Wyszukaj w serwisie
choroby profilaktyka problemy cywilizacyjne zdrowie psychiczne żywienie zdaniem lekarza uroda i pielęgnacja dziecko
Pacjenci.pl > Zdrowie > Oczopląs – objawy, przyczyny, diagnostyka
Dominika Wilk
Dominika Wilk 19.03.2022 01:30

Oczopląs – objawy, przyczyny, diagnostyka

oczopląs
pixabay

Oczopląs – czym jest?

Oczopląs to drgania gałek ocznych niezależne od woli. Możemy je podzielić na spontaniczne, spowodowane przez jakąś chorobę lub indukowane, które mogą być wywołane przez różne bodźce np. bodziec temperatury (ciepło-zimno) lub bodźce związane z ruchem obrotowym np.  przez obracanie się na krześle obrotowym. Ze względu na rodzaj ruchu gałek ocznych oczopląs możemy podzielić na: wahadłowy – kiedy ruchy te są rytmiczne lub też skaczący, gdy ruch gałek ocznych w jedną stronę jest szybszy niż w drugą stronę. Ze względu na źródło problemu możemy też wyróżnić oczopląs: oczny, ośrodkowy, przedsionkowo-błędnikowy, móżdżkowy lub mieszany.

Oczopląs – objawy

Z mimowolnym drganiem gałek ocznych w oczopląsie wiążą się zawroty głowy. Jeśli dotyczą one zaburzeń obwodowego narządu przedsionkowego (w jego skład wchodzą: przedsionek, kanały półkoliste, jak również nerw przedsionkowy i kąt mostkowo-móżdżkowy), pacjent odczuwa silne wrażenie wirowania otoczenia. W momencie gdy dochodzi do uszkodzeń typu ośrodkowego, objawy przybierają postać chwiania, opadania lub unoszenia. Kiedy źródłem zaburzenia są problemy z samymi oczami, pojawia się niepewność statyczna lub wrażenie pływania obrazu.

Oczopląs –przyczyny

Oczopląs może wynikać z najróżniejszych przyczyn. Ten pochodzenia ocznego może być wynikiem niedorozwoju części plamkowej siatkówki, bielactwa, zaćmy, guzów uciskających nerwy wzrokowe. Może być też następstwem schorzeń ośrodkowego układu nerwowego takich jak: choroby móżdżku, stwardnienie rozsiane, uszkodzenia jądra nerwu VI, uszkodzenia podstawy czaszki. Oczopląs może być również wadą wrodzoną lub być skutkiem uszkodzenia narządu przedsionkowego.

Oczopląs – diagnostyka

W przypadku oczopląsu diagnostyka powinna być przeprowadzona zarówno przez okulistę, laryngologa jak i neurologa. Badanie neurologiczne opiera się o wykonanie badań obrazowych np. rezonansu magnetycznego, a laryngologiczne o wykonanie audiometrii tonalnej i słownej, orientacyjne badanie słuchu szeptem, próby Rinnego i Webera oraz badania elektrofizjologiczne.

Tagi: