Wyszukaj w serwisie
choroby profilaktyka choroby cywilizacyjne zdrowie psychiczne żywienie zdaniem lekarza uroda i pielęgnacja
Pacjenci.pl > Zdrowie > Dieta w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy – najważniejsze zasady
Joanna Kamińska
Joanna Kamińska 10.03.2023 17:10

Dieta w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy – najważniejsze zasady

dieta
canva.com

Wrzody trawienne to ubytki błony śluzowej, którym towarzyszą naciek zapalny, nadżerki i martwica tkanki. Choroba wrzodowa jest jedną z najczęstszych chorób górnego odcinka przewodu pokarmowego. Oprócz farmakoterapii, ważnym elementem terapii jest sposób żywienia. Na szczęście dieta nie musi być rygorystyczna, jednak musimy przestrzegać kilka ważnych zasad. 

Jakie są przyczyny wrzodów żołądka i dwunastnicy?

Przyczyny choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy mogą być związane z infekcją bakteryjną bądź też z niezdrowym stylem życia. Bakteria, która przyczynia się do powstawania wrzodów to Helicobacter pylori. „Jest to bakteria, która odpowiada za ostry, a następnie przewlekły stan zapalny błony śluzowej. Może doprowadzić do powierzchniowych ubytków, które nazywamy nadżerkami, bądź do ubytków głębokich, czyli wrzodów.” - powiedział gastroenterolog, lek. med. Jacek Kowerzanow. 

Zakażenie Helicobacter pylori jest bardzo powszechnych zjawiskiem w naszej populacji. „W Polsce zakażonych jest około 66% osób dorosłych i 30% dzieci. Najczęściej zakażamy się nią w okresie dziecięcym drogą kropelkową z pokarmem bądź też poprzez kontakt z zakażoną glebą czy wodą.” - powiedział gastroenterolog, lek. med. Jacek Kowerzanow.

Inne przyczyny choroby wrzodowej to m.in. spożywanie wysokoprocentowych alkoholi, palenie tytoniu, nadużywanie leków przeciwzapalnych, a także stres. 

bakteria

Wrzody żołądka - wywiad z ekspertem. Jak rozpoznać wrzody żołądka? Jakie są objawy? Jak leczyć wrzody? Czy jest to choroba uleczalna? Co jeść, a czego unikać? Jakie są objawy pęknięcia wrzodu? Co zrobić, gdy pęknie wrzód? Specjalista tłumaczy

Główne zasady diety w chorobie wrzodowej

Podstawą żywienia w chorobie wrzodowej jest dieta łatwostrawna z ograniczeniem spożycia tłuszczu zwierzęcego, soli, ostrych przypraw i produktów z dużą ilością błonnika. „Tu mam dość dobrą wiadomość. Nie musimy stosować bardzo restrykcyjnej diety, gdyż pokarm sam z siebie nie wywołuje wrzodów żołądka. Może jednak wzmagać dolegliwości, dlatego przy chorobie wrzodowej zalecana jest dieta lekkostrawna. Powinniśmy unikać przede wszystkim potraw tłustych, bardzo mocno przyprawionych oraz smażonych, które zalegają w żołądku.” - powiedział gastroenterolog, lek. med. Jacek Kowerzanow. Posiłki najlepiej spożywać w formie gotowanej lub pieczonej bez dodatku tłuszczu.

Do produktów lekkostrawnych zaliczamy m.in. gotowane warzywa, chude mięsa gotowane na parze lub w wodzie, posiłki z ograniczoną ilością soli i przypraw. Żywność ciężkostrawna to taka, która zawiera dużo tłuszczu, soli, ostrych przypraw i błonnika. 

Nie należy całkowicie eliminować błonnika z diety, a jedynie go ograniczyć. Zaleca się błonnik pochodzący m.in. z dojrzałych owoców, młodych i delikatnych warzyw, a także drobnomielonych i średniomielonych produktów zbożowych. Lepiej unikać błonnika, którego źródłem są m.in. pieczywo razowe, grube kasze, warzywa kapustne, nasiona roślin strączkowych, surowe warzywa i owoce. 

Warto także zwrócić uwagę na produkty, które pobudzają wydzielanie soku żołądkowego i starać się ich unikać. Są to m.in. mocne wywary mięsne, aromatyczne wywary warzywne, mięsne lub rybne galarety, kawa, mocna herbata i alkohol. „Niektórzy pacjenci skarżą się na dolegliwości bólowe po kawie, mocnej herbacie, a szczególnie po napojach wysokoprocentowych.” - powiedział gastroenterolog, lek. med. Jacek Kowerzanow.

