Hascovir – zastosowanie, działanie i rodzaje leku
Hascovir to nazwa grupy leków zawierających acyklowir, będący substancją wykorzystywaną najczęściej w zwalczaniu wirusa opryszczki pospolitej, występującej zwykle w okolicach ust. Ze względu na to, że leczenie miejscowe nie zawsze jest skuteczne, Hascovir występuje nie tylko w postaci żelu i kremu, ale również w formie tabletek. Wydawany jest wyłącznie na receptę i stanowi silny farmaceutyk, który powinien być używany ostrożnie, zwłaszcza w formie doustnej. W tym artykule dowiesz się zatem nie tylko, w jaki sposób należy go stosować, ale także kiedy wskazane jest wdrożenie leczenia przy pomocy Hascoviru w tabletkach, a kiedy wystarczy acyklowir w leczeniu miejscowym. Poznasz także przeciwwskazania do stosowania tego farmaceutyku oraz ewentualne skutki uboczne, które może on wywołać. Ze względu na szersze zastosowanie leku oraz silniejszy jego wpływ na organizm w formie tabletek właśnie tej formie preparatu poświęcimy najwięcej uwagi. Zachęcamy do uważnej lektury!
Hascovir – charakterystyka i zastosowanie
Lek Hascovir występuje w dwóch podstawowych formach: tabletek oraz żelu/ kremu. Farmaceutyki do stosowania miejscowego służą przede wszystkim do zwalczania opryszczki na powierzchni skóry, tam gdzie pojawiają się objawy, świadczące o obecności wirusa w organizmie. Hascovir w tabletkach ma jednak znacznie szersze zastosowanie:
w leczeniu zakażeń skóry i błon śluzowych, wywołanych przez wirusa opryszczki pospolitej (Herpes simplex), obejmujące opryszczkę zlokalizowaną nie tylko w okolicach twarzy, ale również narządów płciowych (zarówno w przypadku zakażeń pierwotnych, jak i nawracających),
w leczeniu podtrzymującym w celu zapobiegania nawrotom opryszczki u pacjentów z prawidłowo i nieprawidłowo działającym układem odpornościowym,
w leczeniu zakażeń wywołanych przez wirus ospy wietrznej i półpaśca.
Hascovir – ostrzeżenia i środki ostrożności
Podstawowym przeciwwskazaniem do stosowania Hascoviru jest uczulenie na którąkolwiek z substancji zawartych w składzie leku – również w przypadku Hascoviru w maści czy żelu. Większą ostrożność należy zachować podczas stosowania tabletek w przypadku osób zmagających się z niewydolnością nerek lub przyjmujących razem z Hascovirem inne leki, które mogą doprowadzić do odwodnienia czy zaburzeń czynności tego narządu. Podczas stosowania Hascoviru w tabletkach należy przyjmować zwiększone ilości płynów w stosunku do normalnie zalecanej ilości.
Przed rozpoczęciem leczenia przy pomocy Hascoviru należy poinformować lekarza o wszelkich dolegliwościach, z którymi pacjent zmaga się na co dzień, oraz o lekach, które regularnie przyjmuje (mimo iż nie stwierdzono do tej pory istotnych reakcji pomiędzy Hascovirem a innymi lekami).
Nie zaleca się stosowania Hascoviru, szczególnie w formie tabletek, w ciąży czy podczas karmienia piersią, jednak ostateczną decyzję w tej sprawie może podjąć lekarz.
Hascovir – stosowanie i działania niepożądane
Stosowanie leku Hascovir w tabletkach powinno odbywać się zawsze zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego. Dawkę dopasowuje się do wieku i wagi pacjenta oraz ogólnego stanu zdrowia. Nie należy przekraczać zalecanej dawki dobowej leku. Jeżeli dojdzie do przedawkowania, należy bezzwłocznie udać się na pogotowie.
W przypadku Hascoviru w kremie/ żelu również konieczne jest stosowanie się do zaleceń lekarza lub tych zawartych w ulotce leku. Jednak w tym przypadku przedawkowanie oraz symptomy niepożądane ogólnoustrojowe są bardzo mało prawdopodobne ze względu na miejscowe stosowanie leku. Z tego samego powodu jedynie w przypadku stosowania Hascoviru w tabletkach odnotowano występujące stosunkowo często skutki uboczne działania leku (występujące również w przypadku przedawkowania):
bóle i zawroty głowy, nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka,
świąd i wysypka, rzadziej pokrzywka i wypadanie włosów,
gorączka,
reakcje anafilaktyczne, takie jak duszności, obrzęki naczynioworuchowe (stosunkowo rzadka reakcja),
niedokrwistość, pobudzenie, zamroczenie, zaburzenia mowy, omamy, objawy psychotyczne etc. (bardzo rzadkie występowanie – maksymalnie 1 pacjent na 10 tysięcy).
W przypadku wystąpienia któregokolwiek z powyższych objawów należy natychmiast przerwać stosowanie leku i udać się do szpitala.
