Wewnątrzmaciczna dystrofia płodu
Wewnątrzmaciczna dystrofia płodu – definicja
Parametry dziecka przychodzącego na świat są oceniane za pomocą siatki centylowej. Według niej krzywa wzrostu i masy ciała dziecka powinna przebiegać symetrycznie. Dysproporcja prowadzi do licznych zaburzeń, dlatego należy regularnie utrwalać parametry w książeczce zdrowia dziecka. W skutek czynników zewnętrznych lub wewnętrznych przychodzące na świat dziecko nie osiąga oczekiwanej masy urodzeniowej. Wynika to z defektu łożyska, przez co płód nie jest odżywiany prawidłowo podczas pobytu w brzuchu matki. Wewnątrzmaciczna dystrofia płodu pojawia się u ok. 3010% wszystkich ciąż. Dystrofia przebiega symetrycznie, jeśli płód całościowo nie wzrasta. Natomiast w przypadku dystrofii asymetrycznej następuje prawidłowy rozwój główki płody przy ograniczonym wzroście dziecka.
Wewnątrzmaciczna dystrofia płodu – przyczyny
Choroba jest zazwyczaj związana ze wcześniactwem i jest warunkowana przez podobne przyczyny. Masa urodzeniowa może występować jako samodzielne zaburzenie lub element zespołu wad rozwojowych płodu. Poziom zdrowia matki w znacznym stopniu oddziaływa na rozwój życia płodowego. Niekorzystny tryb życia, negatywny stosunek psychologiczny oraz obciążenie genetyczne zwiększa ryzyko urodzenia nieproporcjonalnie małego dziecka. Także kiepskie warunki socjalne i ciąża w zanieczyszczonym środowisku powoduje wcześniactwo i wewnątrzmaciczną dystrofię płodu. W przypadku ciąży mnogiej lub infekcji, która upośledza działanie łożyska może dojść do osiągnięcia niskiej masy porodowej noworodka. Zaburzenie częściej dotyka płodów kobiet pijących alkohol i palących papierosy w trakcie ciąży.
Wewnątrzmaciczna dystrofia płodu – diagnostyka i objawy
Za pomocą badania USG określa się rozmiar macicy kobiety. Jeśli macica jest zbyt mała, niebezpieczeństwo wewnątrzmacicznej dystrofii płodu wzrasta. Pod kątem infekcji i zaburzeń genetycznych bada się łożysko odpowiedzialne za zaopatrywanie płodu w składniki odżywcze. Ciąża kobiety z podejrzeniem choroby wymaga stałego monitorowania, ponieważ istnieje niebezpieczeństwo śmierci płodu. Kobieta w ciąży powinna dbać o wypoczynek i wprowadzić zdrową dietę oraz unikać kontaktu z chorymi i odstawić wszelkie używki. Wśród objawów wyróżnia się wychudzenie i zwiększoną aktywność dziecka. Pępowina nienaturalnie szybko wysycha, dziecko nie oddaje moczu w pierwszych godzinach życia, jego skóra jest znacznie pofałdowana i wysuszona, obwód głowy nie zachowuje właściwych proporcji a liczba włosów jest niewielka. Takie objawy wymagają dalszej diagnostyki pod kątem przyczyn dystrofii.
Wewnątrzmaciczna dystrofia płodu – badania genetyczne i leczenie
Odmiany dystrofii mają zwykle podłoże genetyczne. Po przeprowadzeniu wywiadu rodzinnego należy wykonać badania prenatalne. Wczesne wykrycie wad rozwojowych w trakcie ciąży umożliwia zaplanowanie leczenia po przyjściu dziecka na świat. Neonatolog diagnozuje poziom rozwoju zaburzenia u dziecka. Czasami konieczne jest przetrzymanie noworodka w inkubatorze i hospitalizacja. W celu uniknięcia zaniku mięśni konieczna może być rehabilitacja dziecka już od pierwszych dni po przyjściu na świat. Jednak wewnątrzmaciczna dystrofia płodu nie musi oznaczać poważnych komplikacji zdrowotnych. Po rozpoczęciu karmienia piersią niemowlę może osiągnąć prawidłową wagę. Utrata wagi po urodzeniu jest większa u noworodków z niską masą urodzeniową, lecz po upływie 2-3 tygodni dziecko powraca do wagi właściwej.