Nie zapominajmy też o tym, aby nasze dania miały małą objętość. Należy spożywać niewielkie posiłki kilka razy dziennie. Ważne też, aby jeść w spokoju i bez pośpiechu. Najlepiej, aby potrawy były ciepłe bądź miały temperaturę pokojową. Unikajmy gorących dań. 

Czy mleko pomaga na wrzody?

W kontekście spożywania mleka w chorobie wrzodowej zdania są podzielone. Jedni twierdzą, że mleko łagodzi dolegliwości, inni, że może wręcz zaszkodzić. Zapytaliśmy więc o opinię specjalistę. „Mleko nie powinno zaszkodzić, jednak nie zwalczy problemu wrzodów żołądka czy dwunastnicy. Tak jak wcześniej wspomniałem, w chorobie wrzodowej dwunastnicy mamy do czynienia z tak zwanymi bólami nocnymi, czy głodowymi. W dawnych czasach pacjent próbując sobie pomóc i ukoić dolegliwości spał ze szklanką mleka przy łóżku. Może to być sposób uśmierzania bólu, ale nie leczenia problemu, które powinno odbywać się pod kontrolą specjalisty. Jeśli chodzi o szkodliwe działanie mleka, myślę, że dotyczy to innych chorób przewodu pokarmowego.” - powiedział gastroenterolog, lek. med. Jacek Kowerzanow.

