Wyszukaj w serwisie
choroby profilaktyka problemy cywilizacyjne zdrowie psychiczne żywienie zdaniem lekarza uroda i pielęgnacja
Pacjenci.pl > Problemy cywilizacyjne > Coraz więcej zachorowań także wśród młodych. Pierwszym objawem "żabi brzuch"
Joanna Kamińska
Joanna Kamińska 13.02.2024 12:07

Coraz więcej zachorowań także wśród młodych. Pierwszym objawem "żabi brzuch"

IBS
canva.com

Zespół jelita drażliwego (IBS) to coraz większy problem dzisiejszych czasów, zwłaszcza wśród młodszej populacji. Dolegliwości z nim związane mogą nasuwać podejrzenie raka jelita grubego. Dlatego więc, przy diagnozie specjaliści zwracają szczególną uwagę na występowanie tzw. objawów alarmowych, które mogą wskazywać nie na IBS, a na problem onkologiczny. Co powinno wzbudzić naszą czujność? 

Diagnostyka zespołu jelita drażliwego - na co lekarze zwracają uwagę?

Z zespołem jelita drażliwego (IBS) boryka się coraz większa część populacji. Co roku przybywa nowych pacjentów z rozpoznaniem IBS, zwłaszcza tych w młodym wieku. Pojawiające się dolegliwości nierzadko niepokoją chorych, iż mogą cierpieć na znacznie poważniejszą chorobę, również coraz bardziej powszechną w społeczeństwie – rak jelita grubego.

„Ze względu na występowanie objawów, takich jak bóle brzucha, zaparcia i biegunki, może nasuwać podejrzenie raka jelita grubego. Nie zawsze jednak taki pacjent musi zostać skierowany na kolonoskopię. Jeśli na podstawie odpowiednich kryteriów (tzw. kryteria rzymskie rozpoznania IBS) oraz badań laboratoryjnych zostanie stwierdzony zespół jelita drażliwego, kolonoskopia nie jest koniecznością, szczególnie u chorych przed 45 rokiem życia bez objawów alarmowych z przewodu pokarmowego.” - wyjaśniła w rozmowie dla Pacjentów lek. med. Olga Urbanowska – Domańska, specjalista onkologii klinicznej.

Kryteria Rzymskie IV zostały ustanowione w 2016 roku przez zespół międzynarodowych ekspertów. Grupują one zespół jelita drażliwego na cztery postacie: 

  • I: postać z dominującym zaparciem, 
  • II: postać z dominującą biegunką, 
  • III: postać mieszaną (występujące naprzemiennie luźne wypróżnienia i zaparcia), 
  • IV: postać niesklasyfikowaną.

Projekt bez nazwy - 2024-02-13T112409.899.png

Jak leczyć zespół jelita drażliwego (IBS)? Terapię należy dostosować indywidualnie do pacjenta Rak jelita grubego – gdzie najczęściej powstają przerzuty i jak powstają?

Objawy zespołu jelita drażliwego

Typowym objawem zespołu jelita drażliwego jest ból brzucha, którego natężenie często zmniejsza się, a nawet ustępuje po wypróżnieniu.

„Głównym i podstawowym, a wręcz potrzebnym do rozpoznania objawem jest ból brzucha. Ból ten powinien być związany z zaburzeniem rytmu wypróżnienia, czyli z zaburzeniem ilości wypróżnienia bądź konsystencji stolca. Znamienne dla tego bólu jest to, że nie wybudza nas w nocy, a często jego natężenie zmniejsza się czy wręcz ustępuje po wypróżnieniu. Ból może występować w każdym sektorze jamy brzusznej. W praktyce obserwuję, że pacjenci bardzo często wskazują lewą stroną podbrzusza.”  - powiedział w rozmowie dla Pacjentów gastroenterolog lek. med. Jacek Kowerzanow.

„Innymi dolegliwościami z przewodu pokarmowego, na które uskarżają się pacjenci to m.in. wzdęcia, uczucie pełności po posiłku i pustego odbijania, bądź też przelewania się w jamie brzusznej.” - dodał lek. med. Jacek Kowerzanow.

W zespole jelita drażliwego mamy zazwyczaj do czynienia również z objawami psychicznymi. Najczęściej są to zaburzenia lękowe i depresja. Objawy fizyczne nakręcają objawy psychiczne i na odwrót – powstaje błędne koło.

