Taki rumieniec oznacza kłopoty. To jeden z pierwszych objawów choroby skóry

Objawy trądziku różowatego

Trądzik różowaty jest specyficzną odmianą trądziku i niewiele ma wspólnego z trądzikiem pospolitym, typowym dla okresu dojrzewania. Trądzik różowaty, w przeciwieństwie do innych odmian trądziku nie ma bezpośredniego podłoża łojotokowego i w tym przypadku nie obserwuje się zaskórników. 

Trądzik różowaty, nazywany jest „trądzikiem dorosłych”, ponieważ występuje u osób między 20. a 50. rokiem życia, a nasilenie objawów przypada na wiek 40-50 lat. Częściej dotyka kobiety, jednak u mężczyzn przebiega w cięższej postaci.

Objawy trądziku różowatego to:

• przejściowy lub stały rumień, występujący w środkowej części twarzy,
• rozszerzone, drobne naczynia krwionośne o czerwonym zabarwieniu,
• zapalne grudki i krostki,
• zaostrzenie rumienia na twarzy po ekspozycji na czynniki zewnętrzne (np. silne emocje, alkohol, tytoń, zimno, gorąco), 
• nadwrażliwość skóry twarzy,
• pieczenie skóry twarzy,
• złuszczanie skóry twarzy. 

Cechą charakterystyczną trądziku różowatego jest przejściowy lub stały rumień, występujący w środkowej części twarzy. Najczęściej pojawia się pod wpływem różnych czynników, takich jak m.in. emocje, używki, zimno, gorąco. W bardzo wielu przypadkach obecne są teleangiektazje (rozszerzone, drobne naczynia krwionośne o czerwonym zabarwieniu). Pacjenci często zmagają się z obrzękami, pieczeniem, a nawet złuszczaniem skóry twarzy. Mogą także pojawiać się grudki i krostki. 

Objawy nadciśnienia poznasz po twarzy. Tak wyglądają oczy i skóra chorego Czytaj dalej Skóra na Twoich nogach ma sinawy kolor? Nie bagatelizuj tego objawu. Idź do lekarza Czytaj dalej

Etapy rozwoju trądziku różowatego

Trądzik różowaty, jeśli nie jest leczony, postępuje. Wyróżnia się 3 etapy rozwoju trądziku różowatego:

Stadium I (przedchorobowe):

• nadwrażliwość skóry na czynniki zewnętrzne, 
• często nawracający rumień;

Stadium II: 

• znaczna nadwrażliwość skóry,
• tworzenie się grudek i krostek, 
• poszerzenie ujść gruczołów łojowych,
• zajęcie obszaru oczu;

Stadium III:

• liczne zapalne guzki, 
• występowanie czyraków, 
• przerost i włóknienie gruczołów łojowych,
• przerost tkanki - powstanie guzowatego nosa.

Przyczyny trądziku różowatego

Bezpośrednia przyczyna trądziku różowatego nie została jeszcze dokładnie poznana. Chorzy wykazują tendencję do wzmożonej reakcji naczyniowo – ruchowej na obszarze twarzy pod wpływem działania różnych czynników, takich jak m.in. emocje, używki, zimno, gorąco. Wśród nich dużą rolę odgrywa nadmierne spożywanie alkoholu.

U znacznej części pacjentów obserwuje się współistnienie przewlekłego nieżytu żołądka, zaburzeń wydzielania żółci oraz zakłóceń fizjologicznej flory przewodu pokarmowego. Przypuszcza się rolę dwóch drobnoustrojów: pasożyta nużeńca Demodex foliculorum oraz bakterii Helicobacter pylori.

Leczenie trądziku różowatego

Trądzik różowaty jest chorobą przewlekłą, wymagającą długotrwałej terapii. Leczenie z reguły ma na celu złagodzenie objawów i zapobieganie nawrotom. 

Jako że, trądzik różowaty rozwija się pod wpływem reakcji immunologicznej na działanie bodźców zewnętrznych, przede wszystkim należy unikać czynników wywołujących, takich jak: 

• stres,
• intensywna aktywność fizyczna,
• ciepło (zbyt wysoka temperatura otoczenia, gorące potrawy i napoje, sauna,),
• zimno (zbyt niska temperatura otoczenia),
• czynniki klimatyczne (wiatr, mróz),
• ekspozycja na promienie słoneczne (również solarium), 
• używki (alkohol, papierosy), 
• ostre przyprawy, 
• drażniące kosmetyki, 
• niektóre leki (steroidy, leki rozszerzające naczynia).

W zależności od sklasyfikowania danego przypadku, dobiera się odpowiednią formę terapii. W leczeniu stosowane są różnorodne preparaty, m.in. antybiotyki, inhibitory kalcyneuryny, kwas azelainowy, nadtlenek benzoilu, retinoidy. W przypadku bardziej zaawansowanego przebiegu choroby, wskazane jest przyjmowanie leków doustnych.

Jeśli chodzi o pielęgnację, zaleca się używanie delikatnych środków pielęgnacyjnych oraz stosowanie skutecznej ochrony przeciwsłonecznej. Warto wybierać preparaty o właściwościach uszczelniających naczynia krwionośne, które zawierą w składzie m.in. witaminę C, witaminę K, rutynę, arnikę, flawonoidy, alantoinę, związki krzemu oraz wyciągi z kasztanowca, cyprysu, dębu czy miłorzębu.