Rak jelita grubego - przyczyny, objawy, profilaktyka, leczenie. Ekspert tłumaczy
rak jelita
rak jelita
Rak jelita grubego to jeden z najczęstszych nowotworów złośliwych występujących w naszej populacji. Ponadto stanowi jedną z najczęstszych przyczyn zgonów nowotworowych. Jakie są przyczyny raka jelita grubego? Jak długo rozwija się rak jelita grubego? Gdzie daje przerzuty? Jak objawia się rak jelita grubego? Jak wykryć raka jelita grubego? Na te i inne pytania odpowiada gastroenterolog, lek. med. Jacek Kowerzanow. Jaka jest zachorowalność na raka jelita grubego w Polsce i na świecie? Rak jelita grubego to jeden z najczęstszych nowotworów złośliwych występujących w naszej populacji. Ponadto stanowi jedną z najczęstszych przyczyn zgonów nowotworowych. Przyjmujemy, że w Polsce nowych zachorowań jest około 17 -18 tysięcy, natomiast zgonów z powodu raka jelita grubego mamy około 12 tysięcy. Na świecie jest to liczba około miliona rocznych nowych zachorowań i około pół miliona zgonów każdego roku. Nowotwór ten wykrywany jest zazwyczaj u osób w siódmej i ósmej dekadzie życia. Niepokojące jest jednak to, że w ostatnich latach odnotowuje się coraz większą ilość zachorowań u osób młodych, poniżej czterdziestego roku życia. Jakie są przyczyny raka jelita grubego? Mamy czynniki genetyczne, płeć oraz czynniki środowiskowe. W 90% mówimy o tzw. raku sporadycznym, czyli nie związanym rodzinnie. Nowotwory występujące rodzinnie stanowią 10% raka jelita grubego. Rak sporadyczny w większości przypadków powstaje na bazie gruczolaków, czyli zmian polipowatych w jelicie grubym. Mówimy wtedy o czynnikach genetycznych, gdyż na bazie polipa dochodzi do mutacji genetycznych, które prowadzą do rozwoju raka jelita grubego. Kolejnym czynnikiem ryzyka jest płeć męska. Mówimy także o tzw. czynnikach środowiskowych, czyli tych, na które mamy duży wpływ. W głównej mierze zalicza się do nich dieta bogata w tłuszcze zwierzęce i czerwone mięso oraz uboga w błonnik. Nieprawidłowa dieta, a także niska aktywność fizyczna prowadzą do otyłości, która także przyczynia się do rozwoju raka jelita grubego. Należy także wspomnieć o takich czynnikach ryzyka jak palenie tytoniu i nadużywanie alkoholu. Jak długo rozwija się rak jelita grubego? Tak jak wspomniałem, większość nowotworów jelita grubego rozwija się na bazie gruczolaków, czyli zmian polipowatych. Od powstania polipa do zadziałania mutacji i rozwoju w kierunku raka jelita grubego mija 10 lat. Nowotwór rozwija się więc skrycie i powoli. Jak objawia się rak jelita grubego? Gdzie boli rak jelita grubego? Rak rozwija się skrycie. W postaci wczesnej jest skąpoobjawowy bądź wręcz bezobjawowy. Nam tym etapie ciężko więc go „wyłapać”. W fazie zaawansowanej pojawiają się objawy ogólne , takie jak m.in. spadek masy ciała czy ogólne osłabienie. Poza tym w zależności od tego, w którym miejscu jelita rak się umiejscawia, obserwujemy różne objawy. W przypadku, kiedy rozwija się w prawej części jelita grubego, najczęściej pojawią się bóle brzucha, które są niespecyficzne i niecharakterystyczne. Nie jesteśmy też w stanie wychwycić wizualnie krwawienia z przewodu pokarmowego. Może objawiać się ono narastającą niedokrwistością. Najczęściej pacjenci zgłaszają ból brzucha o różnym umiejscowieniu, nie tylko po prawej stronie. Należy pamiętać, że objawem alarmowym są bóle, które wybudzają nas w nocy. Jeżeli chodzi o lewą część jelita grubego, tutaj częściej występują krwawienia jawne, czyli takie, które pacjent może zauważyć podczas wypróżniania. Poza tym mamy do czynienia z zaburzeniami rytmu wypróżnienia. W postaciach bardziej zaawansowanych może dojść do niedrożności, która wskazuje na to, że nowotwór objął cały obwód jelita grubego. Postać raka jelita grubego, która umiejscawia się w odbytnicy, czyli na końcu jelita, najczęściej objawia się jawnymi krwawieniami. Mogą także występować zaburzenia rytmu wypróżnienia oraz stolce ołówkowate. W fazie zaawansowanej pacjent może wyczuć masę guza przy odbycie. Jakie są rokowania raka jelita grubego? Czy kiedy pojawiają się objawy, nowotwór jest już w