Wyszukaj w serwisie
choroby profilaktyka problemy cywilizacyjne zdrowie psychiczne żywienie zdaniem lekarza uroda i pielęgnacja dziecko
Pacjenci.pl > Zdrowie > Gdy nie ma tych objawów, nie ma choroby zwyrodnieniowej stawów. Lekarz uspokaja
Piotr Cieciuch
Piotr Cieciuch 29.06.2023 16:16

Gdy nie ma tych objawów, nie ma choroby zwyrodnieniowej stawów. Lekarz uspokaja

choroba zwyrodnieniowa stawów
canva

By zdiagnozować chorobę zwyrodnienia stawów, u pacjenta muszą wystąpić konkretne objawy. Gdy ich nie ma, nie stwierdza się tej choroby, nawet jeśli niektóre symptomy mogą sugerować, że jest inaczej. Jakie są więc typowe oznaki choroby zwyrodnieniowej stawów? Artykuł powstał na podstawie rozmowy ze specjalistą, reumatologiem lek. Bartoszem Fiałkiem.

Typowe objawy choroby zwyrodnieniowej stawów

Choroba zwyrodnieniowa stawów zawsze powoduj ból – gdy nie ma tej dolegliwości, nie ma zwyrodnienia:Ból jest typowym objawem, nie ma choroby zwyrodnieniowej stawów bez bólu. Gdy pacjent przychodzi do gabinetu i mówi, że ma zwyrodnienie, ponieważ w zdjęciu rentgenowskim zostały te zmiany opisane, zawsze zadaję pytanie o występowanie bólu. Same zmiany obrazowe, czyli obserwowane w RTG lub USG, nie są podstawą do rozpoznania choroby zwyrodnieniowej stawów. Musi występować ból, jest to podstawowy - główny objaw choroby”. - powiedział specjalista, reumatolog lek. Bartosz Fiałek. 

Drugim typowym objawem, który musi występować, by stwierdzić występowanie choroby zwyrodnieniowej stawów, jest ograniczenie ruchomości stawów: „Dodatkowo może dojść do ograniczenia ruchomości stawu. Jako reumatolodzy, widzimy ograniczoną ruchomość podczas badania rotacji zewnętrznej i wewnętrznej, to również jest objaw choroby zwyrodnieniowej”. - powiedział specjalista, reumatolog lek. Bartosz Fiałek. Sztywność stawów pojawia się przede wszystkim rano – z tego powodu bywa nazywana również „sztywnością poranną”. Chory przez kilka minut po przebudzeniu ma trudności z poruszaniem. Nie może również zgiąć, ani wyprostować kończyny, ze względu na proces patologiczny obejmujący staw. 

Trzecim objawem choroby zwyrodnieniowej stawów, występującym jednak już rzadziej, jest poszerzenie obrysu stawów: „Może także dojść do sytuacji poszerzenia obrysu stawów, najczęściej w stawach międzypaliczkowych bliższych czy kolanowych. Pacjenci twierdzą, że mają opuchnięte stawy, a w rzeczywistości nie jest to prawda, nie notujemy płynu i obrzęku, po prostu występuje poszerzenie obrysu”. - powiedział specjalista, reumatolog lek. Bartosz Fiałek.

Projekt bez nazwy (93).png

Czym są kolana szpotawe? Na czym polega zespół bolesnego barku?

Pojawienie się obrzęku nie musi być objawem choroby zwyrodnieniowej stawów

Choroby zwyrodnieniowej stawów nie traktujemy jako choroby zapalnej, obrzęk nie jest warunkiem koniecznym do rozpoznania, ale może się pojawić. Jeżeli występuje bardzo duża ilość płynu, pacjent nie jest w stanie wykonywać ruchów w stawie. Występować mogą także trzeszczenia w stawach. Często kładąc rękę na rzepce, czujemy trzeszczenie w stawie, to wynik zaburzenia równowagi pomiędzy degeneracją i tworzeniem chrząstki”. - powiedział specjalista, reumatolog lek. Bartosz Fiałek.

Nasilenie obrzęku stawu bywa oznaką, że stan zapalny uległ zaostrzeniu. W tym przypadku chory powinien przede wszystkim zrezygnować z aktywności fizycznej i ćwiczeń. Wrócić do nich można dopiero gdy choroba przejdzie w stan przewlekły i gdy ustąpi obrzęk. 

Na tym polega rozpoznawanie choroby zwyrodnieniowej stawów

Choroba zwyrodnieniowa stawów jest rozpoznaniem klinicznym, to znaczy rozpoznaje się ją objawowo. Ważny jest wywiad, zadawanie pytań na temat bólu, czy towarzyszą obrzęki, czas trwania sztywności porannej. Dodatkowo pytam o inne kwestie, które mogą pomóc zróżnicować tę chorobę z jednostkami o podłożu zapalnym. Następnie wykonywane jest badanie fizykalne, lekarz patrzy, czy stawy są bolesne, obrzęknięte, bada się ograniczenie ruchomości”. - powiedział specjalista, reumatolog lek. Bartosz Fiałek.

Gdy daną osobę więcej niż przez połowę miesiąca boli prawy staw kolanowy, występuje ograniczenie ruchomości i poszerzenie obrysu stawu, to jest to wystarczające, by stwierdzić występowanie choroby zwyrodnieniowej stawów.W sytuacjach nietypowych wykonujemy rentgen stawów, możemy obserwować dodatkowe zmiany pod postacią wyrośli kostnych, czyli osteofitów, geody zwyrodnieniowe, a także zwężenie albo poszerzenie szpar stawowych”. - powiedział specjalista, reumatolog lek. Bartosz Fiałek. 

