Psychologia

Nie żyje mężczyzna, który stał się inspiracją do stworzenia terminu, określającego w psychologii więź między ofiarą a jej oprawcą. To przestępca, który w 1973 brał udział w słynnym napadzie na bank w Sztokholmie. W pewnym momencie zakładnicy zaczęli brać jego stronę w kontaktach z policją. Syndrom sztokholmski to reakcja, u której podłoża stoi lęk o życie, świadomość całkowitej zależności i silny instynkt przetrwania. Zmarł Klark Olofsson, szwedzki przestępca, który stał się symbolem tzw. syndromu sztokholmskiego W 1973 roku brał udział w napadzie na bank, podczas którego zakładnicy zaczęli sympatyzować ze swoimi oprawcami Reakcja zakładników dała początek jednemu z najbardziej znanych zjawisk psychologicznych związanych z traumą i przemocą

Nałóg jest straszny. Odbiera nie tylko zdrowie, ale i radość życia, a z czasem przyjaciół, pracę. Bywa, że zostaje już tylko człowiek uzależniony i jego substancja. Jak rozpoznać, czy osoba nam bliska ma ten problem?Objawy uzależnienia od narkotyków mogą być mniej ewidentne, niż te, które może dawać uzależnienie od alkoholu, czy nikotyny. Dziś, gdy obchodzimy Międzynarodowy Dzień Zapobiegania Narkomanii, warto rozszerzyć swoją świadomość w tym zakresie.Uzależnienie od narkotyków nie dotyczy tylko osób z marginesu – może dotknąć każdego, niezależnie od wieku i statusu Objawy bywają zaskakująco subtelne – to nie zawsze drgawki i halucynacje Wczesne rozpoznanie problemu może uratować życie – dosłownie

Nie wszyscy mieli szczęśliwe dzieciństwo. Niektórzy wychowywali się w cieniu zaniedbana, manipulacji i przemocy, a ich rodzice nie stanęli na wysokości zadania. Zastanawiasz się, czy ten problem dotyczy właśnie Ciebie? Psycholog dr Chivonna Childs wymienia 7 podstawowych oznak, które świadczą o tym, że mogłeś mieć toksycznego rodzica. Toksyczni rodzice stosują różne formy przemocy – od fizycznej, przez psychiczną, po emocjonalną – często manipulują, obwiniają dziecko za swoje niepowodzenia i ignorują jego potrzeby oraz graniceDziecko w takim środowisku traci poczucie własnej wartości – uczy się, że jego uczucia się nie liczą, a miłość trzeba zasługiwać. To prowadzi do trudności emocjonalnych i relacyjnych w dorosłym życiuSkutki toksycznego wychowania mogą trwać latami, ale możliwe jest ich przepracowanie – pomocna może być psychoterapia, wsparcie bliskich i uświadomienie sobie, że to nie dziecko było winne 

Smartfony przez lata stały się nieodzownym elementem, który towarzyszy nam każdego dnia. Sięgamy po niego tuż po przebudzeniu, zabieramy go do pracy czy nawet do toalety. Wiele osób nie wyobraża sobie odłożyć go, chociaż na kilka godzin, a co mówić o całym dniu. Niestety smartfony oddzielają nas od siebie, co szczególnie wpływa na stosunku w rodzinie i związku. Jeśli twój partner nie rozstaje się z telefonem, łatwo zacząć snuć domysły. Psycholog Anna Milek wyjaśnia, o czym to może świadczyć.Częste zerkanie na telefon może być odbierane jako emocjonalne zaniedbaniePsycholog Anna Milek ostrzega: to może być pierwszy krok do cyfrowej zdradyAż 1 na 5 związków rozpada się przez niewłaściwe relacje onlineKluczem jest szczera rozmowa i wspólne ustalenie granic

Matka podejrzanego o brutalne zabójstwo 16-letniej Mai z Mławy nie wierzy w winę syna. W rozmowie z TVN Uwaga Katarzyna G. zasugerowała, że dziewczyna... mogła spaść ze schodów. Tymczasem ustalenia śledczych są jednoznaczne – Maja zginęła w potwornych okolicznościach.

