Jak można zarazić się bakterią Legionella? Te miejsca są szczególnie niebezpieczne
Zakażeń bakterią Legionellą przybywa. Niestety coraz częściej słyszymy też o kolejnych zgonach spowodowanych infekcją. Zauważalny jest także wzrost obaw przed zarażeniem się patogenem. Jednak każdy z nas może wiele zrobić, by uniknąć infekcji. W jakich warunkach bakteria najszybciej się rozmnaża? W których miejscach najłatwiej się zarazić i jak temu zapobiec?
W tych warunkach Legionella rozwija się szybko
Naturalnie bakteria Legionella bytuje w wodach słodkich. Niekiedy znaleźć ją można również w wodzie morskiej. Zagrożeniem staje się, gdy pojawia się w instalacji znajdującej się w budynku użytkowanym przez człowieka. Ulubiona temperatura bakterii mieści się w zakresie 38 a 42 stopni Celsjusza, dlatego często zasiedla instalacje z wodą ciepłą – i tam rozmnaża się w zastraszająco szybkim tempie. Bakterie bytuje niekiedy także w instalacjach z zimną wodą.
Legionella może namnażać się również w:
• każdym systemie lub jego części, w których temperatura wody wynosi między 20-45 stopni Celsjusza,
• rurach z małym przepływem wody lub bez przepływu wody,
• podgrzewaczach wody,
• zbiornikach magazynujących gorącą wodę,
• kamieniu kotłowym,
• rurach,
• prysznicach,
• kranach,
• uszczelniaczach ze sztucznej gumy i giętkich wężach.
Jak dochodzi do zarażenia Legionellą?
Na początku warto zaznaczyć, że choroba nie przenosi się między ludźmi. Do infekcji nie dochodzi również podczas picia wody skażonej bakterią.
Zarażenie następuje w wyniku wdychania mikroskopijnych kropelek wody, zawieszonych w powietrzu, w w których znajduje się bakteria. By doszło do zakażenia, bakteria musi dostać się do dróg oddechowych. Kropelki wody zawierające bakterię mogą dostać się do powietrza poprzez:
• puszczenia wody z kranu lub prysznica,
• spłukiwania toalety,
• bąbelki generowane w basnie Spa.
W tych miejscach najłatwiej się zarazić. Jak zapobiegać infekcji?
Przestrzenie w których najłatwiej zarazić się bakterią Legionella są to budynki, które przez dłuższy czas stały opustoszałe. Takim miejscem może stać się nawet dom, do którego wracamy do dłuższym urlopie – ze względu na mały przepływ wody i mniejsze jej zużycie zwiększa się możliwość rozwoju bakterii.
Specjaliści z Zakładu Bezpieczeństwa Zdrowotnego Środowiska NIZP-PZH we współpracy z Głównym Inspektoratem Sanitarnym stworzyli w związku z tym zasady postępowania, z których korzystano podczas pandemii COVID-19, gdy budynki użyteczności publicznej stały przez dłuższy czas nieużywane.
Jedną z pierwszych czynności zapobiegawczych powinno być coroczne odkażanie systemu centralnej ciepłej wody. W przypadku mieszkańców bloków jest to z różnych powodów utrudnione. Niemniej konieczne jest edukowanie w tej kwestii. Gdy eksploatacja budynku jest ograniczona, zarządca budynku powinien dołożyć starań, by woda w tym czasie utrzymywała się w odpowiedniej temperaturze – minimalny jej poziom powinien wynosić 55 stopni Celsjusza.
Osoby korzystające z podgrzewaczy wody powinny je zawsze opróżniać i czyścić, jeśli urządzenie przez dłuższy czas nie było używane. Tu trzeba jednak zaznaczyć, że nie jest to czynność, której wykonanie należy zlecić przeszkolonej osobie. Wskazane jest także płukanie wewnętrznego systemu wodociągowego wody ciepłej i zimnej.
Jak uniknąć infekcji?
• Po powrocie do domu np. z urlopu, spuść wodę w toalecie. W tym czasie jednak nie otwieraj muszli klozetowej.
• Odkręć krany w łazience i w kuchni. Pozwól, by strumień wody płynął przez pewien czas. Nie stój wówczas blisko niego.
• Jeśli masz klimatyzację, wannę z hydromasażem, basen itp., zdezynfekuj je po powrocie z urlopu i wyczyść – stosuj się wówczas do zaleceń producenta.
• Użytkownicy systemów klimatyzacyjnych powinni wyczyścić je po dłuższym nieużywaniu. Wskazane jest dezynfekowanie urządzenia zawsze przed ponownym uruchomieniem.
• Pilnuj przeglądów stanu technicznego wspomnianych urządzeń.
