Zator płucny – jak się objawia i jak go leczyć?
Zatorowość płucna to kardiologiczna dolegliwość mogąca stanowić zagrożenie dla życia. Wymaga niezwłocznej interwencji lekarskiej, więc nie należy bagatelizować jej objawów. Wyjaśniamy, jak rozpoznać zator płucny i na czym polega leczenie. Artykuł powstał na podstawie rozmowy ze specjalistą, kardiologiem inwazyjnym, dr n. med. Przemysławem Kwasiborskim.
Zatorowość płucna – co to za choroba?
Występuje zarówno wśród kobiet, jak i mężczyzn. „Zatorowość płucna to ostra choroba kardiologiczna, do której dochodzi najczęściej wskutek utknięcia materiału zatorowego w tętnicach płucnych. Materiał zatorowy przypływa do tętnic płucnych przede wszystkim z różnych części układu krążenia. Głównym źródłem zatorowości są skrzepliny w żyłach kończyn dolnych i jamy brzusznej”. - powiedział kardiolog inwazyjny, dr n. med. Przemysław Kwasiborski.
Jakie są objawy i czynniki ryzyka zatoru płucnego?
Objawy zatorowości płucnej bywają trudne do rozpoznania. Co więcej, bywają również przypadki bezobjawowe, które diagnozuje się podczas badań zupełnie niezwiązanych z chorobą. Jednak najbardziej charakterystycznymi oznakami choroby są:
- wstrząs kardiogenny,
- utrata przytomności,
- niewydolność krążenia,
- duszność,
- nagłe pogorszenie stanu ogólnego (m.in. niskie ciśnienie, przeciążenie prawej komory w badaniu echo).
Zator płucny często nie powoduje nawet bólu w klatce piersiowej. „[…] ból w klatce piersiowej, mimo że wymieniany klasycznie jako jeden z częściej występujących objawów, często nie występuje” – powiedział kardiolog inwazyjny, dr n. med. Przemysław Kwasiborski.
Nie ma wyłącznie jednej przyczyny powstawania zatoru płucnego. Z kolei czynnikami ryzyka są:
- otyłość,
- odwodnienie,
- unieruchomienie,
- stosowanie antykoncepcji hormonalnej,
- przebyte zabiegi chirurgiczne m.in. w obrębie jamy brzusznej,
- sepsa,
- złamanie miednicy,
- złamanie bliższego odcinka kości udowej,
- trombofilia,
- choroba Leśniowskiego-Crohna,
- przebyta choroba żylna,
- żylaki kończyn dolnych.
Jak leczyć zatorowość płucną?
Terapia polega przede wszystkim na zastosowaniu leczenia farmakologicznego. W trudniejszych przypadkach konieczne jest leczenie zabiegowe.
„W leczeniu farmakologicznym najszerzej stosuje się leki przeciwzakrzepowe. Wybranym grupom pacjentów najwyższego ryzyka podaje się leki fibrynolityczne”. – powiedział kardiolog inwazyjny, dr n.med. Przemysław Kwasiborski.
Sposób leczenia zależy od stanu zdrowia pacjenta i wyróżnia się trzy grupy chorych.
„Pierwsza z nich to pacjenci niskiego ryzyka, których możemy leczyć ambulatoryjnie w domu. Drugą grupę stanowią pacjenci pośredniego ryzyka, leczeni najczęściej w warunkach szpitalnych, ale nie wymagający przez cały czas ścisłego nadzoru. Ostatnia grupa to pacjenci wysokiego ryzyka, u których śmiertelność jest wysoka i niezbędne jest leczenie w warunkach sali monitorowanej”. – powiedział kardiolog inwazyjny, dr n. med. Przemysław Kwasiborski.
Leki podawane osobom z zatorem płucnym to:
- heparyna niefrakcjonowana,
- leki trombolityczne,
- acenokumarol,
- warfaryna.
Zatorowość płucna jest najczęściej wyleczalna. Leczenie, jeśli przypadek zalicza się do grupy niskiego i pośredniego ryzyka klinicznego, nie jest trudne. „Najtrudniejsza jest diagnostyka i świadomość, że taka choroba istnieje”. – powiedział kardiolog inwazyjny, dr n.med. Przemysław Kwasiborski.
