Bóle w dyskopatii – czym się charakteryzują i jak wygląda ich leczenie?

Bóle w dyskopatii – charakterystyka dolegliwości

Dyskopatia to jedno z częściej diagnozowanych schorzeń kręgosłupa i jedna z głównych przyczyn bólu kręgosłupa szyjnego oraz lędźwiowego. Pod terminem dyskopatia kryje się zespół objawów, które towarzyszą zwyrodnieniu krążka międzykręgowego, czyli sprężystej struktury o kształcie dysku, która izoluje od siebie poszczególne kręgi.

Krążek międzykręgowy składa się z jądra miażdżystego i otaczającego go pierścienia włóknistego, jest bardzo dobrze nawodniony i stanowi swoistą poduszkę chroniącą kręgi kręgosłupa przed wstrząsami. W momencie, w którym dochodzi do dehydratacji krążków i powstawania zmian zwyrodnieniowych, pojawia się silny ból kręgosłupa, drętwienie oraz mrowienie kończyn, niedowłady, osłabienie siły mięśniowej, a także zaburzenia czucia.

W przebiegu dyskopatii może dojść do obniżania się dysku, a nawet do jego wysunięcia, czyli powstania przepukliny. Dyskopatii nie można cofnąć, można zahamować natomiast rozwój zmian zwyrodnieniowych poprzez zmianę stylu życia i odpowiednio dobrane ćwiczenia rehabilitacyjne.

Bóle w dyskopatii – przyczyny

Podstawową przyczyną bólu w dyskopatii są zmiany zwyrodnieniowe. Powstają one na skutek nadmiernego obciążania kręgosłupa, na przykład w efekcie siedzącego trybu życia i braku aktywności fizycznej. Na pojawianie się tego typu dolegliwości szczególnie narażone są osoby spędzające dużo czasu przy biurku, a także pracujące fizycznie i podnoszące ciężkie przedmioty. Także nadmierna masa ciała przyczynia się do powstawania tego typu negatywnych zmian w kręgosłupie.

Najczęstszymi ze wszystkich dyskopatii są:

• dyskopatia lędźwiowa – to schorzenie dotykające odcinek krzyżowo–lędźwiowy kręgosłupa.  Jest on narażony na największe obciążenia. Wypuklina lub przepuklina krążka międzykręgowego, która najczęściej występuje na wysokości kręgów L4–L5, daje objawy zbliżone do rwy kulszowej, a więc: silny ból kręgosłupa promieniujący do pośladka oraz kończyny dolnej i nasilający się przy wykonywaniu jakichkolwiek ruchów, ograniczenie ruchomości, mrowienie i drętwienie nogi. Zdarza się, że ból w dyskopatii lędźwiowej promieniuje aż do palców stóp, co może powodować opadanie stopy;

• dyskopatia szyjna – druga najczęściej występująca dyskopatia, przeważnie na poziomie kręgów C5–C6. Jej objawy to: ból kręgosłupa szyjnego, sztywność karku, ograniczenie ruchomości, silne napięcie mięśni szyi (może ono utrudniać wykonywanie ruchów głową). Mogą pojawiać się również objawy neurologiczne w postaci drętwienia i mrowienia kończyn górnych, a nawet paraliżu ręki.

Bóle w dyskopatii – diagnostyka i leczenie

Diagnostyka przy bólach w dyskopatii to przede wszystkim badania obrazowe, które uwidocznią dyskopatyczne zwężenie przestrzeni międzykręgowej:

• RTG kręgosłupa,

• tomografia komputerowa,

• rezonans magnetyczny.

Leczeniem dyskopatii zajmuje się ortopeda, lekarz rehabilitant, neurolog lub neurochirurg. Specjalista może zaordynować leczenie farmakologiczne, np. w postaci zastrzyków, a także zalecić konsultację z fizjoterapeutą w celu dobrania odpowiednich ćwiczeń i zabiegów fizjoterapeutycznych. Jedną z podstawowych metod w fizjoterapii bóli w dyskopatii jest terapia manualna, w której stosuje się różnego rodzaju chwyty, uciski i masaże tkanek.