To najpopularniejszy lek na zgagę i refluks w Polsce. Powoduje groźne niedobory
Zgaga to przykra dolegliwość, która dotyczy wielu osób. Uczucia pieczenia w klatce piersiowej doświadcza nawet 20 proc. mieszkańców Europy. Zgaga należy do typowych objawów choroby refluksowej, w której mamy do czynienia z zarzucaniem kwaśnej treści żołądkowej z żołądka do przełyku. Popularnym sposobem na radzenie sobie z tymi dolegliwościami są leki – niestety nie zawsze są one bezpieczne.
Inhibitory pompy protonowej (IPP) stosowane w leczeniu refluksu i zgagi przy długotrwałym przyjmowaniu mogą powodować niedobory pokarmowe. O jakich składnikach mowa? Wyjaśniamy.
Inhibitory pompy protonowej (IPP) na zgagę i refluks
Inhibitory pompy protonowej (IPP) to leki, których zadaniem jest zmniejszenie wydzielania kwasu solnego w żołądku. Wykorzystuje się je w leczeniu chorób związanych z nadmierną produkcją kwasu, np. choroby refluksowej.
Wskazania do leczenia IPP:
- choroba wrzodowa żołądka,
- choroba wrzodowa dwunastnicy,
- owrzodzenia błony śluzowej przełyku,
- owrzodzenia błony śluzowej żołądka,
- refluksowe zapalenie błony śluzowej przełyku,
- zakażenie Helicobacter pylori.
Działanie IPP opiera się na hamowaniu pompy protonowej w komórkach okładzinowych żołądka, co skutkuje obniżeniem poziomu kwasowości. Aktualnie jest to jedna z najczęściej nadużywanych grup leków, co wynika z jej dużej dostępności i niskiej ceny.
Jednak IPP, tak jak większość leków, może powodować skutki uboczne. Należą do nich przede wszystkich niedobory pokarmowe, ale również choroby sercowo-naczyniowe, zapalenie płuc i osteoporoza. Dziś jednak skupimy się na tym pierwszym.
Niedobory pokarmowe a stosowanie leków z grupy IPP
Badania naukowe dowodzą, że długotrwałe stosowanie leków z grupy IPP może wpływać negatywnie na wchłanianie niektórych składników odżywczych, w tym ważnych dla organizmu folianów.
Foliany to sole kwasu foliowego – substancji kluczowej w wielu procesach, m.in. w tworzeniu czerwonych krwinek, podziału komórkowego czy syntezy DNA. Niedobór tego składnika może prowadzić do anemii i zaburzać pracę układu nerwowego.
Ponadto, przy długotrwałym stosowaniu leków z grupy IPP mogą wystąpić niedobory innych cennych składników, które wchłaniają się w kwaśnym środowisku żołądka: witaminy B12, witaminy C, wapnia, magnezu czy żelaza.
Długotrwałe stosowanie IPP może prowadzić do niedoborów:
- witaminy B12,
- kwasu foliowego,
- witaminy C,
- wapnia,
- magnezu,
- żelaza.
Skutki niedoborów pokarmowych przy leczeniu za pomocą IPP są różne i zależą od danego składnika, np. niedobór magnezu może powodować bolesne skurcze, a witaminy C spadek odporności. Warto obserwować swoje ciało, by w porę zainterweniować.
Zobacz też: Sałatkę jarzynową robię bez grama majonezu. Z tą mieszanką możesz jeść ją bez obaw o kalorie
Zapobieganie niedoborom przy leczeniu IPP
Ryzyko niedoborów przy leczeniu IPP da się zminimalizować poprzez wzbogacenie diety o produkty bogate w witaminy, wapń, magnez i foliany. Tych ostatnich najwięcej znajdziemy w zielonych warzywach liściastych, np. w jarmużu i szpinaku.
Istotne są również inne zmiany w stylu życia. – Przy otyłości, bądź nadwadze musimy tę wagę zredukować. Powinniśmy zmienić nasze przyzwyczajenia dietetyczne, unikać palenia papierosów i nadużywania alkoholu – radzi gastroenterolog, lek. med. Jacek Kowerzanow.
Poziom witamin, składników odżywczych i witamin warto monitorować na bieżąco, co pozwoli na wczesne wykrycie niedoborów i zmniejszenie ryzyka wystąpienia ich skutków, np. anemii. Takie badania warto wykonywać raz w roku.
Po wykonaniu badań krwi warto skontaktować się z lekarzem lub dietetykiem w celu wprowadzenia suplementacji. Najważniejsze jest jednak to, by być świadomym potencjalnego ryzyka i nie nadużywać leków – nie tylko tych z grupy IPP.
Źródło: Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
Zobacz też:
Zgaga i refluks to nie to samo. Gastroenterolog wskazuje, czym się różnią
Refluks - objawy, przyczyny, leczenie. Ekspert tłumaczy
Podejrzewasz, że dopadły Cię pasożyty? Sprawdź to w laboratorium
