Grzybica narządowa to infekcja wywołana głównie drobnoustrojami, które nie stanowią zagrożenia dla zdrowej osoby. Jednak u pacjentów, u których z różnych przyczyn doszło do znacznego spadku odporności, mogą wywoływać poważne stany chorobowe. Do najczęstszych grzybic narządowych należą:
grzybica dróg moczowych,
grzybica płuc,
grzybica przełyku,
grzybica jamy ustnej,
grzybica pochwy.
Grzybica narządowa – przyczyny
Do czynników zwiększających ryzyko zachorowania na grzybice narządowe należą przede wszystkim choroby krwi, takie jak:
białaczka,
ziarnica złośliwa,
agranulocytoza,
zakażenie wirusem HIV.
Kolejną z przyczyn rozwoju grzybicy głębokiej może być także długotrwała antybiotykoterapia lub przewlekłe stosowanie kortykosteroidów i leków cytostatycznych.
Powstaniu i występowaniu grzybicy narządowej, poza obniżoną odpornością, często sprzyjają także:
uszkodzenie narządów,
istniejące stany zapalne,
nieprzestrzeganie higieny i zasad dobrego żywienia,
stres,
środowisko pracy i życia.
Grzybice głębokie dzielimy na grzybice narządowe egzogenne, tj. takie, które rozwijają się w następstwie zakażenia grzybami z zewnątrz oraz na grzybice narządowe endogenne – przyczyną są grzyby będące częstymi saprofitami jamy ustnej i przewodu pokarmowego.
Najczęściej spotykanymi grzybicami układowymi są:
kandydoza,
kryptokokoza (wywoływana przez grzyby drożdżopodobne),
aspergiloza – grzybica kropidlakowa,
mukormikoza (wywoływana przez grzyby – pleśniaki).
Grzybice narządowe - objawy
Grzybice narządowe objawiają się w różny sposób w zależności od nasilenia i rodzaju zakażenia, a przede wszystkim w zależności od części ciała, którą atakują.
Do najczęstszych objawów grzybicy narządowej możemy zaliczyć:
zmiany lub owrzodzenia,
plamy w jamie ustnej lub gardle, czy też na języku,
bóle i krwawienia dziąseł,
problemy w przełykaniu,
pieczenie, podrażnienia, białe upławy o konsystencji twarogu z pochwy,
pieczenie podczas oddawania moczu,
biegunka,
nudności,
wymioty.
Grzybice narządowe - rozpoznanie
Aby postawić prawidłową diagnozę i dobrać odpowiednie leczenie, należy wykonać m.in. badania mikrobiologiczne. Do badań mikrobiologicznych, w zależności od lokalizacji zakażenia, pobierane są m.in. próbki krwi, wymazy z różnych części ciała, wycinki tkanek bądź płyny ustrojowe. Innymi badaniami ułatwiającymi diagnozę są badania serologiczne (pozwalające wykryć w surowicy rozpuszczalne antygeny grzybicze lub przeciwciała skierowane przeciwko nim) i genetyczne.
Grzybica narządowa - leczenie
Grzybica narządowa powinna być leczona w sposób stosowny do rodzaju grzybicy, miejsca jej lokalizacji oraz typu grzybów lub drożdży, które przyczyniły się do jej powstania.
Leczenie obejmuje:
Antyseptyczne płukanie jamy ustnej w przypadku pleśniawek.
Diagnozowanie i leczenie innych schorzeń związanych z grzybicą jak np. cukrzycy, poprzez kontrolowanie poziomów glukozy we krwi, co zminimalizuje nawracanie choroby.
Jedzenie jogurtów lub suplementacja acidofil, które pomagają poprawić zaburzoną równowagę mikroorganizmów w jamie ustnej i przewodzie pokarmowym.
Stosowanie doustnych leków miejscowych lub przeciwgrzybiczych takich jak flukonazol.
Powikłania grzybicy narządowej stanowią szczególne niebezpieczeństwo u osób, które mają znacznie obniżony układ odpornościowy.
Nieleczona grzybica narządowa może prowadzić do następujących powikłań:
zapalenie opon mózgowych,
zapalenie nerek,
zapalenie wsierdzia,
niewydolność organów,
odrzucenie przeszczepu.
