Wyszukaj w serwisie
#PrawoiZdrowie choroby profilaktyka problemy cywilizacyjne żywienie zdaniem lekarza uroda i pielęgnacja dziecko
Pacjenci.pl > Choroby > Zaburzenia widzenia, zapalenie spojówek? To może być półpasiec oczny
Marta Uler
Marta Uler 08.04.2025 12:53

Zaburzenia widzenia, zapalenie spojówek? To może być półpasiec oczny

półpasiec oczny: przyczyny, objawy, leczenie
Fot. Shutterstock/Tatjana Meininger

Piekące, zaczerwienione oko może nie świadczyć jedynie o błahej infekcji. Czasem powód jest dużo bardziej poważny, zwłaszcza, jeśli dodatkowo pojawia się ból głowy, a na czole występuje wysypka. 

Tak może objawiać się półpasiec oczny – choroba wirusowa, która wymaga szybkiej diagnozy i leczenia. Dotyczy głównie dorosłych, szczególnie tych z obniżoną odpornością. W skrajnych przypadkach może doprowadzić nawet do trwałego uszkodzenia wzroku.

Półpasiec oczny – co to za choroba?

Półpasiec oczny to choroba wywoływana przez reaktywację wirusa ospy wietrznej i półpaśca (Varicella zoster). Po przechorowaniu ospy wirus pozostaje uśpiony w zwojach nerwowych i może się ponownie uaktywnić, zwykle w momentach spadku odporności, czyli np. po chorobie, w trakcie silnego stresu, lub u osób starszych. Gdy wirus zaatakuje nerw oczny, może właśnie doprowadzić do rozwinięcia się półpaśca ocznego. Ta postać stanowi około 8–20% wszystkich przypadków półpaśca.

Choroba dotyka głównie osoby po 50. roku życia, choć może wystąpić także u młodszych osób, szczególnie jeśli ich układ odpornościowy jest osłabiony. Półpasiec oczny to poważna dolegliwość, która może prowadzić do powikłań okulistycznych i neurologicznych. Dlatego tak ważne jest, by nie bagatelizować objawów i jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. 

Chcesz wiedzieć więcej? Przeczytaj: Temat Tygodnia -"Tydzień Wiedzy o Półpaścu"

Objawy półpaśca ocznego

Półpasiec oczny najczęściej zaczyna się od ogólnego złego samopoczucia, bólu głowy i piekącego bólu w okolicy oka lub czoła. Charakterystyczna jest także jednostronna wysypka pęcherzykowa, która pojawia się w obrębie skóry unerwianej przez nerw trójdzielny – najczęściej na czole, powiece, czubku nosa i wokół oka. Inne objawy to:

  • zaczerwienienie i łzawienie oka,
  • uczucie ciała obcego w oku,
  • światłowstręt,
  • obrzęk powieki,
  • zaburzenia widzenia,
  • ból promieniujący do oka lub skroni,
  • gorączka i osłabienie.
Fot. Shutterstock/VideoBCN

Przeczytaj też: Półpasiec to bolesna choroba wirusowa. Po tych objawach go rozpoznasz

Półpasiec oczny – leczenie

Leczenie półpaśca ocznego powinno być wdrożone jak najszybciej – najlepiej w ciągu 72 godzin od pojawienia się pierwszych objawów. Stosuje się tu przede wszystkim leki przeciwwirusowe (takie jak acyklowir, walacyklowir lub famcyklowir), które hamują namnażanie się wirusa i ograniczają ryzyko powikłań. 

Jeżeli ból jest bardzo dotkliwy, lekarz włączy także leki przeciwbólowe, a czasem nawet preparaty z grupy leków przeciwpadaczkowych czy przeciwdepresyjnych, które działają na ból neuropatyczny.

U pacjentów z nasilonym stanem zapalnym oka konieczna jest konsultacja okulistyczna. Często stosuje się miejscowe krople sterydowe, aby zmniejszyć stan zapalny i chronić rogówkę. Leczenie jest indywidualnie dostosowywane w zależności od objawów i stopnia zaawansowania choroby. W niektórych przypadkach może być konieczne leczenie szpitalne.

Przeczytaj też: Półpasiec - komu szczególnie zagraża? 6 faktów i mitów

Powikłania półpaśca ocznego

Nieleczony lub zbyt późno rozpoznany półpasiec oczny może doprowadzić do poważnych powikłań, np.:

  • przewlekłe zapalenie rogówki – które może skutkować trwałym pogorszeniem ostrości widzenia,
  • jaskra wtórna, 
  • zapalenie błony naczyniowej oka,
  • uszkodzenie siatkówki lub nerwu wzrokowego – co może nawet skutkować utratą wzroku.

Długofalowym powikłaniem półpaśca ocznego może być również tzw. neuralgia popółpaścowa – przewlekły, palący ból w okolicy zajętego nerwu, utrzymujący się miesiącami, a nawet latami po ustąpieniu wysypki. Ryzyko jej wystąpienia wynosi ok. 20% i rośnie z wiekiem, zwłaszcza u osób z obniżoną odpornością. 

Źródła: pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35194502/, ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK557779/, pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27841441/,