Opłata za pobyt w DPS – kiedy musisz płacić za rodzica, a kiedy nie? Wyjaśniamy

Miejsce w domu pomocy społecznej (DPS) może kosztować kilka tysięcy złotych miesięcznie, dlatego wiele rodzin dopłaca do rachunku z własnej kieszeni. Przepisy przewidują jednak sytuacje, w których dzieci lub wnuki mogą zostać z tego obowiązku zwolnione. Sprawdź, czy w Twoim przypadku możliwe jest legalne zmniejszenie lub anulowanie opłaty.
- Kolejność płatników: mieszkaniec domu ➔ małżonek lub zstępni ➔ gmina
- Limity dochodowe: dopłacasz dopiero, gdy przekroczysz 300 % ustawowego kryterium
- Zwolnienia ustawowe (art. 64–64a): m.in. rażące zaniedbania rodzica, przemoc, brak alimentów
Kto płaci i w jakiej kolejności?
Pierwszym płatnikiem za pobyt w DPS jest sam mieszkaniec, który może przeznaczyć na ten cel do 70% swojego miesięcznego dochodu. Jeśli to nie wystarcza, obowiązek spłaty spada na małżonka lub zstępnych (dzieci, a w dalszej kolejności wnuki). Ostatecznym podmiotem odpowiedzialnym za pokrycie kosztów jest gmina, która skierowała osobę do placówki.
Obowiązek dopłaty pojawia się dopiero wtedy, gdy dochód osoby zobowiązanej przekracza 300% ustawowego kryterium pomocy społecznej. Dla osoby samotnej limit ten wynosi obecnie 2 328 zł, a dla osoby w rodzinie 1 800 zł. Po wniesieniu opłaty w portfelu płatnika musi pozostać co najmniej ta kwota.

Możliwe zwolnienia z opłat
Ustawa dopuszcza odstąpienie od obowiązku dopłaty w przypadku szczególnych okoliczności. Należą do nich m.in.:
- długotrwała choroba lub bezrobocie,
- samotne rodzicielstwo lub ciąża,
- utrzymywanie innego krewnego w placówce,
- wyrok oddalający alimenty,
- rażące naruszenie obowiązków rodzicielskich przez pensjonariusza,
- prawomocne pozbawienie władzy rodzicielskiej lub wyrok skazujący za przestępstwo przeciwko osobie zobowiązanej.
Zwolnienie może zostać przyznane na wniosek, po przeprowadzeniu rodzinnego wywiadu środowiskowego. Kluczowe jest odpowiednie udokumentowanie sytuacji.
Jak dochodzić swoich praw?
- Sprawdź decyzję administracyjną: czy została doręczona wszystkim zobowiązanym i czy zawiera uzasadnienie.
- Przeanalizuj dochody: jeśli nie przekraczają limitu, złóż wniosek o uchylenie opłaty.
- Przygotuj dokumentację do wniosku o zwolnienie: zaświadczenia lekarskie, orzeczenia sądowe, wyroki.
- Pilnuj terminów: masz 14 dni na odwołanie od decyzji i 30 dni na wniesienie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
W razie wątpliwości skonsultuj się z prawnikiem. Pomoc profesjonalisty może być kluczowa zwłaszcza w przypadku sporów dotyczących zaniedbań rodzicielskich lub konfliktu z gminą.
Źródła:
- Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. 2004 nr 64 poz. 593 z późn. zm.).
- Ustawa z dnia 15 września 2022 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2022 poz. 2140).




