zaawansowanym stadium? W większości przypadków niestety tak jest. Jeśli chodzi o wykrywalność raka jelita grubego w Polsce, mamy jeszcze dużo do zrobienia. W 80% przypadków, diagnozowany jest w postaci zaawansowanej i to rzutuje na tak zwaną medianę 5-letniego przeżycia. W chorobach nowotworowych zawsze określamy, ile % osób przeżyje kolejne 5 lat od momentu rozpoznania i wdrożenia leczenia. W naszym kraju mediana ta wynosi 30 – 40%, przy czym w krajach zachodnich to 60 – 70%. W Polsce jest coraz lepiej, aczkolwiek w dalszym ciągu jesteśmy gdzieś na końcu Europy. Dzieje się tak dlatego, że wciąż większość przypadków wykrywanych jest w stadium zaawansowanym. Jak wykryć raka jelita grubego? Podstawą diagnostyki jest badanie endoskopowe dolnego odcinka przewodu pokarmowego, czyli kolonoskopia, które pozwala nam zwizualizować i zlokalizować umiejscowienie raka. Jeśli podczas badania stwierdzimy zmiany chorobowe, pobieramy wycinki do badania histopatologicznego, będącego podstawą szczegółowego rozpoznania choroby nowotworowej. W diagnostyce coraz szerzej wykorzystywane są też testy immunochemiczne na obecność krwi utajonej w kale. Jeśli chodzi o badania obrazowe (tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny jamy brzusznej) służą głównie do zakresu określenia zaawansowania choroby, bądź też do zlokalizowania przerzutów. Gdzie daje przerzuty rak jelita grubego? O przerzutach mówimy w zależności od stadium i lokalizacji nowotworu. Rak jelita grubego lubi dawać przerzuty poprzez przerastanie ściany jelita grubego i naciekanie sąsiadujących narządów. Drugą drogą tworzenia przerzutów jest tzw. droga krwionośna. Tutaj rak najczęściej daje przerzuty w wątrobie ze względu na uczynienie jelita grubego. Może także powodować przerzuty w płucach i w ośrodkowym układzie nerwowym. Trzecią drogą jest droga naczyń chłonnych. Tutaj mówimy o przerzutach wregionalnych bądź odległych węzłochłonnych. Jak leczyć raka jelita grubego? Bazą i podstawą leczenia w dalszym ciągu jest chirurgia. Jeśli znajdziemy ognisko raka jelita grubego, kwalifikujemy pacjenta do zabiegu chirurgicznego, czyli do resekcji zmiany nowotworowej wraz z daną częścią jelita grubego. W postaciach zaawansowanych z przerzutami stosujemy także chemioterapię. W ostatnim czasie bardzo rozwinęła się immunoterapia, czyli stosowanie specyficznych przeciwciał monoklonalnych. W raku odbytnicy duże zastosowanie ma radioterapia. Tutaj należałoby nadmienić, że w ostatnich latach bardzo rozwinęła się i w dalszym ciągu rozwija się tzw. endoskopia zabiegowa. W postaciach wczesnych, które dotyczą głównie błony śluzowej jelita grubego, możemy zastosować m.in. zabieg ESD, czyli endoskopową dyssekcję podśluzówkową. Dzięki niej możemy usunąć wczesne zmiany bez potrzeby operacji chirurgicznej. Jak zapobiegać rakowi jelita grubego? Podstawą profilaktyki jest zdrowy tryb życia, czyli aktywność fizyczna, prawidłowa dieta i unikanie używek. W Polsce mieliśmy bardzo dobry program profilaktyczny, jednak został przerwany ze względu na niską zgłaszalność (w ostatnich latach poniżej 20%). Ku naszemu zadowoleniu program rusza na nowo! Obejmuje profilaktyczną kolonoskopię, którą powinniśmy wykonywać od 50 do 80 roku życia w okresach regularności, w zależności od tego, co widzimy w badaniu. Jeśli nie ma nic niepokojącego, kolonoskopię powtarzamy co 10 lat. Oprócz tego w krajach zachodnich wykonuje się także coroczny test na krew utajoną. U nas także powinno to zostać wprowadzone. W obciążeniach rodzinnych granica wykonywania kolonoskopii jest przesunięta na 40 - 45 rok życia. W niektórych zespołach genetycznych wykonujemy kolonoskopię już od 20 roku życia. Badania przeprowadzone w ostatnich latach wykazują, że u 30% osób w wieku 40 - 45 lat, które poddają się profilaktycznym kolonoskopiom, wykrywane są jakieś zmiany nowotworowe. W związku z tym coraz więcej krajów skłania się ku temu, by u osób nieobciążonych rodzinnie tę granicę wieku z 50 roku życia przesunąć niżej. Coraz częściej mówi się także o tym, aby medianę wykonywania kolonoskopii skrócić z 10 do 5 lat. Ja jako