Wyszukaj w serwisie
choroby profilaktyka choroby cywilizacyjne zdrowie psychiczne żywienie zdaniem lekarza uroda i pielęgnacja
Pacjenci.pl > Zdrowie > Choroba bostońska (bostonka) – przyczyny, objawy, leczenie
Dominika Wilk
Dominika Wilk 19.03.2022 01:33

Choroba bostońska (bostonka) – przyczyny, objawy, leczenie

Choroba bostońska (bostonka) – przyczyny, objawy, leczenie
pixabay

Choroba bostońska (bostonka) – przyczyny

Główną przyczyną pojawienia się zmian skórnych w chorobie bostońskiej jest zakażenie wirusami. Najczęściej jest to zakażenie enterowirusem Coxackie A i B oraz ECHO. Choroba przenoszona jest drogą kropelkową, a okres jej wylęgania wynosi kilka dni. Po zarażeniu dochodzi do osiedlenia się wirusa w gardle, a następnie jego kolonizacji na tkance chłonnej. Kolonizacja odbywa się w znacznym zakresie, gdyż zaczyna się w okolicy migdałków, a kończy w jelitach (zajmuje kępki Peyera). Po zajęciu tkanek wirus rozpoczyna dalsze rozprzestrzenianie się w kierunku układu nerwowego, co może prowadzić do zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, jak również zapalenia mózgu. Na szczęście dochodzi do tego rzadko, gdyż sprawny układ immunologiczny dziecka czy osoby dorosłej, potrafi w porę neutralizować wirusy i wydalić je z kałem. Ze względu na ten sposób usuwania patogenu, względnie łatwo zarazić nią inne osoby. Nie bez przyczyny choroba ta nazywana jest chorobą brudnych rąk. Najczęściej zarażają się nią dzieci, gdyż to one mają tendencję do częstowania się jedzeniem brudnymi rękami i niemycia dłoni po wyjściu z toalety. 

Choroba bostońska (bostonka) – objawy

Głównym objawem choroby bostońskiej jest plamista, plamisto-grudkowa, plamisto-pęcherzykowa lub pęcherzykowa wysypka. Zanim jednak się pojawi, pierwsze objawy mogą sugerować zwykłą infekcję. Do symptomów tych należą: gorączka, ból gardła, złe samopoczucie, spadek apetytu, niekiedy biegunka lub wymioty. Po wystąpieniu tych dolegliwości w jamie ustnej zaczynają pojawiać się owrzodzone pęcherzyki, które do złudzenia przypominają afty. Występują nie tylko wewnątrz jamy ustnej, ale również w gardle czy na podniebieniu miękkim.  Może im towarzyszyć powiększenie węzłów chłonnych. Dopiero później pojawia się typowy wysypkowy objaw w postaci podłużnych pęcherzyków, które mają kolor czerwony lub czerwono-purpurowy. Znajdują się one przede wszystkim na wewnętrznej stronie dłoni oraz na podeszwach stóp. W niektórych przypadkach mogą pojawić się na pośladkach lub w rejonach narządów płciowych, rzadziej na tułowiu, kończynach czy twarzy.

Choroba bostońska (bostonka) – różnicowanie od innych chorób

Aby prawidłowo rozpoznać chorobę bostońską należy ją odróżnić od innych chorób typu: wyprysk potnicowy, rumień wielopostaciowy wysiękowy, wiatrówka czy wyprysk alergiczny. W przypadku wyprysku potnicowego zmiany skórne w postaci pęcherzyków są bardziej okrągłe niż w przypadku bostonki i są też głębiej osadzone. Oprócz wnętrza dłoni widoczne są też na palcach i nie znikają tak szybko jak w chorobie bostońskiej. Raczej mają charakter przewlekły. W rumieniu wielopostaciowym wysiękowym mamy z kolei do czynienia z większymi niż w bostonce zmianami, które wyglądem przypominają tarczę strzelecką. Przy wiatrówce mamy natomiast do czynienia z jasnymi pęcherzykami (w bostonce są żywoczerwone), które mają okrągły kształt i przypominają kroplę rosy. Można je łatwo usunąć ze skóry przez pocieranie, wtedy pękają, a po pęknięciu tworzą nadżerki. Poza tym  przy wiatrówce zmianom skórnym towarzyszy mocny świąd, a wykwity znajdują się na całym ciele, nawet na owłosionej skórze głowy. Przy wyprysku alergicznym plamki są rozsiane po całym ciele i dość mocno swędzą. Różnicowanie choroby bostońskiej z innymi schorzeniami jest trudne i może to zrobić jedynie specjalista.

Choroba bostońska (bostonka) – leczenie

Ze względu na to, że choroba bostońska jest zakażeniem wirusowym, w przypadku zachorowania na nią nie podaje się antybiotyku (leczy się nim tylko zakażenia bakteryjne). Proces leczenia ma charakter objawowy i polega na podawaniu choremu leków przeciwgorączkowych oraz przeciwzapalnych. W przypadku wystąpienia nadżerek lub owrzodzeń, stosuje się preparaty antyseptyczne typu wodny roztwór pioktaniny. Pozwala on na dobre osuszenie zmian skórnych oraz odkażenie owrzodzeń. Przy nadmiernym świądzie i pieczeniu skóry, podaje się pacjentowi leki przeciwhistaminowe.

Uwaga! Powyższy artykuł nie stanowi porady lekarskiej. Jeśli masz problemy ze zdrowiem, skonsultuj się z lekarzem.

Tagi: