Tak mózg woła o pomoc. Zwiastuny demencji, które lekceważymy

Zaczyna się niewinnie. Powtarzające się pytania, drobne zaniki pamięci, trudności w odnalezieniu się w znanym otoczeniu. Te oraz inne objawy na pierwszy rzut oka mogą wyglądać niewinnie. Pacjenci często zrzucają je na karb zmęczenia, roztargnienia czy stresu. Jednak jeśli się powtarzają, zdecydowanie warto przyjrzeć im się bliżej, ponieważ mogą sygnalizować demencję.
Jakie objawy powinny wzbudzić niepokój? Na co szczególnie zwrócić uwagę u siebie lub bliskiej osoby? O tym przeczytasz w naszym artykule.
Jakie są przyczny demencji?
Demencja to poważna, postępująca choroba mózgu, która prowadzi do stopniowego pogarszania się zdolności poznawczych, takich jak pamięć, logiczne myślenie, orientacja czy mowa. Z czasem wpływa także na codzienne funkcjonowanie, osobowość i zachowanie chorego. Choroba najczęściej występuje u osób starszych, zwłaszcza po 60. roku życia, a w grupie 85+ dotyka nawet co czwartego seniora. Ze względu na to często bywa nazywana demencją „starczą”, ale to nie znaczy, że nie może rozwinąć się u osób młodszych.
Demencja wynika ze zmian zachodzących w mózgu — są to procesy degeneracyjne, zanikowe i zwyrodnieniowe, które prowadzą do niszczenia komórek nerwowych i zaburzenia ich funkcji. Często demencja jest skutkiem lub elementem innych chorób neurodegeneracyjnych, takich jak: Alzheimer, Parkinson, choroba Picka czy pląsawica Huningtona.
Natomiast spośród czynników ryzyka rozwoju demencji można wyróżnić:
- choroby metaboliczne (np. zaburzenia pracy wątroby i tarczycy),
- niedobory witamin i minerałów (zwłaszcza witaminy B12),
- czynniki genetyczne (obciążenie rodzinne),
- urazy mózgu,
- długotrwały stres i depresja,
- procesy starzenia się organizmu.
Przeczytaj też: Wystawiasz w nocy stopy spod kołdry? Naukowcy odkryli, co to znaczy
Stres w miejscu pracy cichym zabójcą. Porażające statystyki – umierają w tysiącach Refluks – przyczyny, objawy, leczenieObjawy demencji. Na co zwrócić szczególną uwagę?
Demencja starcza rozwija się powoli i często przez długi czas pozostaje niezauważona lub mylona z naturalnym starzeniem się. To właśnie dlatego szybkie rozpoznanie objawów, właściwa diagnoza i wczesna reakcja są tak ważne i kluczowe dla dalszego leczenia. Zwłaszcza że pierwsze symptomy mogą być mylone z typowymi oznakami starzenia się, zmęczenia czy przejściowego stresu. Jednak z czasem symptomy stają się coraz bardziej wyraźne i wpływają na codzienne funkcjonowanie chorego.
Do wczesnych objawów demencji, na które warto zwrócić szczególną uwagę, możemy zaliczyć:
- zaburzenia pamięci krótkotrwałej — chory może kilkukrotnie zadawać to samo pytanie, mimo że już otrzymał odpowiedź,
- zaniki pamięci — zapominanie o umówionych wizytach, spotkaniach, obowiązkach,
- gubienie lub chowanie rzeczy w nietypowych miejscach — np. telefon w lodówce, portfel w kuchennej szafce,
- problemy językowe — zapominanie słów, trudność z budowaniem zdań,
- wahania nastroju — nagłe rozdrażnienie, smutek, apatia,
- zaburzenia snu — wybudzanie się w nocy, dezorientacja, problemy z zasypianiem,
- apatia i utrata zainteresowań — chory przestaje angażować się w ulubione zajęcia i unika kontaktów społecznych,
- pogorszenie sprawności umysłowej — trudność w zapamiętywaniu nowych informacji i skupieniu uwagi,
W tym stadium choroba może jeszcze pozostać niezauważona — chory potrafi się maskować, a rodzina tłumaczy objawy wiekiem lub stresem. Jednak gdy demencja nie jest leczona lub diagnozowana zbyt późno, jej objawy zaczynają się pogłębiać, a funkcjonowanie chorego ulega wyraźnemu pogorszeniu. Wówczas pojawiają się takie symptomy jak:
- niepokój i lękliwość,
- zaburzenia mowy,
- utrata zdolności uczenia się i rozpoznawania rzeczy,
- trudności z rozpoznawaniem bliskich osób,
- urojenia i zaburzenia percepcyjne — pojawiają się omamy wzrokowe i słuchowe,
- zaburzenia koordynacji i równowagi,
- zmienność zachowań,
- utrata samodzielności.
Zobacz również: Jak wygląda demencja? 20 sygnałów ostrzegawczych, że to już się dzieje
Czy demencji da się zapobiec?
Demencja jest chorobą nieuleczalną, ponieważ uszkodzenia mózgu są trwałe i nieodwracalne. Leczenie polega głównie na łagodzeniu objawów i poprawie jakości życia pacjenta. Stosuje się leki zwiększające poziom acetylocholiny — substancji wspierającej pamięć i koncentrację, a także środki nasenne, przeciwdepresyjne i uspokajające. Duże znaczenie ma także diagnoza psychiatryczna i psychologiczna oraz ćwiczenia umysłowe, np. rozwiązywanie krzyżówek czy gra w szachy. Równie ważne jest wsparcie emocjonalne ze strony bliskich.
Choć nie istnieje skuteczna metoda zapobiegania demencji, ryzyko jej wystąpienia można ograniczyć poprzez leczenie chorób przewlekłych, unikanie używek, aktywność fizyczną i umysłową, utrzymywanie relacji społecznych, a także jakościowy i regularny sen.
Wczesne rozpoznanie choroby, często przez otoczenie chorego, i szybka reakcja są kluczowe. Wdrożenie terapii może spowolnić rozwój choroby i poprawić codzienne funkcjonowanie, choć cofnięcie objawów nie jest możliwe.
Polecamy: Zostawiają wszystko i znikają. Co dzieje się w głowie osoby zaginionej?
źródła:
- polmed.pl
- pacjent.gov.pl
- Duong S, Patel T, Chang F. Dementia: What pharmacists need to know. Can Pharm J (Ott). 2017 Feb 7;150(2):118-129.





































