Jaskra przewlekła - czyli choroba powoli odbierająca wzrok

Dlaczego jaskra przewlekła jest niebezpieczna?

Ta przewlekła choroba oczu, nazywana czasami „cichym złodziejem wzroku”, rozwija się podstępnie i w krajach rozwiniętych jest drugą najczęstszą (po zaćmie) przyczyną utraty wzroku. Jaskra przewlekła jest groźniejsza dla naszego zdrowia niż jaskra ostra, ponieważ w drugim przypadka – do napadu jaskry może przyczynić się również silne zdenerwowanie, powodujące wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego. Napad jaskry może wywołać również znaczne poszerzenie źrenic, w wyniku zakraplania oczu lub przyjmowania leków poszerzających źrenice. Jaskra ostra jest zatem łatwiejsza do wykrycia niżeli przewlekła, co prowadzi do szybszego rozpoczęcia leczenia.

Jaskra przewlekła a mechanizm powstawania

Jaskra przewlekła powstaje na skutek tego, że niezbędna do prawidłowego funkcjonowania oka ciecz przedostaje się do krwioobiegu i opuszcza gałkę oczną. W sytuacji, gdy odpływ cieczy jest zablokowany, podnosi się poziom ciśnienia wewnątrzgałkowego, w skutek czego dochodzi do ucisku nerwu wzrokowego. W taki sposób dochodzi do uszkodzenia włókien nerwowych i stopniowego zaniku nerwu wzrokowego. Ze względu na to, że ucisk ten wzrasta powoli, jest on początkowo niezauważalny i nie daje żadnych objawów. Szacuje się, że tylko kilka procent przypadków choroby może przebiegać bardzo gwałtownie i prezentować się konkretnymi objawami, takim jak ból głowy, nudności, wymioty i ogólne pogorszenie widzenia. Jej początki są tak dyskretne, że często pozostają niezauważone. Brak tu bólu, a wolno i stopniowo pogarszający się wzrok często nie skłaniają nas do podejrzeń choroby, tym bardziej że w naszym społeczeństwie zaburzenia w obrębie wzroku zwykle usprawiedliwia się zmęczeniem lub uznaje za naturalne w przypadku starzenia się. Z tego powodu diagnoza jaskry jest stawiana zbyt późno – gdy choroba jest już zaawansowana i rokuje niepomyślnie.

Jak leczyć jaskrę przewlekłą?

Niestety, skuteczne sposoby leczenia tej choroby nie są jeszcze poznane. Współcześnie okulistyka może zaproponować jedynie łagodzenie objawów choroby oraz hamowanie jej szkód w postaci uszkodzeń nerwów. Podstawą takiego leczenia staje się wtedy farmakoterapia, która polega na przyjmowaniu leków zmniejszających ciśnienie w gałce oczne. W przypadku gdy zostanie rozpoznana jaska przewlekła, przyjmowanie tych leków najczęściej jest konieczne już do końca życia. W przypadku jaskry przewlekłej zazwyczaj leczenie zachowawcze niestety nie przynosi już efektów i niezbędne jest wykonanie operacji. Zależnie od indywidualnych przypadków takie zabiegi mogą nieznacznie różnić się między sobą. Zazwyczaj jednak operacja w przypadku jaskry przewlekłej polega na nacięciu tęczówki oka. Umożliwia to odprowadzenie cieczy, której nagromadzenie przyczynia się do podwyższonego ciśnienia w gałce ocznej. Jednak taka forma leczenia stosowana jest tylko w najcięższych przypadkach, co wskazuje na to, że leczenie farmakologiczne nadal pozostaje podstawową metodą leczenia tego problemu. Należy pamiętać o badaniach profilaktycznych, ponieważ im wcześniej jaskra zostanie wykryta, tym bardziej pomyślne rokowanie dla pacjenta. Odpowiednio dobrane i szybko podane leki obniżą ciśnienie w oku i zapobiegną powstaniu kolejnych uszkodzeń w okolicy nerwu wzrokowego.