lekarz, jako Polak apeluję do Państwa, żeby zgłaszać się do programu. W krajach skandynawskich udział w badaniach profilaktycznych raka jelita grubego wynosi około 60-70%. Większość osób obawia się bólu podczas kolonoskopii, więc dla uspokojenia chciałbym dodać, że jest możliwość odbywania tego badania w znieczuleniu bądź w sedacji. Kolonoskopię możemy zrobić prywatnie, jednak coraz więcej badań dostępnych jest w publicznej ochronie zdrowie. Myślę, że granica wieku powinna zostać przesunięta i należałoby rozpocząć profilaktyczną kolonoskopię w wieku 40 – 45 lat. Nie bójmy się tego badania! Nie ma nic lepszego w medycynie niż profilaktyka. Tutaj mamy narzędzie, które nie tylko wykrywa zmiany wczesne czy zaawansowane, ale jednocześnie pozwala nam na usunięcie polipów czy zmian nowotworowych. Głównie chodzi o to, żebyśmy usuwali zmiany nowotworowe i nie pozwalali na to, aby doprowadziły do rozwoju raka jelita grubego. Pamiętajmy, że w momencie pojawienia się objawów jest już bardzo późno.Z Joanną Kamińską rozmawiał gastroenterolog lek. med. Jacek Kowerzanow, wykształcony i doświadczony specjalista chorób wewnętrznych oraz gastroenterologii. Specjalizuje się w samodzielnym wykonywaniu badań diagnostycznych i zabiegowych z zakresu endoskopii. Swoje kwalifikacje podnosił podczas wieloletniej praktyki zarówno w szpitalach, jak i poradniach prywatnych (Medicover, Luxmed). Był uczestnikiem licznych kongresów międzynarodowych i krajowych z zakresu gastroenterologii i chorób wewnętrznych. Posiada Certyfikat ukończenia kursu z Zaawansowanych Technik Badań i Zabiegów Endoskopowych oraz Certyfikat w Dziedzinie Ochrony Radiologicznej Pacjenta. Ukończył kurs ECPW w Brukseli, a także podstawowy kurs USG jamy brzusznej Roztoczańskiej Szkoły Ultrasonografii. Ponadto odbył staż z Medycyny Tropikalnej w Madonna University w Nigerii.
Czytaj dalej
Refluks - objawy, przyczyny, leczenie. Ekspert tłumaczy
refluks
Refluks to cofanie się treści żołądkowej do przełyku (mówiąc o refluksie przełykowym). Jest zjawiskiem fizjologicznym, występującym u większości osób po posiłkach. Kiedy mówimy o chorobie refluksowej? Jakie są objawy refluksu? Czy zgaga to refluks? Czym charakteryzuje się refluks krtaniowo – gardłowy? Czy refluks powoduje przykry zapach z ust? Jak leczyć refluks? Ocet jabłkowy pomaga, czy szkodzi? Na te i inne pytania odpowiada gastroenterolog, lek. med. Jacek Kowerzanow. Co to jest refluks?Refluksem nazywamy cofanie się treści żołądkowej do przełyku (jeśli mówimy o refluksie przełykowym). Jest to zjawisko fizjologiczne, występujące u większości osób po posiłkach. Natomiast o chorobie refluksowej mówimy wtedy, kiedy pojawiają się objawy bądź też powikłania, takie jak ubytki w błonie śluzowej przełyku. Jakie są objawy refluksu? Głównym, typowym objawem zgłaszanym przez pacjentów jest zgaga. Zgagą nazywamy uczucie pieczenia, palenia za mostkiem. Drugim, najczęstszym objawem refluksu jest regurgitacja, czyli zjawisko cofania się treści żołądkowej do jamy ustnej bądź do gardła. Należy pamiętać, że choroba refluksowa jest dość podstępna i może objawiać się także innymi dolegliwościami, takimi jak: bóle w klatce piersiowej, przewlekłe zapalenie gardła, napadowy kaszel, zapalenie krtani, ubytki szkliwa zębów. Czy silny ból w klatce piersiowej, przypominający zawał serca może być objawem refluksu? Ze stawianiem tego typu tez, byłbym bardzo ostrożny. Pamiętajmy, że ból w klatce piersiowej w pierwszej kolejności musi zostać zdiagnozowany i oceniony przez specjalistę z zakresu chorób układu krążenia czyli kardiologa. Jeżeli kardiolog nie stwierdzi przyczyny bólu, pacjent zazwyczaj jest kierowany do specjalisty z zakresu gastroenterologii. Refluks może objawiać się bólem w klatce piersiowej, aczkolwiek jest to nietypowa dolegliwość. Czy refluks i zgaga są tym samym schorzeniem? Zgaga jest objawem i następstwem choroby refluksowej, więc nie jest to synonim. Czy refluks powoduje przykry zapach z ust? Jest to pytanie często zadawane przez pacjentów. Cofanie się treści pokarmowej do jamy ustnej daje nieprzyjemny, gorzki