Elektroforeza białek surowicy krwi – kto powinien wykonać badanie?
Elektroforeza białek surowicy krwi – kto powinien wykonać badanie?
Badanie na sprawdzenie elektroforezy białek surowicy krwi jest wskazane do wykonania w następujących przypadkach:
martwica tkanek,
gruźlica,
przyjmowanie leków immunopresyjnych,
podejrzenie nowotworu,
zespół nerczycowy,
zapalenie wątroby,
zapalenie stawów,
zaburzenia w produkcji białek,
stany zapalne o charakterze przewlekłym,
martwica tkanek,
choroby autoimmunologiczne,
niedokrwistość,
przewlekłe zakażenia,
występowanie szpiczaka mnogiego.
undefined
Elektroforeza białek surowicy krwi – przebieg badania
Badanie elektroforezy białek surowicy krwi polega na pobraniu surowicy z żyły łokciowej pacjenta. Krew pobierana jest do probówki EDTA i zawożona do laboratorium w celach diagnostycznych. Badanie trwa standardowo nie dłużej niż kilka minut.
Na badanie należy przyjść na czczo, czyli nie powinno się jeść minimum osiem godzin przed badaniem. W rzeczywistości dużo rozsądniej i pewniej zjeść ostatni posiłek na dwanaście godzin przed pobraniem krwi, wówczas mamy pewność, że wyniki elektroforezy białek w surowicy krwi nie będą fałszywie dodatnie ani fałszywie ujemne.
Warto wiedzieć, że na dzień przed badaniem nie powinno się tez spożywać posiłków ciężkostrawnych i tłustych. Nie powinniśmy także pić alkoholu i palić papierosów.
W dniu badania należy wypić szklankę wody, aby rozrzedzić krew i ułatwić jej pobranie z żyły łokciowej. Krew powinna być pobrana rano, co nie jest to problemem, zważywszy że większość placówek pobraniowych działa od godzin porannych. Przed badaniem powinniśmy unikać wysiłku i stresu. Warto przyjść na pobranie krwi odrobinę wcześniej, aby uspokoić tętno i chwilę odpocząć. Możemy wtedy usiąść i wypić szklankę wody, jeśli jeszcze tego nie zrobiliśmy.
W gabinecie lekarskim należy poinformować lekarza o przyjmowaniu leków i suplementów, jednak powinniśmy zrobić to w momencie otrzymania skierowania, a nie w dniu badania na elektroforezę. Decyzję o ewentualnym odstawieniu leków każdorazowo podejmuje lekarz, a nie pacjent, dlatego podczas wywiadu lekarskiego należy uprzedzić go o wszystkim, co może mieć wpływ na wynik badania. Czas oczekiwania na wyniki badania to jeden dzień.
Elektroforeza białek surowicy krwi – wyniki i ich interpretacja
Normy dla elektroforezy białek w surowicy krwi to:
albuminy – 55-65% białka całkowitego,
alpha1-globuliny – 3-5% białka całkowitego,
alpha2-globuliny – 7-10% białka całkowitego,
szlig-globuliny – 9-13% białka całkowitego,
gamma-globuliny – 14-20% białka całkowitego.
Badanie białka całkowitego w surowicy krwi pomaga określić stan zdrowia pacjenta i przede wszystkim funkcję wątroby – ponieważ białko całkowite produkowane jest głównie w wątrobie. Z kolei zbyt duża ilość białek w surowicy krwi może informować o komórkach nowotworowych. Badanie elektroforezy sprawia, że białka dzielone są na frakcje. W badaniu tym określany jest ich skład w procentach oraz ilość.
Nieprawidłowy wynik proteinogramu, który określa elektroforezę może sugerować chorobę. Jeśli wzrośnie frakcją alpha1-globuliny lub alpha2-globuliny, informuje nas to o ostrym stanie zapalnym toczącym się w organizmie. Z kolei wzrost albumin sugeruje odwodnienie, a ich spadek choroby nerek, wątroby, tarczycy, nowotworu, zaburzenia trawienia oraz niedożywienie. Jeśli białko całkowite wzrasta, może to być powodem odwodnienia, szpiczaka mnogiego czy makroglobulinemii Waldenstroma. Zaś spadek ilości białka całkowitego może mówić o zespole nerczycowym, chorobie wątroby czy silnym niedożywieniu organizmu.
