Bromegron – działanie, wskazania, dawkowanie, skutki uboczne

Bromegron – charakterystyka preparatu

Bromegron to lek, którego substancją czynną jest bromokryptyna wpływająca na hamowanie wydzielania prolaktyny, hormonu wydzielanego przez przysadkę mózgową. Podstawowymi wskazaniami do stosowania preparatu są hiperprolaktynemia przyczyniająca się m.in. do zaburzeń cyklu menstruacyjnego oraz hamowanie laktacji, gdy jest to konieczne ze względów medycznych.

Bromokryptyna występuje w preparacie jako mezylan (Bromocriptini mesylas). Jest to półsyntetyczna pochodna alkaloidu sporyszu o silnym działaniu pobudzającym centralnie zlokalizowane receptory dopaminergiczne, powodując szereg efektów farmakologicznych. Bromokryptyna hamuje również wydzielanie prolaktyny i może być stosowana w leczeniu hiperprolaktynemii. U niektórych pacjentów z akromegalią powoduje także trwałe zahamowanie wydzielania somatotropiny (hormonu wzrostu). Bromokryptyna jest związana ze zwłóknieniem płuc.

Około 28% dawki doustnej jest leku wchłaniane, jednak tylko 6% dawki doustnej dociera do krążenia ogólnoustrojowego w niezmienionej postaci. Bromokryptyna i jej metabolity pojawiają się we krwi już po 10 minutach od zażycia tabletki, a maksymalne stężenie w osoczu jest osiągane w ciągu 1-1,5 godziny. Substancja jest całkowicie metabolizowana w wątrobie i wydalana głównie z kałem poprzez wydzielanie żółciowe.

Bromegron – wskazania

Bromegron ma postać tabletek przeznaczonych do podania doustnego. 1 tabletka zawiera 2,5 mg mezylanu bromokryptyny. Wskazania do stosowania preparatu obejmują:

• mlekotok spowodowany hiperprolaktynemią,

• zaburzenia miesiączkowania zależne od prolaktyny,

• zatrzymanie laktacji konieczne z powodów medycznych,

• połogowe zapalenie piersi,

• gruczolaki wydzielające prolaktynę,

• akromegalię,

• hipogonadyzm męski zależny od prolaktyny,

• w przypadkach szczególnych – jako monoterapia we wczesnym zespole Parksinsona.

Bromegron – dawkowanie

Maksymalna dawka dobowa Bromegronu wynosi 30 mg. Leczenie rozpoczyna się od niewielkich dawek i stopniowo je zwiększa. W przypadku zaburzeń miesiączkowania i niepłodności z nich wynikającej, hiperprolaktynemii u mężczyzn, akromegalii oraz gdy występują gruczolaki wydzielające prolaktynę zaleca się przyjmowanie 1,25 mg bromokryptyny (pół tabletki) 2-3 razy na dobę, a następnie, w zależności od odpowiedzi pacjenta na leczenie i występowania ewentualnych skutków ubocznych, zwiększenie dawki – zazwyczaj optymalną dawką w monoterapii jest od 10 mg do 30 mg.

W zapobieganiu pojawienia się laktacji bezpośrednio po porodzie bądź poronieniu, a także w hamowaniu laktacji ze względów medycznych, stosuje się dawkę 1,25 mg w pierwszym dniu leczenie, a w kolejnych 14 dniach 2,5 mg. W 2.-3. dniu od przyjęcia pierwszej tabletki może wystąpić niewielkie wydzielanie mleka.

Bromegron – działania niepożądane

Często podczas stosowania Bromegronu występują:

• bóle i zawroty głowy,

• senność,

• zmęczenie,

• niedociśnienie tętnicze,

• przekrwienie błony śluzowej nosa,

• suchość błony śluzowej jamy ustnej,

• nudności, wymioty, zaparcia,

• utrata włosów,

Rzadziej mogą pojawić się także m.in.: bezsenność, parestezje, szumy uszne, biegunka, zwłóknienie opłucnej, duszność, obrzęki obwodowe.