„Należy wspomnieć, że w zespole jelita drażliwego występuje także bardzo dużo objawów pozajelitowych. Około 70 - 90 procent pacjentów ma także objawy z zakresu psychologii i psychiatrii. Głównie spotykamy zespoły depresyjne bądź lękowe. Taki pacjent jest apatyczny, pozbawiony chęci do życia, ma zaburzenia snu, a jednocześnie uskarża się na dolegliwości z przewodu pokarmowego, bądź też bóle głowy, czy pleców.” - powiedział gastroenterolog lek. med. Jacek Kowerzanow.

Objawy zespołu drażliwego:

  • ból brzucha związany z zaburzeniem rytmu wypróżnienia,
  • przewlekłe biegunki i/lub zaparcia, 
  • wzdęcia,
  • uczucie pełności po posiłku,
  • uczucie przelewania się w jamie brzusznej,
  • zaburzenia lękowe,
  • depresja,
  • apatia,
  • zaburzenia snu,
  • bóle głowy czy pleców. 

Objawy alarmowe, które mogą sygnalizować nowotwór

Cechą charakterystyczną zespołu jelita drażliwego jest to, że u pacjenta nie występują odstępstwa w badaniach laboratoryjnych. W trakcie diagnozy, lekarze zwracają szczególną uwagę na to, czy nie pojawiają się tzw. objawy alarmowe, która mogą świadczyć o poważniejszej chorobie, m.in. o raku jelita grubego.

„Naszą podstawą jest spełnienie objawów, które zostały opisane w Kryteriach Rzymskich IV. Znamienne jest, że nie mamy żadnych odstępstw w badaniach laboratoryjnych, a bardzo często także w badaniu fizykalnym. Badając takiego pacjenta zwracamy uwagę na to, czy pozbawiony jest tzw. objawów alarmowych, które mogą budzić podejrzenie jakiejś choroby organicznej bądź tła onkologicznego." - powiedział gastroenterolog lek. med. Jacek Kowerzanow.

Objawy alarmowe, które mogą sygnalizować nowotwór to między innymi:

  • krwawienie z przewodu pokarmowego, 
  • niecharakterystyczny spadek masy ciała, 
  • gorączka, 
  • odstępstwa w badaniach laboratoryjnych (świadczące np. o anemii).

„Jeśli nowotwór zlokalizowany jest w prawej połowie okrężnicy wówczas mogą występować niespecyficzne bóle brzucha w prawej połowie jamy brzusznej, smoliste stolce oraz niedokrwistość z niedoboru żelaza. Jeśli mówimy o lewej części okrężnicy i odbytnicy, charakterystycznymi objawami oprócz dolegliwości bólowych o charakterze skurczowym będą zaburzenia rytmu wypróżnienia, krwawienia z odbytu, biegunki naprzemiennie z zaparciami oraz zmieniony kształt stolca, tzw. stolce ołówkowate.” - powiedziała lek. med. Olga Urbanowska – Domańska, specjalista onkologii klinicznej.

„U pacjentów z rakiem jelita grubego, częstym objawem jest anemia z niedoboru żelaza. Wynika to z faktu, że nowotwór rozwijający się w świetle jelita często krwawi w sposób niezauważalny dla pacjenta. Wykonanie morfologii krwi obwodowej może wykazać niedokrwistość z niedoboru żelaza i skłonić lekarza POZ do dalszej diagnostyki." - dodała lek. med. Olga Urbanowska – Domańska. 

Czy zespół jelita drażliwego może prowadzić do raka jelita grubego?

Jedną z największych obaw osób cierpiących na zespół jelita drażliwego jest to, czy są oni obarczeni zwiększonym ryzykiem zachorowania na raka jelita grubego. Specjaliści uspokajają jednak, że IBS nie prowadzi do rozwoju zmian nowotworowych.

„Warto mieć świadomość, że zespół jelita drażliwego nie zwiększa predyspozycji do zachorowania na raka jelita grubego, o co najczęściej martwią się pacjenci z IBS.” - uspokoiła lek. med. Olga Urbanowska – Domańska.

Zespół jelita drażliwego nie wiąże się z uszkodzeniami tkankowymi czy zaburzeniami biochemicznymi w organizmie i nie powoduje wyniszczenia, jednak znacząco obniża jakość życia pacjentów.

