Powiększona śledziona natychmiast powinna cię zaniepokoić. To ważny objaw tych chorób
Powiększenie śledziony, inaczej splenomegalia, to stan pojawiający się zarówno w trakcie przebiegu chorób niezagrażających życiu, jak i tych zagrażających życiu. Objawem powiększenia śledziony jest m.in. ból w lewym podżebrzu. Jak są przyczyny i objawy powiększenia śledziony?
Poznaj przyczyny powiększenia śledziony
Śledziona znajduje się w lewej części jamy brzusznej, pod żebrami. Prawidłowa waga organu wynosi 150 g i gdy nie jest przerośnięty, nie jest wyczuwalny podczas badania palpacyjnego. W pewnych przypadkach może jednak dojść do jego powiększenia. Przyczynami często są choroby zakaźne wirusowe np. różyczka, mononukleoza zakaźna i cytomegalia i infekcje bakteryjne np. borelioza, gruźlica, dur brzuszny i choroby weneryczne.
Powiększenie śledziony bywa także objawem następujących chorób:
• rak śledziony,
• nowotwory węzłów chłonnych,
• choroby z przebiegającym nadciśnieniem wrotnym,
• infekcje spowodowane przez pasożyty,
• choroby hemolityczne,
• choroby metaboliczne spichrzeniowe.
Objawy powiększenia śledziony
Charakterystycznym objawem splenomegalii jest ból brzucha. Inne symptomy świadczące o powiększeniu śledziony to:
• ból pleców promieniujący od lewej strony jamy brzusznej,
• wyczuwanie śledziony podczas badania palpacyjnego,
• nudności,
• uczucie pełności,
• ból w klatce piersiowej.
Powiększenie śledziony może spowodować także utratę masy ciała, ogólne osłabienie, krwawienie z dziąseł i nosa, powstawanie siniaków i wybroczyn. Samo powiększenie śledziony nie zawsze jest oznaką groźnej choroby. Jednak nawet jeśli powiększona śledziona nie jest przyczyną bólu, wskazana jest konsultacja z lekarzem.
Powiększenie śledziony to znak, by zrobić badanie krwi!
Śledzionę nazywa się papierkiem lakmusowym wskazującym, w jakim stanie zdrowia jest organizm. Jednym z pierwszych badań które lekarz może zlecić, gdy zauważy że organ jest przerośnięty, to morfologia krwi – śledziona bowiem filtruje krew i usuwa z niej drobnoustroje. W drugiej kolejności zazwyczaj wskazana jest konsultacja z hematologiem.
