Clindamycin MIP

Clindamycin MIP - wskazania

Lek Clindamycin MIP ma szerokie zastosowanie m.in. w dermatologii, wenerologii, położnictwie i ginekologii. Substancje czynne preparatu działają przeciwinfekcyjnie i przeciwbakteryjnie, ograniczając zakażenia kości, stawów, nosa, ucha i gardła. Klindamycyna jest wykorzystywana także w leczeniu zakażeń w obrębie jamy brzusznej, skóry i tkanek miękkich, miednicy i żeńskich narządów płciowych. Clindamycin MIP leczy również płonicę. Zakażenia o ciężkim przebiegu mogą wymagać zastąpienia formy podania preparatu z doustnej na dożylną.

Clindamycin MIP - dawkowanie

Tabletki powlekane o masie 150 mg są przeznaczone dla dzieci powyżej 5 lat, dawkę ustala lekarz na podstawie masy ciała. Najmniejsza dawka, dla dzieci o masie 20 kg to 3 tabletki powlekane dziennie, największa, dla dzieci ważących ok. 50 kg – od 4 do 8 tabletek. Ustalenie precyzyjnej dawki dla dzieci jest trudne. Ze względu na trudności z połknięciem, nie zaleca się podawania preparatu dzieciom poniżej 5-6 lat. Dla dorosłych i młodzieży powyżej 14. roku życia przewidziane jest od 600 mg do 1,8 g klindamycyny dziennie, w zależności od stopnia zaawansowania i umiejscowienia zakażenia. Nie jest konieczne zmniejszenie dawki u pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek, gdyż okres półtrwania substancji czynnej ulega wydłużeniu. W przypadku ciężkiej niewydolności zaleca się regularne kontrolowanie stężenia klindamycyny w osoczu krwi. Lekarz może zalecić ograniczenie dawki lub zwiększenie odstępu między kolejnymi dawkami do 8-12 godzin. Nie zachodzi konieczność dokładania dawek przed i po dializie.

Clindamycin MIP – przeciwwskazania i środki ostrożności

Przeciwwskazania dotyczą nadwrażliwości na klindamycynę, linkomycynę lub jeden z pozostałych składników leku. Szczególną ostrożność powinni zachować pacjenci ze stwierdzonymi zaburzeniami czynności wątroby, zaburzeniami w przewodzie nerwowo-mięśniowym (np. choroba Parkinsona) i chorobami żołądka i jelit, które zostały przebyte wcześniej. Przyjmowanie leku Clindamycin MIP powyżej 3 tygodni wymaga okresowego badania obrazu krwi oraz czynności wątroby i nerek. Stosowanie substancji czynnej wielokrotne lub w sposób długotrwały może przyczynić się do rozwinięcia na powierzchni skóry i błon śluzowych bakterii i drożdżaków opornych. Istnieje ryzyko wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelit w skutek namnażania się w jelitach  Clostridium difficile. W takich przypadkach konieczne będzie przerwanie dawkowania leku i wdrożenie leczenia antybiotykiem lub chemioterapeutykiem. Przy wystąpieniu wstrząsu anafilaktycznego należy odstawić preparat i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Alergia krzyżowa u pacjentów uczulonych na penicylinę występuje w pojedynczych przypadkach, jednak należy to uwzględnić w wywiadzie przed rozpoczęciem dawkowania. Substancja czynna jest zdolna przenikać do mleka matki karmiącej piersią, narażając tym samym noworodka na objawy nadwrażliwości, biegunkę i zakażenie drożdżakami. Badania nie wykazały szkodliwego wpływu leku na ciążę, jednak przyjmowanie leku przez kobiety ciężarne powinno nastąpić tylko, jeśli lekarz uzna taką konieczność.

Clindamycin MIP – interakcje z innymi lekami

Zabrania się podawania klindamycyny w skojarzeniu z antybiotykami makrolidowymi, gdyż w badaniach in vitro wykryto antagonistyczne działanie. Podczas przyjmowania leku Clindamycin MIP zahamowane zostaje przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, oznacza to, że środki zwiotczające (eter, tubokuraryna) będą działać silniej. W trakcie terapii klindamycyną należy wykorzystać dodatkowe środki antykoncepcyjne.