Infacol – działanie, zastosowanie i skutki uboczne.
Preparat Infacol jest dostępny w postaci białej zawiesiny o zapachu pomarańczowym. Dzięki działaniu substancji czynnej zawartej w składzie, przynosi ulgę w przypadku kolek i nagromadzenia gazów w przewodzie pokarmowym. Jest to stosunkowo łagodny lek, jednak jak każdy inny tego typu preparat, posiada przeciwwskazania do stosowania i środki ostrożności, z którymi należy zapoznać się przed pierwszym zastosowaniem. W niniejszym artykule dowiesz się, kiedy można bez obaw podać dziecku lek Infacol oraz czy można spodziewać się skutków ubocznych podczas kuracji. Zapraszamy do lektury!
Infacol – charakterystyka i zastosowanie
Infacol zawiera w swoim składzie jedną substancję czynną – symetykon, który jest związkiem stosowanym jako produkt leczniczy lub związek medyczny przeciw wzdęciom. W składzie, oprócz substancji czynnej, znajdują się także pozostałe składniki pomocnicze: sacharyna sodowa, hypromeloza, parahydroksybenzoesan metylu, parahydroksybenzoesan propylu, substancja pomarańczowa poprawiająca smak i zapach oraz woda oczyszczona.
Celem farmaceutyku Infacol jest zmniejszenie napięcia powierzchniowego pęcherzyków gazu, które znajdują się w przewodzie pokarmowym, powodując ich pękanie. Podczas ruchów perystaltycznych pęcherzyki gazu pękają bądź łączą się, dzięki czemu gaz może być łatwo usunięty z organizmu przez pasaż treści lub odbijanie się.
Infacol – ostrzeżenia i środki ostrożności
Leku Infacol nie należy stosować w przypadku, gdy pacjent:
ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek inny składnik zawarty w leku,
jest leczony z powodu zaburzeń tarczycy,
ma niedrożność jelit lub zaparcia,
jest niemowlęciem poniżej 1. miesiąca życia.
Istnieje również kilka środków ostrożności, które należy mieć na względzie w trakcie stosowania preparatu. Przed podaniem leku Infacol należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, informując o wszystkich innych lekach przyjmowanych do tej pory przez dziecko oraz tych planowanych do stosowania.
W przypadku niemowląt z zaburzeniami tarczycy leku nie należy podawać ze względu na zawartość symetykonu, który może wiązać lewotyroksynę zaburzając tym samym jej wchłanianie. Infacol zawiera w swoim składzie parahydroksybenzoesan metylu i parahydroksybenzoesan propylu, co może powodować ryzyko wystąpienia reakcji alergicznych (możliwe reakcje typu późnego).
Lek najlepiej przechowywać w temperaturze poniżej 25 stopni Celsjusza, w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Termin ważności podany na opakowaniu oznacza ostatni dzień podanego miesiąca – nie należy stosować preparatu po upływie tego terminu.
Jeżeli po 7 dniach regularnego stosowania środka Infacol objawy bólowe nie ustępują, należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Infacol – stosowanie i działania niepożądane
Infacol stosowany jest doustnie, u niemowląt w wieku od 1 do 6 miesięcy. Jeżeli lekarz nie zaleci inaczej, lek należy podawać dziecku przed każdym posiłkiem. Dawka jednorazowo wynosi 0,5 ml zawiesiny (pełna zawartość zakraplacza), czyli 20 mg symetykonu. Przed podaniem preparatu, należy najpierw dobrze wstrząsnąć butelkę, a następnie całkowicie napełnić zakraplacz (dwukrotnie ściskając jego gumową końcówkę), pozwalając aby nadmiar zawiesiny spłynął z powrotem do butelki. Zawartość zakraplacza wycisnąć głęboko na język dziecka. Podawanie leku powinno spowodować stopniową poprawę w ciągu kilku kolejnych dni.
Nie należy stosować dawki podwójnej leku w celu uzupełnienia pominiętej dawki – w tym przypadku należy podać preparat dopiero przed kolejnym posiłkiem. W razie przyjęcia dawki większej niż zalecana, należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza bądź farmaceuty.
Infacol należy do grupy farmaceutyków, które nie wchłaniają się z przewodu pokarmowego, w związku z czym ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych jest bardzo rzadkie. Skutki uboczne po zastosowaniu leku ograniczają się głównie do reakcji nadwrażliwości na substancje, które wchodzą w jego skład. Jeżeli wystąpią jakiekolwiek działania niepożądane, w tym wszelkie objawy, które nie zostały wymienione, należy poinformować o tym lekarza bądź farmaceutę.