Tagi: reumatolog
Choroba zwyrodnieniowa stawów a RZS – czym się różnią?
ból stawów
Wraz z wiekiem zmniejsza się produkcja kolagenu, mazi stawowej i innych substancji odpowiedzialnych za prawidłową pracę układu kostnego. Następstwem tego są choroba zwyrodnieniowa stawów lub reumatoidalne zapalenie stawów (RZS). Mogą mieć podobne objawy, lecz w rzeczywistości są to dwa zupełnie różne schorzenia. Czym się różnią? Na czym polega ich diagnostyka? Artykuł powstał na podstawie rozmowy ze specjalistą, reumatologiem lek. Bartoszem Fiałkiem.
Czytaj dalej
Czym są kolana koślawe?
Czym są kolana koślawe?
Czym są kolana koślawe?
Kolana koślawe – informacje wstępne Jest to jedna z najczęściej rozpoznawanych deformacji kończyn dolnych. Diagnozuje się ją w wieku dziecięcym, zdarza się, że jest diagnozowana u osób dorosłych, choć jest to rzadkie. Nieleczone kolana koślawe mogą spowodować powikłania groźne dla całego funkcjonowania i utrudnia poruszanie się. Aby rozpoznać to schorzenie bierze się pod uwagę odstęp między kostkami, który zależy od wieku dziecka. W przypadku dzieci pięcioletnich wynosi więcej niż 5 centymetrów, co jest spowodowane przeciążonymi mięśniami na skutek intensywnego procesu chodzenia. Więzadła dzieci w tym wieku nie są wystarczająco dobrze rozwinięte. Wiek jest istotnym elementem w różnicowaniu tego schorzenia, ponieważ odstępu między kostkami jest mniejszy u dzieci w wieku 2, by dwa lata później nieco się powiększyć. W wieku 7 lat osiąga stałą wartość około 6 stopni i w tym okresie życia dziecka symetryczna koślawość nie jest zmianą nieprawidłową. Staje się problematyczna, gdy występuje u dzieci powyżej 8 roku życia. Można wówczas zauważyć, że kolana dziecka ocierają o siebie a jego stopy są rozstawione dosyć szeroko. U niektórych dzieci skutkuje do bólem, przez co ich chód może się zmienić i wydawać nienaturalny.Przyczyny jakimi są spowodowane kolana koślawe Istnieją różne powody które mogą powodować wady postawy, skutkujące kolanami koślawymi. Mogą one występować samoistnie, jednak, gdy wywołane są konkretną przyczyną mówimy o nabytych kolanach koślawych. W takiej sytuacji wymagają zazwyczaj specjalistycznego leczenia. Do najczęstszych przyczyn ich występowania należą przebyta krzywica, niedobór witaminy D, reumatoidalne zapalenie stawów, przebyte uraz i złamania w okolicach stawów kolanowych, dysfunkcje w obrębie nerwów kończyn dolnych oraz przeciążenia narządów ruchu. Nadwaga oraz wiotkość stawów zwiększają ryzyko wystąpienia kolan koślawych. Nieprawidłowości te można podzielić na symetryczne oraz niesymetryczne. W przypadku pierwszych przyczynę wystąpienia koślawości trudno ustalić. Wykonuje się wówczas diagnostykę różnicową, aby wykluczyć różnorodne powody. Taka koślawość fizjologiczna może występować spontanicznie i rozwijać się wraz z wiekiem dziecka. W takich przypadkach bierze się pod uwagę czynniki genetyczne, które mogą prowadzić do rozwijania się kolan koślawych. Wówczas lekarze pytają o występowanie dysplazji kostnych, wrośli chrzęstnych oraz łamliwości kostnych u członków rodziny. Natomiast w przypadku deformacji asymetrycznych przyczyna jest znacznie łatwiejsza do ustalenia. Może nią być na przykład przebyte złamanie, skutkujące nieprawidłowym ustawieniem, uszkodzenie obszarów wzrostowych, guzy kości w obrębie chrząstek oraz zapalenie stawów. Takie deformacje zazwyczaj nie powodują dolegliwości bólowych, a jeśli takie wystąpią, powinno się rozważyć obecność uszkodzeń stawów.Kolana koślawe a ich leczenie Jeśli deformacje kolan są niewielkie oraz niebolesne zaleca się ich regularne obserwowanie oraz wprowadzenie fizjoterapii pod postacią odpowiednich ćwiczeń i masaży. Sprzyjają one samoistnej korekcji kolan koślawych, poprzez biomechanikę ruchu stawów. Metody chirurgiczne nie są wskazane zwłaszcza u małych dzieci. Jest ona zalecana w najcięższych przypadkach, gdy deformacja jest zlokalizowana w obrębie stawu kolanowego, a dziecko jest nadal w momencie intensywnego rozwoju wzrostu. Istnieją również proste zabiegi umożliwiające szybki powrót do sprawności. Wykorzystują one specjalne płytki, które zakłada się w odpowiednich miejscach, a sam zabieg jest małoinwazyjny. Metodę leczenia należy dobrać indywidualnie, zgodnie z obrazem RTG, który pokazuje zaawansowanie koślawości.
Czytaj dalej