Pieprzowiec roczny jest hodowany w domach i na balkonach głównie ze względów dekoracyjnych, natomiast owoce są jadalne i można dodawać je do różnych potraw w celu dodania im pikantności. Zatrucia pieprzowcem rocznym, czyli papryką (Capsicum annum) zdarzają się rzadko, ponieważ owoce tej rośliny są jadalne i trzeba spożyć bardzo duże ilości, aby wystąpiły poważne konsekwencje dla przewodu pokarmowego. Gatunek tej papryki bywa jednak czasem mylony z podobną do niej psianką pieprzową (Solanum pseudocapricastrum), której owoce są niejadalne i w przypadku spożycia mogą powodować ostre zatrucie.
Dodatkowo należy pamiętać, że zielone części rośliny są trujące, należy więc uważać, aby nie zostały zjedzone szczególnie przez dzieci. Łagodne zatrucia pieprzowcem rocznym mogą powodować:
pieczenie języka, ust i gardła,
nudności,
wymioty,
biegunkę.
Poza tym owoce pieprzowca rocznego są bardzo pikantne, więc za każdym razem, gdy dotykaliśmy papryczek należy dokładnie umyć ręce, ponieważ kontakt z oczami i delikatniejszymi fragmentami skóry może prowadzić do bolesnych poparzeń i podrażnień.
Pieprzowiec roczny ma właściwości lecznicze. Nieduże dawki ostrych odmian papryki pobudzają wydzielanie soków trawiennych ułatwiając trawienie (trzeba jednak pamiętać, że nadmiar może uszkodzić nerki oraz drogi moczowe). Najczęściej jednak jest stosowany miejscowo w różnego rodzaju maściach działających rozgrzewająco, stosowanych w leczeniu reumatyzmu i przy bólach mięśni, kości i stawów różnego pochodzenia.