„Zespół jelita drażliwego to choroba przewlekła, która dotyczy zarówno jelita cienkiego, jak i grubego, natomiast nie jest związana ze zmianami organicznymi, czy też biochemicznymi, które zachodzą w naszym organizmie. Choroba ta obniża naszą jakość życia, natomiast nie prowadzi do wyniszczenia.” - powiedział lek. med. Jacek Kowerzanow. 

Jakie są pierwsze objawy nowotworów układu pokarmowego? Lekarz wyjaśnia
wywiad - nowotwory
Nowotwory układu pokarmowego należą do najczęstszych i najgroźniejszych chorób nowotworowych. Niestety, w większości przypadków są diagnozowane w późnym stadium, kiedy rokowania są niekorzystne. Powodem takiej sytuacji jest brak charakterystycznych objawów w początkowej fazie choroby oraz niska świadomość profilaktyki i badań przesiewowych wśród społeczeństwa. Co może sygnalizować rozwijający się nowotwór w obrębie układu pokarmowego? Kiedy należy zachować czujność? Zapytaliśmy specjalistę onkologii klinicznej lek. med. Olgę Urbanowską - Domańską. Pod lupę wzięliśmy trzy nowotwory, które są największym problemem w Polsce i w Europie.
Czytaj dalej
Rak jelita grubego - przyczyny, objawy, profilaktyka, leczenie. Ekspert tłumaczy
rak jelita
rak jelita
Rak jelita grubego to jeden z najczęstszych nowotworów złośliwych występujących w naszej populacji. Ponadto stanowi jedną z najczęstszych przyczyn zgonów nowotworowych. Jakie są przyczyny raka jelita grubego? Jak długo rozwija się rak jelita grubego? Gdzie daje przerzuty? Jak objawia się rak jelita grubego? Jak wykryć raka jelita grubego? Na te i inne pytania odpowiada gastroenterolog, lek. med. Jacek Kowerzanow. Jaka jest zachorowalność na raka jelita grubego w Polsce i na świecie? Rak jelita grubego to jeden z najczęstszych nowotworów złośliwych występujących w naszej populacji. Ponadto stanowi jedną z najczęstszych przyczyn zgonów nowotworowych. Przyjmujemy, że w Polsce nowych zachorowań jest około 17 -18 tysięcy, natomiast zgonów z powodu raka jelita grubego mamy około 12 tysięcy. Na świecie jest to liczba około miliona rocznych nowych zachorowań i około pół miliona zgonów każdego roku. Nowotwór ten wykrywany jest zazwyczaj u osób w siódmej i ósmej dekadzie życia. Niepokojące jest jednak to, że w ostatnich latach odnotowuje się coraz większą ilość zachorowań u osób młodych, poniżej czterdziestego roku życia. Jakie są przyczyny raka jelita grubego? Mamy czynniki genetyczne, płeć oraz czynniki środowiskowe. W 90% mówimy o tzw. raku sporadycznym, czyli nie związanym rodzinnie. Nowotwory występujące rodzinnie stanowią 10% raka jelita grubego. Rak sporadyczny w większości przypadków powstaje na bazie gruczolaków, czyli zmian polipowatych w jelicie grubym. Mówimy wtedy o czynnikach genetycznych, gdyż na bazie polipa dochodzi do mutacji genetycznych, które prowadzą do rozwoju raka jelita grubego. Kolejnym czynnikiem ryzyka jest płeć męska. Mówimy także o tzw. czynnikach środowiskowych, czyli tych, na które mamy duży wpływ. W głównej mierze zalicza się do nich dieta bogata w tłuszcze zwierzęce i czerwone mięso oraz uboga w błonnik. Nieprawidłowa dieta, a także niska aktywność fizyczna prowadzą do otyłości, która także przyczynia się do rozwoju raka jelita grubego. Należy także wspomnieć o takich czynnikach ryzyka jak palenie tytoniu i nadużywanie alkoholu. Jak długo rozwija się rak jelita grubego? Tak jak wspomniałem, większość nowotworów jelita grubego rozwija się na bazie gruczolaków, czyli zmian polipowatych. Od powstania polipa do zadziałania mutacji i rozwoju w kierunku raka jelita grubego mija 10 lat. Nowotwór rozwija się więc skrycie i powoli. Jak objawia się rak jelita grubego? Gdzie boli rak jelita grubego? Rak rozwija się skrycie. W postaci wczesnej