Po tym poznasz, że w nodze robi się zator. Reaguj, nim będzie za późno

Najczęstsze przyczyny zatorów

Zator jest nagłym zablokowaniem naczynia krwionośnego przez skrzep, który przemieszcza się żyłami z innego miejsca w organizmie. Przyczyny jego powstawania mogą być różne, jednak najczęściej występuje on wskutek zakrzepicy żył głębokich. Pacjenci cierpiący na to schorzenie powinni więc zachować szczególną czujność i reagować, gdy zaobserwują u siebie charakterystyczne objawy zatoru.

Zator może doprowadzić do poważnych konsekwencji dla zdrowia, a w ciężkich przypadkach stanowić zagrożenie dla życia. Przypadłość ta najczęściej pojawia się na skutek:

• zakrzepicy żył głębokich — skrzepy krwi, które tworzą się w żyłach, zatykają naczynia,
• zatoru tłuszczowego — gdy krople tłuszczu przedostają się do naczynia krwionośnego, blokując je,
• zatorowości płucnej — skrzeplina przemieszcza się z nóg do płuc.

Lekarze są zdania, że ryzyko powstawania zatoru rośnie na skutek pewnych chorób i dolegliwości fizjologicznych. Sprzyjają mu również czynniki genetyczne i środowiskowe, jak m.in. nadwaga i otyłość, długotrwale przebywanie w jednej pozycji, palenie papierosów, podeszły wiek, przebyte leczenie ortopedyczne, zażywanie leków hormonalnych czy nawet ciąża/połóg.

5 objawów cukrzycy. Reaguj, jeśli masz choć jeden Czytaj dalej Groźna choroba w Polsce. Pierwsze powiaty wprowadzają restrykcje Czytaj dalej

Jak zapobiegać powstawaniu zatorów?

Zator wymaga jak najszybszego rozpoznania i leczenia, którego celem jest usunięcie przyczyny i przywrócenie krążenia. Nieleczony może prowadzić do bardzo poważnych powikłań, a nawet śmierci. To właśnie dlatego tak ważne jest, by odpowiednio wcześnie wykryć przyczynę zatoru i zastosować odpowiednie leczenie. W przypadku zatoru są to zwykle leki przeciwzakrzepowe, terapia trombolityczna czy embolektomia. Sposób terapii jest dobierany do stopnia zaawansowania choroby, a także ryzyka wystąpienia powikłań.

Zatorom można jednak zapobiegać na różne sposoby. Profilaktyka jest szczególnie ważna dla osób, u których ryzyko wystąpienia zatoru jest większe, a także dla pacjentów chorych na zakrzepicę. Przede wszystkim warto pamiętać, by nie przebywać zbyt długo w jednej pozycji (stojącej lub siedzącej). Warto również regularnie wykonywać ćwiczenia usprawniające przebieg krwi. 

Pomocne może okazać się też tzw. leczenie ułożeniowe, które polega na ułożeniu nóg powyżej linii serca, a następnie pozostanie w takiej pozycji na ok. 30 min. Lekarze polecają również noszenie specjalistycznych rajstop uciskowych, gdzie można dobierać stopień ucisku do własnych potrzeb. 

To może oznaczać, że masz zator w nodze

Zator zwykle daje o sobie znać w charakterystyczny sposób, jednak ważne, by wykryć go na wczesnym etapie, gdy objawy nie są oczywiste i trudno je jednoznacznie zinterpretować. W przypadku zatoru w nodze pacjenci mogą odczuwać lekkie przeciążenie kończyny, któremu często przypisywana jest nadmierna aktywność fizyczna. Pojawienie się kolejnych symptomów jest już bardziej oczywiste. Wśród nich wyróżnia się:

• ból lub pieczenie — może być pulsujący, tępy, jednak jego charakterystycznym znakiem jest to, że nie mija po odpoczynku,
• obrzęk — opuchlizna pojawia się najczęściej w okolicach stopy, kostki i łydki. Dodatkowo skóra staje się zaczerwieniona i zwiększa się jej temperatura,
• niemijające uczucie dyskomfortu — noga staje się nadwrażliwa na dotyk,
• ograniczenie zdolności poruszania.

Na koniec warto zaznaczyć, że pacjenci w różny sposób opisują swoje odczucia związane z zatorem. Mogą pojawić się również inne objawy, dlatego w razie wątpliwości bezwzględnie należy skonsultować swoje obawy z lekarzem. Zator powinien być jak najszybciej zdiagnozowany i usunięty, a krążenie przywrócone do normy. 

 

Zobacz także:

Tak zaczyna się stwardnienie rozsiane. Przyjrzyj się swoim rękom i nogom

Suche, swędzące plamy na skórze. Tak może objawiać się rak

7 objawów tętniaka mózgu. Nie tylko ból głowy