Pomijany czynnik, który prowadzi do otyłości. Przez niego jemy więcej i tyjemy na potęgę

Jedzenie często traktujemy jako pocieszenie i ucieczkę przed negatywnymi uczuciami

Problemy ze zdrowiem psychicznym mogą prowadzić do otyłości. Osoby cierpiące na depresję bądź przewlekły stres objadają się, traktując jedzenie jako pocieszenie. Pokarm zaczyna pełnić rolę ucieczki przed smutkiem i negatywnymi emocjami. Kiedy sytuacja wymyka się spod kontroli i mamy do czynienia z powtarzającymi się epizodami niekontrolowanego objadania się, mówimy wtedy o kompulsywnym objadaniu się. Kiedy pojawia się przygnębienie czy złość, osoba dotknięta tym zaburzeniem, aby poprawić sobie nastrój, zaczyna spożywać nadmierne ilości pokarmów. Jest to błędne koło, które prowadzi do otyłości i jeszcze silniejszych stanów depresyjnych.

„Przy leczeniu otyłości bardzo ważną rolę odgrywa terapia behawioralna, czyli pomoc psychologa, terapeuty lub psychiatry. Niektórzy pacjenci zajadają stres i ja jako lekarz często sięgam po leki pomagające poprawić nastrój. Stosuję leki z tzw. grupy SSRI, czyli leków, które podnoszą poziom serotoniny, tak zwanego hormonu szczęścia.” - powiedziała dr n. med. Patrycja Wachowska-Kelly, specjalista chorób wewnętrznych i leczenia otyłości, diabetolog.

Jeśli podjadamy te produkty, możemy mieć niedobór serotoniny

Okazuje się, że niedobór serotoniny, tak zwanego hormonu szczęścia sprzyja objadaniu się i zwiększonej chęci na pokarmy bogate w tryptofan. Jest to aminokwas, który uczestniczy w procesie produkcji serotoniny. „Produkty, zawierające dużą ilość tryptofanu to m.in. ser żółty, banany, czekolada i orzechy. Jeśli pacjent mówi mi, że podjada jakieś produkty z tej grupy, podejrzewam, że może mieć niedobór serotoniny.” - powiedziała dr n. med. Patrycja Wachowska-Kelly, specjalista chorób wewnętrznych i leczenia otyłości, diabetolog. Jeśli mamy problem z nadmiernym objadaniem się, warto przyjrzeć się naszemu zdrowiu psychicznemu. Dużą rolę odgrywa stres, który często prowadzi do różnego rodzaju zaburzeń. „Mój doktorat mówi o tym, że zaburzenia czynności przewodu pokarmowego związane są z brakiem serotoniny. Mamy dwa mózgi, jeden w głowie, a drugi w brzuchu i trzeba leczyć je oba.” - powiedziała dr n. med. Patrycja Wachowska-Kelly, specjalista chorób wewnętrznych i leczenia otyłości, diabetolog.

Jak leczyć otyłość?

Otyłość powinna być leczona kompleksowo. Najważniejsze jest rozpoznanie, jaki był pierwszy czynnik powodujący nadmierne gromadzenie się tkanki tłuszczowej. Kluczową rolę odgrywa zmiana nawyków żywieniowych. Ważna jest także aktywność fizyczna co najmniej kilka razy w tygodniu. Nie muszą to być forsowne ćwiczenia na siłowni, ale wystarczą szybkie spacery czy jazda na rowerze. Ważne, żeby aktywność była dla nas przyjemna i nie powodowała szybkiego zniechęcania się do jej podjęcia. Warto także zadbać o odpowiednie nawodnienie organizmu.

„Pamiętajmy, że im mniej pijemy, tym bardziej jesteśmy narażeni na zatrzymywanie wody w organizmie. Jest to mechanizm obronny organizmu, który, aby zapobiec odwodnieniu, zaczyna gromadzić zapasy wody.” - powiedziała dr n. med. Patrycja Wachowska-Kelly, specjalista chorób wewnętrznych i leczenia otyłości, diabetolog. Im większą mamy masę ciała, tym więcej płynów powinniśmy dostarczać. Nierzadko w terapii otyłości potrzeba jest pomoc i wsparcie psychologa lub psychiatry.

Przy skrajnej otyłości stosowane są zabiegi, m.in. wprowadzenie balonu do żołądka lub chirurgiczne zmniejszenie żołądka. „Pacjenci ze skrajną otyłością po operacji potrafią chudnąć po 20, 30, a nawet 50 nadmiarowych kilogramów. Często dochodzi także do całkowitego cofnięcia się rozpoznanej u nich wcześniej cukrzycy.” - powiedziała dr n. med. Patrycja Wachowska-Kelly, specjalista chorób wewnętrznych i leczenia otyłości, diabetolog.