jest skąpoobjawowy bądź wręcz bezobjawowy. Nam tym etapie ciężko więc go „wyłapać”. W fazie zaawansowanej pojawiają się objawy ogólne , takie jak m.in. spadek masy ciała czy ogólne osłabienie. Poza tym w zależności od tego, w którym miejscu jelita rak się umiejscawia, obserwujemy różne objawy. W przypadku, kiedy rozwija się w prawej części jelita grubego, najczęściej pojawią się bóle brzucha, które są niespecyficzne i niecharakterystyczne. Nie jesteśmy też w stanie wychwycić wizualnie krwawienia z przewodu pokarmowego. Może objawiać się ono narastającą niedokrwistością. Najczęściej pacjenci zgłaszają ból brzucha o różnym umiejscowieniu, nie tylko po prawej stronie. Należy pamiętać, że objawem alarmowym są bóle, które wybudzają nas w nocy. Jeżeli chodzi o lewą część jelita grubego, tutaj częściej występują krwawienia jawne, czyli takie, które pacjent może zauważyć podczas wypróżniania. Poza tym mamy do czynienia z zaburzeniami rytmu wypróżnienia. W postaciach bardziej zaawansowanych może dojść do niedrożności, która wskazuje na to, że nowotwór objął cały obwód jelita grubego. Postać raka jelita grubego, która umiejscawia się w odbytnicy, czyli na końcu jelita, najczęściej objawia się jawnymi krwawieniami. Mogą także występować zaburzenia rytmu wypróżnienia oraz stolce ołówkowate. W fazie zaawansowanej pacjent może wyczuć masę guza przy odbycie. Jakie są rokowania raka jelita grubego? Czy kiedy pojawiają się objawy, nowotwór jest już w zaawansowanym stadium? W większości przypadków niestety tak jest. Jeśli chodzi o wykrywalność raka jelita grubego w Polsce, mamy jeszcze dużo do zrobienia. W 80% przypadków, diagnozowany jest w postaci zaawansowanej i to rzutuje na tak zwaną medianę 5-letniego przeżycia. W chorobach nowotworowych zawsze określamy, ile % osób przeżyje kolejne 5 lat od momentu rozpoznania i wdrożenia leczenia. W naszym kraju mediana ta wynosi 30 – 40%, przy czym w krajach zachodnich to 60 – 70%. W Polsce jest coraz lepiej, aczkolwiek w dalszym ciągu jesteśmy gdzieś na końcu Europy. Dzieje się tak dlatego, że wciąż większość przypadków wykrywanych jest w stadium zaawansowanym. Jak wykryć raka jelita grubego? Podstawą diagnostyki jest badanie endoskopowe dolnego odcinka przewodu pokarmowego, czyli kolonoskopia, które pozwala nam zwizualizować i zlokalizować umiejscowienie raka. Jeśli podczas badania stwierdzimy zmiany chorobowe, pobieramy wycinki do badania histopatologicznego, będącego podstawą szczegółowego rozpoznania choroby nowotworowej. W diagnostyce coraz szerzej wykorzystywane są też testy immunochemiczne na obecność krwi utajonej w kale. Jeśli chodzi o badania obrazowe (tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny jamy brzusznej) służą głównie do zakresu określenia zaawansowania choroby, bądź też do zlokalizowania przerzutów. Gdzie daje przerzuty rak jelita grubego? O przerzutach mówimy w zależności od stadium i lokalizacji nowotworu. Rak jelita grubego lubi dawać przerzuty poprzez przerastanie ściany jelita grubego i naciekanie sąsiadujących narządów. Drugą drogą tworzenia przerzutów jest tzw. droga krwionośna. Tutaj rak najczęściej daje przerzuty w wątrobie ze względu na uczynienie jelita grubego. Może także powodować przerzuty w płucach i w ośrodkowym układzie nerwowym. Trzecią drogą jest droga naczyń chłonnych. Tutaj mówimy o przerzutach wregionalnych bądź odległych węzłochłonnych. Jak leczyć raka jelita grubego? Bazą i podstawą leczenia w dalszym ciągu jest chirurgia. Jeśli znajdziemy ognisko raka jelita grubego, kwalifikujemy pacjenta do zabiegu chirurgicznego, czyli do resekcji zmiany nowotworowej wraz z daną częścią jelita grubego. W postaciach zaawansowanych z przerzutami stosujemy także