Hemcort-HC – działanie, zastosowanie i skutki uboczne
Hemcort-HC należy do grupy maści przeciwzapalnych, które pomagają w leczeniu różnego rodzaju stanów zapalnych i schorzeń odbytu. Poza hemoroidami radzi sobie również ze świądem czy krwawieniami. W niniejszym artykule dowiesz się, w jakich jeszcze przypadkach możesz spodziewać się recepty od lekarza na ten preparat. Podzielimy się z Tobą praktycznymi wskazówkami, dotyczącymi stosowania tego produktu, a także ewentualnych skutków ubocznych, które mogą wystąpić w wyniku jego stosowania. To jednak nie wszystko! Z poniższego artykułu dowiesz się także, na co należy uważać w trakcie kuracji oraz czy w ogóle w Twoim konkretnym przypadku używanie maści Hemcort-HC jest bezpieczne. Zapraszamy do uważnej lektury!
Maść Hemcort-HC – charakterystyka i zastosowanie
Główną substancją zawartą w składzie maści Hemcort-HC są hydrokortyzon, który wykazuje przede wszystkim działanie przeciwzapalne, oraz siarczan cynku, będący środkiem ściągającym. Maść stosuje się miejscowo w okolicach odbytu oraz na błonę śluzową wewnątrz niego. Głównym zadaniem tego specyfiku jest zatem przede wszystkim łagodzenie stanów zapalnych, zmniejszanie obrzęków oraz hamowanie krwawień. Jego zaletą jest również działanie przeciwświądowe.
Maść Hemcort-HC stosuje się przede wszystkim w leczeniu hemoroidów wewnętrznych i zewnętrznych oraz w przewlekłych i ostrych stanach zapalnych odbytu. Lekarze często zalecają pacjentom stosowanie tego preparatu również w przypadku szczeliny odbytu oraz świądu. Dosyć często wdraża się Hemcort-HC w leczeniu poprzedzającym operację oraz po niej.
Maść Hemcort-HC – ostrzeżenia i środki ostrożności
Mimo że maść Hemcort-HC jest preparatem stosowanym miejscowo na raczej niedużych powierzchniach, zaleca się zachować wszelkie możliwe środki ostrożności przed podjęciem leczenia oraz w trakcie kuracji. Szczególną uwagę lekarze zwracają na to, czy u pacjenta nie występuje któreś z szeregu przeciwwskazań do użytkowania tego leku. Wśród nich znajdują się:
uczulenie na substancje czynne maści Hemcort-HC lub jakiekolwiek inne zawarte w jej składzie,
pacjenci chorujący na cukrzycę, gruźlicę, jaskrę, osteoporozę, ostrą psychozę, zakażenie grzybicze, wirusowe lub zakrzepicę żylną,
wiek poniżej 12 lat,
ciąża i karmienie piersią.
Istnieje także szereg środków ostrożności, które należy podjąć w konkretnych przypadkach. Najważniejszym z nich jest konsultacja z lekarzem. Może być ona niezwykle ważna, gdy pacjent:
cierpi równocześnie na jakiekolwiek zakażenie, alergię lub inne tego rodzaju dolegliwości,
jest w trakcie szczepień lub leczenia immunizacyjnego – wówczas należy powstrzymać się przez odpowiednią ilość czasu od stosowania maści Hemcort-HC,
źle zareaguje na lek (np. podrażnienia czy wysypka) – wówczas należy go odstawić,
stosuje lek długotrwale – hydrokortyzon jest glikokortykosteroidem, który przy długotrwałym leczeniu może powodować zmiany ogólnoustrojowe,
ma krwawienie z odbytu lub nieostre widzenie i innego rodzaju zaburzenia widzenia,
stosuje jakiekolwiek inne leki – Hemcort-HC wykazuje reakcje różnego rodzaju z innymi substancjami,
wcześniej już stosował Hemcort-HC lub hydrokortyzon w innych lekach – lekarz musi o tym wiedzieć, aby uniknąć zbyt długiego stosowania leku.
Maść Hemcort-HC – stosowanie i działania niepożądane
Stosowanie maści Hemcort-HC jest bardzo proste. Najczęściej lekarze zalecają nakładanie niewielkiej ilości maści bezpośrednio do odbytu oraz na zewnątrz rano i wieczorem, a także w miarę możliwości po każdym wypróżnieniu. Zwykle Hemcort-HC stosuje się maksymalnie cztery dni z rzędu, w tym czasie powinno dojść do ustąpienia stanu zapalnego. Jeżeli nie nastąpi poprawa lub pacjent czuje się gorzej niż przed podjęciem leczenia, powinien udać się do lekarza na ponowną wizytę.
Sporadycznie podczas stosowania maści Hemcort-HC mogą wystąpić działania niepożądane. Najczęściej są to reakcje alergiczne w postaci świądu, pieczenia. Czasami zdarza się, że wchłaniający się do organizmu przez skórę hydrokortyzon ma wpływ na ostrość widzenia. Skutki uboczne działania leku występują jednak najczęściej w przypadku stosowania zbyt dużej dawki tego preparatu lub, gdy używany jest on nieprawidłowo.