lub kwaśny posmak w jamie ustnej. Wydzielany zapach z ust pacjenta rzeczywiście może być nieprzyjemny dla otaczającego go środowiska. Czym charakteryzuje się refluks krtaniowo – gardłowy? Jest to częsty problem diagnostyczny. W 2006 roku w Montrealu odbyła się konferencja, która usystematyzowała definicje choroby refluksowej, uwzględniając dolegliwości i powikłania. Wyłoniono dwie główne grupy powikłań czyli zespoły przełykowe i pozaprzełykowe. Potocznie nazywany przez pacjentów refluks krtaniowo – gardłowy zaliczamy do zespołów poza przełykowych. Może on objawiać się m.in. przewlekłym zapaleniem gardła, kaszlem, przewlekłym zapaleniem krtani, czy też nadżerkami zębowymi. Pacjenci bardzo często skarżą się na chrypkę, utratę głosu oraz na uczucie tak zwanej „kluski” w gardle. W większości przypadków w pierwszej kolejności trafiają do gabinetów laryngologicznych. Jeżeli specjalista z zakresu laryngologii nie stwierdzi cech niepokojących i zauważy objawy choroby refluksowej, kieruje pacjenta do gastroenterologa. Jakie są przyczyny refluksu? Choroba refluksowa jest zaliczana do chorób wieloczynnikowych. Oznacza to, że nie mamy jednej stałej przyczyny, która ją wywołuje. Wymieniamy trzy główne grupy czynników powodujących rozwój choroby refluksowej. Pierwsze z nich to czynniki anatomiczne, do których zaliczamy m.in. przepuklinę wślizgową rozworu przełykowego przepony. Do drugiej grupy tzw. czynnościowej zaliczamy głównie dysfunkcje dolnego zwieracza przełyku. Jest to mięsień w dolnym odcinku przełyku, który tworzy swoistą zastawkę oddzielającą żołądek od przełyku. Trzecią grupę, na którą mamy największy wpływ jako pacjenci, tworzą zaburzenia środowiskowe, m.in. nadwaga, otyłość, palenie wyrobów tytoniowych, nadużywanie alkoholu, a także przyjmowanie niektórych leków. Jak leczyć refluks? Czy jest to choroba przewlekła? Tak, jest to choroba przewlekła. Głównym celem leczenia jest uśmierzanie dolegliwości i kontrola, aby nie dochodziło do groźnych powikłań. Podstawę leczenia stanowi modyfikacja stylu życia. Przy otyłości, bądź nadwadze musimy tę wagę zredukować. Powinniśmy zmienić nasze przyzwyczajenia dietetyczne, unikać palenia papierosów i nadużywania alkoholu. Drugą formą leczenia jest farmakoterapia, w której wykorzystuje się dwie podstawowe grupy leków. Pierwsza z nich to leki, które osłabiają, bądź hamują wydzielanie kwasu solnego do żołądka. Zaliczamy do nich inhibitory pompy protonowej oraz H2 blokery. Drugą grupę stanowią leki, które minimalizują drażniące działanie treści żołądkowej na błonę śluzową przełyku. Należą do nich preparaty zawierające alginiany, a także dostępny na rynku i uwielbiany przez kobiety kwas hialuronowy. Czy leki na refluks są dostępne bez recepty? Bardzo duża część leków jest już dostępna bez recepty. Zaznaczę jednak, że choroba, refluksowa zawsze powinna być prowadzona pod opieką specjalisty. Jak powinna wyglądać dieta osób z chorobą refluksową? Czego należy unikać? Jakie owoce i warzywa można jeść przy refluksie? Dieta w chorobie refluksowej jest kwestią bardzo indywidualną, tak jak sama choroba. Oznacza to, że niektóre produkty spożywcze mogą u jednego pacjenta zaostrzać, bądź powodować dolegliwości, a u innego już nie. Ogólne zalecenia dietetyczne, które warto zastosować u każdego pacjenta to spożywanie pokarmów częściej, a w mniejszej ilości. Posiłki powinny być lekkostrawne, pozbawione tłustych i mocno przyprawionych produktów, które zalegają w żołądku. Należy także zrezygnować z gazowanych napoi. Jeżeli chodzi o owoce, w większości przypadków pacjenci zgłaszają, że cytrusy nasilają u nich objawy. Podczas konsultacji zalecam pacjentom, aby podchodzili do diety indywidualnie i żeby obserwowali, swoją reakcję na poszczególne produkty. Produkt wywołujący reakcje należy ograniczyć, bądź też całkowicie wyeliminować z jadłospisu. W jakiej pozycji należy spać przy chorobie refluksowej? Przede wszystkim powinniśmy spać wygodnie ;) Starajmy się, aby głowa oraz górna część tułowia znajdywały się wyżej. Powinny być one podwyższone o około 30%. Grubsza poduszka powinna