chemioterapię. W ostatnim czasie bardzo rozwinęła się immunoterapia, czyli stosowanie specyficznych przeciwciał monoklonalnych. W raku odbytnicy duże zastosowanie ma radioterapia. Tutaj należałoby nadmienić, że w ostatnich latach bardzo rozwinęła się i w dalszym ciągu rozwija się tzw. endoskopia zabiegowa. W postaciach wczesnych, które dotyczą głównie błony śluzowej jelita grubego, możemy zastosować m.in. zabieg ESD, czyli endoskopową dyssekcję podśluzówkową. Dzięki niej możemy usunąć wczesne zmiany bez potrzeby operacji chirurgicznej. Jak zapobiegać rakowi jelita grubego? Podstawą profilaktyki jest zdrowy tryb życia, czyli aktywność fizyczna, prawidłowa dieta i unikanie używek. W Polsce mieliśmy bardzo dobry program profilaktyczny, jednak został przerwany ze względu na niską zgłaszalność (w ostatnich latach poniżej 20%). Ku naszemu zadowoleniu program rusza na nowo! Obejmuje profilaktyczną kolonoskopię, którą powinniśmy wykonywać od 50 do 80 roku życia w okresach regularności, w zależności od tego, co widzimy w badaniu. Jeśli nie ma nic niepokojącego, kolonoskopię powtarzamy co 10 lat. Oprócz tego w krajach zachodnich wykonuje się także coroczny test na krew utajoną. U nas także powinno to zostać wprowadzone. W obciążeniach rodzinnych granica wykonywania kolonoskopii jest przesunięta na 40 - 45 rok życia. W niektórych zespołach genetycznych wykonujemy kolonoskopię już od 20 roku życia. Badania przeprowadzone w ostatnich latach wykazują, że u 30% osób w wieku 40 - 45 lat, które poddają się profilaktycznym kolonoskopiom, wykrywane są jakieś zmiany nowotworowe. W związku z tym coraz więcej krajów skłania się ku temu, by u osób nieobciążonych rodzinnie tę granicę wieku z 50 roku życia przesunąć niżej. Coraz częściej mówi się także o tym, aby medianę wykonywania kolonoskopii skrócić z 10 do 5 lat. Ja jako lekarz, jako Polak apeluję do Państwa, żeby zgłaszać się do programu. W krajach skandynawskich udział w badaniach profilaktycznych raka jelita grubego wynosi około 60-70%. Większość osób obawia się bólu podczas kolonoskopii, więc dla uspokojenia chciałbym dodać, że jest możliwość odbywania tego badania w znieczuleniu bądź w sedacji. Kolonoskopię możemy zrobić prywatnie, jednak coraz więcej badań dostępnych jest w publicznej ochronie zdrowie. Myślę, że granica wieku powinna zostać przesunięta i należałoby rozpocząć profilaktyczną kolonoskopię w wieku 40 – 45 lat. Nie bójmy się tego badania! Nie ma nic lepszego w medycynie niż profilaktyka. Tutaj mamy narzędzie, które nie tylko wykrywa zmiany wczesne czy zaawansowane, ale jednocześnie pozwala nam na usunięcie polipów czy zmian nowotworowych. Głównie chodzi o to, żebyśmy usuwali zmiany nowotworowe i nie pozwalali na to, aby doprowadziły do rozwoju raka jelita grubego. Pamiętajmy, że w momencie pojawienia się objawów jest już bardzo późno.Z Joanną Kamińską rozmawiał gastroenterolog lek. med. Jacek Kowerzanow, wykształcony i doświadczony specjalista chorób wewnętrznych oraz gastroenterologii. Specjalizuje się w samodzielnym wykonywaniu badań diagnostycznych i zabiegowych z zakresu endoskopii. Swoje kwalifikacje podnosił podczas wieloletniej praktyki zarówno w szpitalach, jak i poradniach prywatnych (Medicover, Luxmed). Był uczestnikiem licznych kongresów międzynarodowych i krajowych z zakresu gastroenterologii i chorób wewnętrznych. Posiada Certyfikat ukończenia kursu z Zaawansowanych Technik Badań i Zabiegów Endoskopowych oraz Certyfikat w Dziedzinie Ochrony Radiologicznej Pacjenta. Ukończył kurs ECPW w Brukseli, a także podstawowy kurs USG jamy brzusznej Roztoczańskiej Szkoły Ultrasonografii. Ponadto odbył staż z Medycyny Tropikalnej w Madonna University w Nigerii.
Czytaj dalej