Ci chorzy mogą starać się o orzeczenie uprawniające do ulg. Niewielu z nich o tym wie

Pacjenci chorzy na raka mogą starać się o orzeczenie o niepełnosprawności

Pacjenci onkologiczni mogą starać się o orzeczenie o niepełnosprawności.  W przypadku osoby niepełnosprawnej mówimy, gdy zmaga się ona ze znacznymi trudnościami w sprawności fizycznej, psychicznej czy umysłowej, utrudniającej  codzienne życie, czyli pracę, naukę czy pełnienie funkcji społecznych, zgodnie z normami zwyczajowymi oraz normami prawnymi. 

Również w przypadku osób chorujących na raka można mówić w kontekście niepełnosprawności-ograniczonej w czasie. Dzięki orzeczeniu chory może dostać rozmaite ulgi oraz formy pomocy w trakcie choroby nowotworowej, oraz rekonwalescencji.  

Wspomniane orzeczenie daje skrócony czas pracy czy dodatkowe dni urlopu na rehabilitację oraz badania. Jak wyjaśnia Monika Szawłowska, pracowniczka socjalna z Poradni Psychoonkologii Narodowego Instytutu Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie – Państwowego Instytutu Badawczego w Warszawie, w przypadku  osób chorych na raka informacje o orzeczeniu niepełnosprawności wcale nie są takie powszechne.

Kto może zwrócić się po orzeczenie?

Taka forma pomocy jednak istnieje i warto z niej skorzystać. Do pracownika socjalnego może zwrócić się każda osoba objęta leczeniem onkologicznym, która swoją sytuacją życiową ocenia jako trudną i potrzebuje pomocy w rozwiązywaniu problemów. 

Po pierwsze kłopotliwy bywa podwójny system orzekania. W sprawach świadczeń finansowych orzekają ZUS czy KRUS i korzystają z nich osoby tam ubezpieczone i niezdolne do pracy, natomiast orzeczenia o stopniu niepełnosprawności są procedowane w miejskich lub powiatowych zespołach orzekania. Po drugie: znajomość ustawowej definicji niepełnosprawności nie jest powszechna. Zazwyczaj stereotypowo kojarzymy ją z widoczną dysfunkcją, a jest przecież szereg schorzeń przewlekłych, w tym m.in. onkologiczne, skutkujących tzw. niepełnosprawnością niewidoczną. Często informacja, że mogą się o takie orzeczenie ubiegać, jest dla pacjentów zaskakująca - wyjaśnia Monika Szawłowska.

Pomoc może otrzymać pacjent chory na nowotwór, który nie posiada ubezpieczenia, ale też potrzebuje potwierdzenia prawa do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych, gdy nie ma wystarczających środków na życie, lub gdy też jest osobą samotną i gdy nie ma się nim kto zaopiekować.

Po orzeczenie zgłaszają się osoby aktywne zawodowo, w momencie gdy choroba uniemożliwia im wykonywanie pracy, natomiast one nie wiedzą, z jakich świadczeń i rozwiązań systemowych mogą skorzystać.
 

Pacjenci są zaskoczeni, że mogą ubiegać się o orzeczenie

Dodajmy, że w sprawach świadczeń finansowych orzekają ZUS czy KRUS, z kolei orzeczenia o stopniu niepełnosprawności prowadzone są w miejskich czy też powiatowych zespołach orzekania.  

Zaznaczmy również, że znajomość ustawowej definicji niepełnosprawności nie jest powszechna, gdyż stereotypowo może kojarzyć się z widoczną dysfunkcją, a istnieją też schorzenia przewlekłe, gdzie ta niepełnosprawność jest niewidoczna. Często informacja, że pacjenci mogą się o takie orzeczenie ubiegać, jest dla pacjentów zaskakująca.

Oczywiście chory leczy się z myślą o wyzdrowieniu, natomiast takie orzeczenie wydaje się być na określony czas i może być pewną formą wsparcia, dopóki pacjent nie odzyska sił. To też przepustka do tego, by skorzystać z wielu ulg i form pomocy, które mogą pomóc w wyzdrowieniu, m.in. ulgi rehabilitacyjnej, czyli tego, iż pacjent może odliczyć w zeznaniu podatkowym koszty związane z leczeniem czy kupnem leków.

Jak wyjaśnia Monika Szawłowska, w rozmowie z pacjentami pojawia się wątpliwość, czy mówić pracodawcy o orzeczeniu o niepełnosprawności.
 

Informuję wtedy, że orzeczenia są wsparciem dla obu stron, gdyż pracodawcy, którzy zatrudniają osobę z niepełnosprawnością, mogą skorzystać z różnych ulg czy dofinansowań, które przewiduje Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, np. dofinansowania do wynagrodzenia, obniżenie składek na rzecz PFRON czy dostosowanie stanowiska pracy do nowych potrzeb, jeśli takie się pojawiają, czy stworzenie miejsca pracy, ale oczywiście decyzja w kwestii dzielenia się informacją stanie zdrowia należy do pacjenta – wyjaśnia ekspertka z Instytutu Onkologii w Warszawie. 
 

Czytaj też: 

Tego raka widać po oczach. Co jest sygnałem alarmowym?

Na ten nowotwór zmarł Tomasz Komenda. Zabrał go w wieku 46 lat

Nowotwór kości powoduje ten rodzaj bólu. Nasila się w nocy