Przy tych chorobach należy się 1878 zł miesięcznie. ZUS ruszył z wypłatami pieniędzy

Renta z tytułu niezdolności do pracy – ile wynosi?

Od 1 marca 2025 roku osoby uznane za całkowicie niezdolne do pracy otrzymują 1878,91 zł brutto miesięcznie. Z kolei osoby z częściową niezdolnością do pracy mogą liczyć na wsparcie rzędu 1409,18 zł brutto. 

Zgodnie z definicją ZUS, całkowita niezdolność do pracy oznacza brak możliwości wykonywania jakiejkolwiek pracy. W przypadku częściowej niezdolności – ograniczenie w wykonywaniu pracy zgodnej z kwalifikacjami.

Renta z tytułu niezdolności do pracy – jakie choroby?

Lista chorób uprawniających do renty z tytułu niezdolności do pracy obejmuje wiele jednostek, w tym:

• choroby układu sercowo-naczyniowego (np. przebyty udar mózgu, nadciśnienie),
• choroby układu nerwowego (np. stwardnienie rozsiane, epilepsja, choroba Parkinsona),
• schorzenia układu oddechowego (np. astma, POChP, pylica płuc),
• choroby oczu (np. jaskra, zaćma, głębokie niedowidzenie),
• zaburzenia psychiczne (np. fobia społeczne, depresja, zaburzenia lękowe),
• nowotwory (np. rak płuca, rak jajnika, czerniak),
• choroby skóry (np. łuszczyca, pęcherzyca, łojotokowe zapalenie skóry),
• choroby układu ruchu (np. reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczycowe zapalenie stawów, osteoporoza),
• stany po urazach (np. niedowład, ból),
• choroby zakaźne i pasożytnicze (np. gruźlica, półpasiec).

Lista chorób nie jest zamknięta – każdy przypadek rozpatrywany jest indywidualnie przez lekarza orzecznika ZUS. Jednocześnie  żadna z wymienionych chorób nie jest gwarancją, że otrzyma się świadczenie – bardziej niż diagnoza liczy się stan wnioskodawcy i jego zdolność do pracy. Czytaj także: Ta choroba uprawnia do orzeczenia o niepełnosprawności. Wielu chorych tego nie wie

Warunki do wypłaty świadczenia

Są trzy główne warunki, które należy spełnić, aby otrzymać świadczenie:
1. Orzeczenie o niezdolności do pracy – musi zostać wydane przez lekarza orzecznika ZUS.
2. Wymagany okres składkowy i nieskładkowy – zależny od wieku osoby w momencie powstania niezdolności (szczegóły poniżej).
3. Powstanie niezdolności w odpowiednim okresie – w czasie zatrudnienia lub w ciągu 18 miesięcy od jego zakończenia.

Długość wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego uzależniona jest od wieku:

• 1 rok – przed 20. rokiem życia,
• 2 lata – między 20 a 22 rokiem życia,
• 3 lata – między 22 a 25 rokiem życia,
• 4 lata – między 25 a 30 rokiem życia,
• 5 lat – po ukończeniu 30 lat.

W przypadku osób po 30. roku życia wymagane jest, aby 5-letni okres składkowy przypadał na ostatnie 10 lat przed złożeniem wniosku. Czytaj także: Czy na L4 wolno iść na wybory? Ekspert wyjaśnia, jak uniknąć nieprzyjemności z ZUS

Ważne! Osoby, które stały się niezdolne do pracy w wyniku wypadku w drodze do pracy lub z pracy – w takim przypadku warunek okresu składkowego nie obowiązuje.

Jak wnioskować o rentę? Na ile przysługuje?

Złożenie wniosku o rentę wymaga przejścia przez trzy etapy:
1. Uznanie niezdolności do pracy przez lekarza orzecznika ZUS,
2. Wykazanie wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego,
3. Potwierdzenie, że niezdolność powstała we właściwym czasie.

W większości przypadków niezdolność do pracy orzekana jest maksymalnie na 5 lat. Dłuższy okres możliwy jest tylko wtedy, gdy nie ma szans na odzyskanie zdolności do pracy. Jeśli osoba uprawniona do renty ma mniej niż 5 lat do wieku emerytalnego (60 lat kobieta, 65 lat mężczyzna), ZUS może przyznać świadczenie aż do osiągnięcia tego wieku.

Wyróżnia się dwa typy rent:

• renta stała – dla osób trwale niezdolnych do pracy,
• renta okresowa – przy czasowej niezdolności, na czas wskazany przez ZUS.

Po zakończeniu okresu wypłaty renty okresowej, możliwe jest ponowne ubieganie się o świadczenie. ZUS informuje o nadchodzącym zakończeniu wypłat i warunkach ich ewentualnego przedłużenia. Czytaj także: 14. emerytura potwierdzona. Podano termin wypłaty i kwotę