Idealny na kompot i do deserów. Chroni przed rakiem, wzmacnia skórę i wzrok
Z nadejściem maja stoiska targowe i w supermarketach zaczynają uginać się pod ciężarem lokalnych smakołyków. Wśród nich znajdziemy wyjątkowe warzywo, którego smak sprawia, że wielu myli je z owocem. Wyglądem przypomina szczaw, smakuje trochę jak śliwka, a jego właściwości ceni m.in. medycyna chińska.
Egzotyczne korzenie rabarbaru
Rabarbar to bylina należąca do rodziny rdestowatych. Choć w kuchni traktowany jest często jak owoc, to botanicy klasyfikują go jako warzywo. Pochodzi z Azji Środkowej – głównie z rejonów Tybetu, Mongolii i Chin. Już ponad 2700 lat temu wykorzystywano go w medycynie chińskiej jako środek przeczyszczający, oczyszczający krew oraz wspomagający trawienie.
Rabarbar to roślina o charakterystycznych czerwonych lub różowych łodygach i dużych liściach. W Europie zyskał popularność dopiero w XVIII wieku – najpierw jako roślina ozdobna, a następnie jako składnik deserów i przetworów. Medycyna ludowa używała jego korzenia do leczenia problemów trawiennych i wątrobowych.
Prozdrowotne właściwości rabarbaru
Rabarbar jest niskokaloryczny, bogaty w
- błonnik,
- witaminę C,
- kwas foliowy,
- minerały (potas, magnez, żelazo, fosfor) oraz
- antyoksydanty, które wspierają zdrowie układu sercowo-naczyniowego i wzmacniają odporność.
Zawarte w nim polifenole, w tym rapontygenina, mają silne właściwości przeciwutleniające i mogą działać przeciwnowotworowo. W badaniach wykazano, że substancje zawarte w rabarbarze spowalniają rozwój komórek rakowych, szczególnie w przypadku raka piersi i prostaty.
Dzięki zawartości antocyjanów rabarbar może wspierać zdrowie skóry i wzroku, chroniąc komórki przed stresem oksydacyjnym. Natomiast zawarta w nim rapontycyna pobudza w organizmie reakcje podobne do tych, które powstają na skutek działania estrogenu, dlatego zaleca się go kobietom w czasie menopauzy oraz tym z niedoborami estrogenu.
Przeczytaj też: Rak nie znosi tego warzywa – jedz je kilogramami!
Kto nie powinien jeść rabarbaru?
Mimo licznych zalet rabarbar nie jest dla każdego. Zawiera – zwłaszcza w liściach – znaczne ilości kwasu szczawiowego, który w nadmiarze może utrudniać przyswajanie wapnia i sprzyjać powstawaniu kamieni nerkowych. Osoby z chorobami nerek, osteoporozą, dną moczanową lub reumatoidalnym zapaleniem stawów powinny ograniczyć jego spożycie.
Nie zaleca się też podawania rabarbaru dzieciom poniżej 1. roku życia, a kobiety w ciąży powinny zachować ostrożność ze względu na jego właściwości przeczyszczające i potencjalny wpływ na gospodarkę mineralną.
Przeczytaj też: Zdrowy, ale nie dla każdego. Te osoby powinny unikać rabarbaru
Co zrobić z rabarbaru?
Rabarbar najczęściej trafia na stół w formie kompotu – to klasyczny, orzeźwiający napój znany wielu z dzieciństwa. Ale możliwości jego wykorzystania są znacznie szersze.
Przeczytaj też: Rabarbarowa lemoniada na oczyszczenie jelit. Prosty przepis na pyszny rarytas do grilla
Świetnie sprawdza się jako składnik ciast (np. drożdżówki, tarty, crumble), konfitur, dżemów, soków i syropów. Można z niego przygotować również chutney – pikantno-słodki dodatek do mięs – lub połączyć z truskawkami, tworząc aromatyczny mus czy galaretkę.
Coraz popularniejsze staje się także pieczenie rabarbaru z niewielką ilością miodu i wanilii, co wydobywa jego słodycz i łagodzi kwaskowatość.
Źródła: mp.pl, medonet.pl
