołądkowo-jelitowe,
wzrost masy ciała.
Mniej powszechne skutki uboczne obejmują np.:
zaburzenia snu,
depresję,
duszności,
osłabienie mięśni,
świąd skóry, wysypka.
Szczególną ostrożność należy zachować m.in. u pacjentów z astmą, z cukrzycą, nadczynnością tarczycy czy alergią w wywiadzie.