Jaki procent osób wychodzi z uzależnienia od hazardu? Statystyki pokazują trudną prawdę

Czym jest hazard?

Przede wszystkim, wyjaśnijmy, czym jest hazard. To nie jest zwykła gra, ale taka, która opiera się na ryzyku. Gracz zakłada się o pieniądze lub inne wartościowe dobra, licząc na wygraną. Gdy wygra, dostaje „zastrzyk” dopaminy. To jest przyjemne. Być może to uczucie przyćmiewa trudności, które gracz ma w innym obszarze życia. Chce więc to powtórzyć i znów robi zakład...

Problem pojawia się wtedy, gdy granie wymyka się spod kontroli i staje się sposobem na ucieczkę od trudnych emocji, stresu czy rutyny dnia codziennego. Patologiczny hazard to zaburzenie psychiczne, które – podobnie jak uzależnienie od alkoholu czy narkotyków – prowadzi do utraty kontroli, zaniedbania obowiązków i pogorszenia jakości życia.

Światowa Organizacja Zdrowia klasyfikuje hazard patologiczny jako uzależnienie behawioralne. Oznacza to, że nie potrzeba substancji chemicznej, by mózg „wpadł w pułapkę” dopaminy i silnego przymusu powtarzania zachowań dających chwilową ulgę lub ekscytację.

Przeczytaj też: Dlaczego się uzależniamy? Psychoterapeutka: Ziarenko musi paść na podatny grunt

Jak objawia się uzależnienie od hazardu?

Uzależnienie od hazardu rozwija się stopniowo. Na początku może wyglądać jak niewinna rozrywka – okazjonalne granie, chęć „odegrania się” po przegranej, wzrastające emocje towarzyszące wygranej. Z czasem jednak hazardzista zaczyna poświęcać grze coraz więcej czasu i pieniędzy, zaniedbuje pracę i rodzinę. A długi rosną.

Typowe objawy uzależnienia to m.in.:

• ciągła potrzeba grania mimo strat finansowych,
• ukrywanie swojego problemu przed bliskimi,
• rozdrażnienie i niepokój w sytuacjach, gdy nie można grać,
• obsesyjne myślenie o hazardzie,
• podejmowanie ryzykownych decyzji finansowych, aby zdobyć środki na grę.

Objawy odstawienia hazardu również są poważne. Osoba, która próbuje zerwać z nałogiem, może doświadczać:

• stanów lękowych i depresyjnych,
• problemów ze snem,
• trudności w koncentracji,
• silnej potrzeby „powrotu do gry”,
• drażliwości i uczucia pustki.

Przeczytaj też: Jest jedną z podstawowych metod leczenia zespołu jelita drażliwego, jednak nie każdy pacjent ma tego świadomość

Uzależnienie od hazardu – terapia

Leczenie uzależnienia od hazardu nie jest proste, ale jest możliwe. Pod warunkiem oczywiście uświadomienia sobie problemu i gotowości do zmiany. Terapia może przyjmować różne formy: to może być indywidualna psychoterapia poznawczo-behawioralna, terapia grupowa, lub specjalny program oferowany przez niektóre ośrodki.

Skuteczność terapii uzależnienia od hazardu według badań wynosi od 30 do 60%. Tak duża rozpiętość wynika m.in. z różnic w podejściu terapeutycznym, zaangażowania pacjenta oraz obecności wsparcia społecznego. Co ciekawe, nie każdy potrzebuje formalnej terapii – niektórym udaje się wyjść z uzależnienia samodzielnie, choć jest to trudniejsze i mniej trwałe.

Z badania, w którym wzięło udział 4764 osób uzależnionych od hazardu wynika, że:

• 56% kobiet i 36% mężczyzn uzależnionych od hazardu wychodzi z nałogu,
• 82% osób, które wychodzą z hazardu, robi to bez formalnego leczenia,
• w tym 92% mężczyzn i 57% kobiet pokonuje uzależnienie samodzielnie.

Ponadto, tylko 10–20% hazardzistów szuka pomocy w profesjonalnych ośrodkach, co oznacza, że ogromna większość pozostaje bez wsparcia, narażając się na nawroty i pogorszenie stanu psychicznego.

Przeczytaj też: Gdy jego problem staje się Twoim życiem. Rozmowa o współuzależnieniu

Czujesz, że masz problem? Gdzie szukać pomocy?

Im wcześniej sięgniesz po pomoc, tym większa szansa na skuteczne leczenie. W Polsce działają placówki oferujące wsparcie psychologiczne i psychiatryczne dla osób z uzależnieniami behawioralnymi. Pomoc można znaleźć m.in. w:

• poradniach leczenia uzależnień,
• ośrodkach terapii dziennej lub całodobowej,
• stowarzyszeniach (np. Anonimowi Hazardziści),
• przez infolinię uzależnień (800 199 990),
• u psychoterapeutów prywatnie specjalizujących się w leczeniu uzależnień.

Jeśli czujesz, że hazard wymyka Ci się spod kontroli – nie zwlekaj. Pierwszym krokiem może być rozmowa z lekarzem rodzinnym, psychologiem lub nawet zaufaną osobą. Wyjście z uzależnienia to proces, który wymaga czasu, ale jest możliwy – czego dowodzą zarówno statystyki, jak i historie tysięcy osób, które znów żyją pełnią życia, bez potrzeby grania.

domnadrzeka.com.pl, uzaleznieniabehawioralne.pl/hazard/jak-wyglada-leczenie-nalogowych-hazardzistow-daj-sobie-szanse-na-nowe-zycie, pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19803770/