Zatrucia siarkowodorem - objawy i postępowanie
Zatrucia siarkowodorem – opis substancji
Siarkowodór (znany również jako H2S, gaz kanalizacyjny, gaz bagienny) to bezbarwny gaz znany z ostrego zapachu „zgniłego jaja” przy niskich stężeniach. Jest wyjątkowo łatwopalny i wysoce toksyczny. Siarkowodór jest używany lub produkowany w wielu gałęziach przemysłu, np.:
Rafinacja ropy i gazu
Górnictwo
Garbowanie
Przetwórstwo masy celulozowej i papieru
Produkcja sztucznego jedwabiu
Siarkowodór występuje również naturalnie w kanałach ściekowych, dołach gnojowicy, studniach wodnych, studniach naftowych i gazowych oraz wulkanach. Ponieważ jest cięższy od powietrza, siarkowodór może gromadzić się w nisko położonych i zamkniętych przestrzeniach. Jego obecność sprawia, że praca w ograniczonych przestrzeniach jest potencjalnie bardzo niebezpieczna, a zatrucia siarkowodorem nie są wcale rzadkością.
Zatrucia siarkowodorem - objawy
Gaz to cichy zabójca, często niewykrywalny dla zmysłów ciała. Wdychanie jest główną drogą narażenia na siarkowodór. Chociaż w małych stężeniach może być łatwo wyczuwalny przez niektórych ludzi ze względu na jego charakterystyczny zapach, ciągłe narażenie nawet na niskie poziomy H2S szybko tłumi zmysł węchu. Narażenie na wysokie stężenia gazu może natychmiast osłabić zmysł węchu. Detekcja gazu H2S podrażnia błony śluzowe organizmu i drogi oddechowe. Po narażeniu, krótkotrwałym lub ostrym, objawy mogą obejmować:
ból głowy,
nudności,
drgawki,
ślinienie,
podrażnienie oczu i skóry,
przyspieszenie akcji serca.
Przy bardzo wysokich stężeniach wystarczy kilka oddechów, aby wywołać utratę przytomności, śpiączkę, porażenie oddechowe, drgawki, a nawet śmierć.
Osoby, które były narażone na długotrwałe narażenie na wystarczająco wysokie poziomy gazu H2S powodujące utratę przytomności, mogą nadal odczuwać bóle głowy, zmniejszoną koncentrację i funkcje motoryczne. Płucne skutki narażenia na gaz H2S mogą nie być widoczne do 72 godzin po usunięciu z zagrożonego środowiska. Opóźniony obrzęk płuc, nagromadzenie nadmiaru płynu w płucach, może również wystąpić po ekspozycji na wysokie stężenia. H2S nie kumuluje się w organizmie, ale wielokrotne / długotrwałe narażenie na umiarkowane poziomy może powodować niskie ciśnienie krwi, ból głowy, utratę apetytu i utratę wagi. Długotrwała ekspozycja na niskie poziomy może powodować bolesne wysypki skórne i podrażnienie oczu. Powtarzające się narażenie na wysokie poziomy H2S z czasem może powodować drgawki, śpiączkę, uszkodzenie mózgu i serca, a nawet śmierć.
Zatrucia siarkowodorem - postępowanie
Osoby narażone na gaz H2S powinny natychmiast opuścić toksyczne środowisko. Ratownicy muszą zachować ostrożność podchodząc do ofiar, które nie mogą samodzielnie ewakuować się, aby nie doznać obrażeń w wyniku narażenia na działanie substancji. Ze względu na bardzo szybkie działanie toksyczne gazu zaleca się ochronę dróg oddechowych przy wejściu do skażonego środowiska, podobnie jak linę bezpieczeństwa. Nie ma sprawdzonego antidotum na zatrucia siarkowodorem, ale skutki uboczne i objawy można skutecznie leczyć lub kontrolować, jeżeli reakcja nastąpiła odpowiednio szybko. W poważnych przypadkach może być konieczna hospitalizacja.
