Anty-TPO – co to jest i jak wygląda badanie przeciwciał anty-TPO?

Anty-TPO – czym są przeciwciała anty-TPO

Przeciwciała anty-TPO są przeciwciałami skierowanymi przeciw peroksydazie tarczycowej, czyli przeciwko białku, które produkowane jest przez tarczycę. Przeciwciała anty-TPO nie są produkowane w zdrowym organizmie. Układ odpornościowy reaguje w ten sposób na obce ciała i powoduje reakcję autoimmunologiczną, która dzięki przeciwciałom ma poradzić sobie z zagrożeniem w organizmie. Niestety proces ten wpływa destrukcyjnie na tkanki tarczycy i zaburza jej pracę powodując niedoczynność lub nadczynność tarczycy albo zaburzenie funkcji tego gruczołu. Badanie anty-TPO wykonuje się po to, by zdiagnozować autoimmunologiczne choroby tarczycy oraz by dobrać pacjentowi właściwe leki (na przykład interferon alfa, interleukina 2, amiodaron). Skierowanie na badanie anty-TPO lekarz endokrynolog zazwyczaj wystawia wraz z badaniem stężenia tyreoglobuliny, czyli białka powstałego w komórkach tarczycy, które jest prekursorem jej aktywnych hormonów.

Anty-TPO – kto powinien wykonać badanie?

Badanie na stężenie przeciwciał anty-TPO, które odpowiadają za odpowiedź immunologiczną organizmu, zaleca się osobom, które mogą przechodzić choroby tarczycy takie jak niedoczynność lub nadczynność tego nieparzystego gruczołu. Kto powinien otrzymać skierowanie na badanie tarczycy? Przede wszystkim ci, którzy zauważyli u siebie niepokojące objawy takie jak: chudnięcie lub tycie bez większego powodu, spowolnienie funkcji życiowych organizmu, przesuszona skóra, ciągłe uczucie zimna, kołatanie serca, brak apetytu lub zwiększony apetyt, podwyższona ciepłota ciała, zaparcia lub biegunki, senność lub problemy ze snem, zmęczenie, nadmierne pocenie się. W zależności od charakteru choroby tarczycy może to świadczyć o jej nadczynności lub niedoczynności. Warto pamiętać, że badanie na przeciwciała anty-TPO powinno być zawsze wykonywane po badaniach, które są najważniejsze dla diagnostyki chorób tarczycy – jest to badanie TSH, T3 i T4.

Co więcej, wskazanie do badania anty-TPO to także podejrzenie innych chorób związanych z układem odpornościowym, które dają niepokojące objawy sugerujące pogorszenie funkcji tarczycy. Objawy mogą manifestować takie choroby jak układowy toczeń rumieniowaty, niedokrwistość złośliwa czy reumatoidalne zapalenie stawów. Co więcej, jeśli lekarz chce przepisać pacjentowi leki takie jak lit, amiodaron, interleukina 2, interferon alfa, musi wcześniej skierować pacjenta na badania tarczycy, ponieważ mogą one wywołać niedoczynność tarczycy. Również w przypadku zażywania wyżej wcześniej wspomnianych leków, pacjent powinien co jakiś czas wykonywać badanie tarczycy, aby stale monitorować funkcję tego gruczołu i w razie czego przystąpić do odpowiedniego leczenie lub odstawienia zażywanych medykamentów.

Anty-TPO – przebieg badania

Badanie na przeciwciała anty-TPO polega na pobraniu krwi z żyły łokciowej pacjenta. Próbka po pobraniu jedzie do laboratorium, a wyniki badania są do odebrania zazwyczaj w przeciągu jednego do dwóch dni.

Anty-TPO – interpretacja wyników i normy

Jeśli w badaniu tarczycy otrzymamy niski poziom anty-TPO może to informować o cukrzycy typu I, raku tarczycy, reumatoidalnym zapaleniu stawów czy chorobie układowej tkanki łącznej, zaś podwyższony poziom przeciwciał może świadczyć o chorobie Hashimoto lub chorobie Gravesa-Basedowa.

Nie istnieje żadna norma dla przeciwciał anty-TPO; wyniki są ściśle uzależnione od wieku, płci i innych czynników.