wystarczyć ;) Czy ocet jabłkowy pomaga w refluksie, czy szkodzi? Często zdarza się, że pacjenci, zanim trafią do specjalisty, szukają pomocy w Internecie. Rzeczywiście, ocet jabłkowy pojawia się na różnych portalach z poradami zdrowotnymi. Do tej pory nie wykazano jednak w żadnym rzetelnym badaniu medycznym, żeby pomagał w chorobie refluksowej. Osobiście odradzam moim pacjentom taką terapię. Czy siemię lniane może być pomocne w łagodzeniu objawów choroby refluksowej? Siemię lniane ma naprawdę dobry wpływ na cały układ pokarmowy. Wydaje mi się, że wywar z siemienia lnianego ma większe zastosowanie w zapaleniu śluzówki żołądka niż przełyku, jednak część pacjentów go stosuje i w ten sposób zmniejsza swoje dolegliwości. Jak należy prawidłowo przygotować wywar z siemienia lnianego? Tak naprawdę chodzi głównie o to, żeby nasiona siemienia lnianego wytworzyły zawiesinę w postaci śluzu, która działa protekcyjnie na śluzówkę przewodu pokarmowego. Sposób przygotowania nie ma znaczenia. Jaka jest przyczyna refluksu w ciąży? Bardzo dobre pytanie. Jest to jeden z częstszych powodów wizyt kobiet ciężarnych w gabinetach gastroenterologicznych. Główne przyczyny refluksu w ciąży to m.in. wzrost masy ciała, powiększenie macicy, powodujące wzrost ciśnienia wewnątrzbrzusznego, a także burza hormonalna. Część hormonów prowadzi do wzmożonej relaksacji dolnego zwieracza przełyku. Jak rozpoznać refluks u dzieci i niemowląt? Nie jestem specjalistą z zakresu pediatrii i gastroenterologii dziecięcej, więc wydaje mi się, że nie posiadam odpowiednich kompetencji, aby rzetelnie wypowiedzieć się na dany temat. Jeżeli podejrzewamy chorobę refluksową u dzieci lub u niemowląt, w pierwszej kolejności, bezwzględnie powinniśmy udać się do specjalisty z zakresu gastroenterologii dziecięcej. Z moich obserwacji wynika, że u starszych dzieci refluks może objawiać się identycznymi dolegliwościami jak u osób dorosłych. U niemowląt głównymi objawami są m.in. przedłużające się wymioty, cofanie się treści pokarmowej, ulewanie, regurgitacja, bądź też ruminacja, czyli cofanie się treści pokarmowej i ponowne jej przełykanie. Jak zdiagnozować refluks? Jakie badania należy wykonać? Choroba refluksowa wydaje się być bardzo prostą chorobą, jednak jest bardzo podstępna. Podstawą diagnostyki jest rzetelnie zebrany wywiad i badanie fizykalne. Musimy bardzo szczegółowo porozmawiać z pacjentem na temat występujących objawów i czasu ich trwania oraz rozpoznać, czy nie mamy już do czynienia z powikłaniami choroby. W pierwszej diagnozie to nam wystarcza. Jeśli jednak mamy do czynienia z objawami alarmowymi, które budzą nasz niepokój (np. onkologiczny), pacjent powinien zostać skierowany do pracowni endoskopowej w celu przeprowadzenia endoskopii górnego odcinka przewodu pokarmowego, czyli gastroskopii. W diagnostyce wykorzystujemy także 24-godzinny pomiar wewnątrz przełykowego pH, czyli tzw. 24-godzinna pH-metria. Badanie to polega na wprowadzeniu przez jamę nosową do przełyku specjalnej sondy, która przez całą dobę wysyła impulsy do czytnika noszonego przez pacjenta. Po 24 godzinach, pacjent wraca do gabinetu i oceniamy, czy występuje u niego refluks i jaki ma charakter: kwaśny, zasadowy, czy mieszany.Z Joanną Kamińską rozmawiał gastroenterolog lek. med. Jacek Kowerzanow, wykształcony i doświadczony specjalista chorób wewnętrznych oraz gastroenterologii. Specjalizuje się w samodzielnym wykonywaniu badań diagnostycznych i zabiegowych z zakresu endoskopii. Swoje kwalifikacje podnosił podczas wieloletniej praktyki zarówno w szpitalach, jak i poradniach prywatnych (Medicover, Luxmed). Był uczestnikiem licznych kongresów międzynarodowych i krajowych z zakresu gastroenterologii i chorób wewnętrznych. Posiada Certyfikat ukończenia kursu z Zaawansowanych Technik Badań i Zabiegów Endoskopowych oraz Certyfikat w Dziedzinie Ochrony Radiologicznej Pacjenta. Ukończył kurs ECPW w Brukseli, a także podstawowy kurs USG jamy brzusznej Roztoczańskiej Szkoły Ultrasonografii. Ponadto odbył staż z Medycyny Tropikalnej w Madonna University w Nigerii.
Czytaj dalej
Polecane