Heparegen – zastosowanie, działanie i skutki uboczne
Wśród leków stosowanych jako wsparcie w leczeniu ostrych chorób wątroby oraz w toksycznym uszkodzeniu tego narządu dosyć popularnym farmaceutykiem jest Heparegen. Preparat ten posiada szerokie zastosowanie i jest względnie bezpieczny – możliwość pojawienia się skutków ubocznych działania leku jest niewielka, a same objawy mało uciążliwe, jednak warto zaznajomić się z nimi przed zastosowaniem leku. Z artykułu dowiesz się jednak nie tylko tego. Zapoznamy Cię także z przeciwwskazaniami do stosowania oraz środkami ostrożności, jakie należy zachować w trakcie kuracji, jeżeli już zostaniesz do niej zakwalifikowany. Dowiesz się również, w jaki sposób najczęściej stosuje się Heparegen. Zapraszamy do uważnej lektury!
Heparegen – charakterystyka i zastosowanie
Podstawową substancją zawartą w składzie leku Heparegen jest kwas tiazolidynokarboksylowy, który odpowiada za rozkład toksycznych związków i chroni w ten sposób wątrobę przed ich wpływem. Wśród pozostałych składników tego preparatu znajdują się: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, skrobia kukurydziana, talk, bezwodna krzemionka koloidalna oraz stearynian magnezu.
Lek Heparegen wspomaga rozkład toksycznych związków, chroniąc w ten sposób miąższ wątroby przed działaniem toksyn pochodzenia bakteryjnego, wirusowego, przemysłowego oraz toksyn zawartych w lekach i alkoholu. Pomaga również, pobudzając wydzielanie żółci przez wątrobę.
Heparegen ze względu na swoje właściwości znajduje zastosowanie jako pomocniczy lek w ostrych, ciężkich i przewlekłych chorobach wątroby o różnym podłożu, a także gdy dochodzi do toksycznego uszkodzenia wątroby w wyniku nadmiernego spożycia przez pacjenta alkoholu, leków czy kontaktu z substancjami chemicznymi (o co we współczesnym świecie nie jest trudno).
Heparegen – ostrzeżenia i środki ostrożności
W związku z tym, że lek Heparegen zawiera substancje stosunkowo bezpieczne i w niewysokich dawkach, istnieją jedynie dwa podstawowe przeciwwskazania do jego stosowania. Są to przede wszystkim alergie na którykolwiek ze składników leku, a przede wszystkim na kwas tiazolidynokarboksylowy. Drugim przeciwwskazaniem do stosowania Heparegenu jest wiek – preparat nie może być wdrażany w leczeniu dzieci poniżej 6. roku życia.
Znacznie więcej istnieje sytuacji, w których należy zachować ostrożność podczas stosowania leku Heparegen oraz poradzić się lekarza (również ponownie), gdy któraś z nich będzie miała miejsce. Są to:
ciąża,
karmienie piersią (wówczas lek jest raczej odradzany kobietom),
nietolerancja niektórych cukrów,
przyjmowanie innych leków (lekarz musi poznać leki, które przyjmujemy oraz wziąć to pod uwagę podczas ustalania dawki Heparegenu).
Podczas terapii przy pomocy preparatu Heparegen należy przynajmniej raz na 4 tygodnie spotkać się z lekarzem oraz wykonać badania kontrolne czynności wątroby.
Heparegen – stosowanie i działania niepożądane
Stosowana dawka leku Heparegen zależy oczywiście od zaleceń lekarza. Istnieją natomiast pewne wielkości stałe w tej kwestii, które zmieniają się naprawdę rzadko. W przypadku osób dorosłych oraz młodzieży powyżej 15. roku życia dawką początkową najczęściej jest 200 mg, czyli 2 tabletki leku przyjmowane 2 lub nawet 3 razy na dobę. W późniejszym czasie, gdy ostre objawy ze strony wątroby ustąpią, dawkę leku można zmniejszyć do 100 mg (1 tabletka) przyjmowanych 2 razy dziennie. Nieco inaczej kwestia ta wygląda u dzieci od 6. do 15. roku życia. Tu najczęściej stosuje się 50 mg leku (pół tabletki) w przeliczeniu na 10 kg masy ciała. Całość należy podzielić na 2 lub 3 dawki dziennie.
Zaleca się ostrożne przyjmowanie leku, gdyż przedawkowanie substancji czynnej Heparegenu może prowadzić do niebezpiecznych zmian w układzie nerwowym, te zaś do napadów padaczki, a nawet do śpiączki. Poza zaburzeniami ośrodkowymi zaobserwowano także zaburzenia narządu słuchu od osłabienia po całkowitą głuchotę. W przypadku prawidłowego stosowania leku Heparegen nie stwierdzono niebezpiecznych dla życia reakcji organizmu. Wśród objawów niepożądanych działania leku znalazły się przede wszystkim nudności i odczyny skórne.
