Diagnoza „rak” i co dalej? Anna Ceplin radzi, jak nie wpaść w panikę
Moment usłyszenia diagnozy „rak” jest dla wielu pacjentów jednym z najtrudniejszych doświadczeń w życiu. Stan psychiczny w tym okresie ma ogromny wpływ na cały proces leczenia – od podejmowania decyzji medycznych po codzienne funkcjonowanie. Kluczowe okazuje się umiejętne selekcjonowanie informacji oraz świadome poszukiwanie wsparcia u osób, które przeszły podobną drogę i mogą pokazać, że chorobę da się pokonać.
Materiał został przygotowany na podstawie wywiadu przeprowadzonego przez Martę Sadkowską (Pacjenci.pl) z Anną Ceplin – ambasadorką kampanii “Dotykam Wygrywam”, która również chorowała na raka.
- Przeszukiwanie internetu w poszukiwaniu informacji o raku często prowadzi do natrafienia na skrajnie negatywne historie, które potęgują lęk
- Rozmowy z osobami, które wygrały z chorobą, dają realną nadzieję oraz praktyczne wskazówki dotyczące życia po leczeniu
- Pozytywne nastawienie i unikanie czarnych scenariuszy wpływa korzystnie nie tylko na pacjenta, ale także na jego najbliższe otoczenie
Pułapka negatywnych informacji w sieci
Pierwszym odruchem wielu pacjentów po usłyszeniu diagnozy jest wpisanie hasła w wyszukiwarkę internetową. W praktyce bardzo często prowadzi to do konfrontacji z dramatycznymi historiami, które nie oddają realiów współczesnej onkologii ani postępu medycyny.
„Moja taka porada, żeby nie wyszukiwać aż za dużo w tym internecie, bo niestety otrzymamy najwięcej negatywnych historii, ciężkich przypadków, zgonów – mówi Pacjentom Anna Ceplin.
Zamiast pogłębiać lęk, warto opierać się na informacjach przekazywanych przez lekarzy prowadzących oraz sprawdzone organizacje pacjenckie. Anna Ceplin podkreśla, że nadmiar negatywnych treści utrudnia racjonalne podejście do leczenia i może odbierać motywację do walki. Tymczasem współczesna medycyna, zwłaszcza przy wczesnym wykryciu choroby, oferuje pacjentom realne szanse na wyleczenie.
Moc grup wsparcia i doświadczeń innych kobiet
Kontakt z osobami, które przeszły przez podobne doświadczenia, bywa nieoceniony. To właśnie one potrafią odpowiedzieć na pytania, które często pojawiają się już po wyjściu z gabinetu lekarskiego – dotyczące codziennego funkcjonowania, rekonwalescencji czy życia po operacji.
„Szukałam osób, które już przeszły podobne zabiegi... Uruchamia się takie kontakty, oczywiście lekarze, pielęgniarki, wszystkie te osoby pomagają, ale takie grupy i tak wartościowe. Dobrze po prostu mieć do kogo zadzwonić, dopytać się – podkreśla Anna Ceplin.
Wsparcie ze strony grup pacjenckich, przyjaciół czy znajomych chroni przed poczuciem osamotnienia i izolacji. Anna Ceplin wspomina, że ogromne znaczenie miała dla niej grupa znajomych ze studiów, która nie tylko okazywała emocjonalne wsparcie, ale również dzieliła się praktycznymi radami. Obecność ludzi, którzy pomagają wyjść z „czarnej rozpaczy”, jest jednym z kluczowych elementów skutecznej rekonwalescencji.
Wpływ postawy pacjenta na najbliższe otoczenie
Diagnoza onkologiczna nigdy nie dotyczy wyłącznie jednej osoby – jej konsekwencje odczuwa cała rodzina. Szczególnie wrażliwe na emocje są dzieci, które obserwują reakcje dorosłych i na ich podstawie budują własne poczucie bezpieczeństwa.
„Nie oczekiwać od razu najgorszego, bo to wpływa na dzieci. One widzą cały czas, że ta mama płacze, nie wiedzą jeszcze z jakiego powodu” – mówi Pacjentom ekspertka.
Świadome unikanie katastroficznych scenariuszy oraz skupienie się na planie działania pomaga stworzyć w domu atmosferę spokoju. Anna Ceplin zwraca również uwagę na rolę wsparcia psychologicznego – profesjonalna pomoc może być nieoceniona, gdy lęk zaczyna paraliżować codzienne funkcjonowanie.
Pozytywne historie z dobrym zakończeniem przypominają, że rak nie musi być wyrokiem, lecz chorobą, którą można wyleczyć.
Źródło: Pacjenci