Zaczyna się zwykle niewinnie – od zakładu sportowego, gry na automacie czy wizyty w kasynie online. Jednak dla wielu osób granica między rozrywką a uzależnieniem zaciera się szybciej, niż się tego spodziewają. Uzależnienie od hazardu to poważny problem, który wpływa nie tylko na osobę grającą, ale też na jej rodzinę, relacje i, oczywiście, sytuację finansową. Z kolei zrywanie z hazardem jest trudne, często zdarzają się nawroty. Nie jest to jednak niemożliwe. Jaki procent osób wychodzi z hazardu i co wspiera ten proces?

Konflikt w pracy, choroba dziecka, niepomyślny wynik wyborów. Chociaż żadna z tych sytuacji nie stwarza realnego zagrożenia życia, każda powoduje w organizmie reakcję identyczną, jak atak dzikiego zwierzęcia. Układ współczulny uruchamia reakcję „uciekaj albo walcz”, co powoduje fizyczne objawy stresu. A ten potrafi być zabójczy. 

Motorniczy linii tramwajowej nr 3 na warszawskiej pętli Annopol w pojeździe znalazł nieprzytomnego pasażera. Natychmiast udzielił mu pomocy oraz wezwał służby ratunkowe. Mimo prób reanimacji, niestety mężczyźnie nie udało się pomóc.

Sprawa zaginięcia 11-letniej Patrycji postawiła na nogi wszystkie służby. Wysłano CHILD ALERT, o dziewczynce mówiły wszystkie media. Udało się ją odnaleźć - dwie noce spędziła w mieszkaniu sporo starszego mężczyzny, Karola B. To tam, w Żorach, odnaleziono dziewczynkę. Mężczyznę zatrzymano, policja zaczęła gromadzić materiał dowodowy… A ten jest przerażający. 

Mózg dziecka z ADHD pracuje zupełnie inaczej niż mózgi jego rówieśników. Taki człowiek widzi świat wielowymiarowo, w dodatku wszystkie te wymiary docierają do niego w jednej chwili. Jest w stanie dostrzec dzięki temu to, co „zwykłym śmiertelnikom” umyka. Dzieci z ADHD są niezwykle kreatywne, potrafią znajdywać takie rozwiązania przeróżnych sytuacji, jakie nie przyszłyby innym do głowy. Ale mają też problemy ze skupieniem uwagi, koncentracja bywa dla nich nieosiągalna. Mogą być bardzo ruchliwe, hałaśliwe, impulsywne, a czasem przeciwnie – zamknięte w sobie. Jak rozpoznać, czy dziecko ma ADHD?

Czy dzieci powinny mieć zakaz przystępowania do spowiedzi? Taki postulat trafił do Sejmu i wywołał prawdziwą burzę. Dyskusja była zacięta, ale ostatecznie sejmowa komisja odrzuciła petycję. Nie kończy to jednak całej sprawy.Temat jest ważny, jak podkreślili sami posłowie, a autor petycji mówi: „Cieszę się, że coraz więcej ludzi dostrzega absurdalność tej sytuacji, kompletną zbędność tego rytuału, nie mówiąc już o jego szkodliwości”. 

Coraz więcej młodych osób podejmuje próby odebrania sobie życia. Po części wynika to z niezdiagnozowanych chorób, ale i z tego, że nastolatki cechuje bardzo wysoki poziom napięcia, a z drugiej strony – niski poziom lęku przed śmiercią.Jak rozpoznać, że z naszym dzieckiem dzieje się coś złego, podpowiada w rozmowie z Pacjentami psycholożka i psychoterapeutka, Karolina Dzięgielewska-Mastalerz z Centrum Pomocy Psychologicznej w Piotrkowie Trybunalskim i w Warszawie. 

Co się dzieje w polskich zakonach? Siostry często pozbawione są możliwości decydowania o własnym życiu, muszą pracować sześć dni w tygodniu, dostają najniższą możliwą pensję, nie wolno im się sprzeciwiać z wolą przełożonych i generalnie, ten system w dużym stopniu zbudowany jest na strachu. Nie wszystkie zakony funkcjonują w ten sposób, ale w sporej części tak to niestety wygląda. Sporo tej smutnej rzeczywistości odsłania książka pt.: „Pastwisko. Jak przeszłość, strach i bezwład rządzą polskim Kościołem” Ignacegu Dutkieiwcza. Z wypowiedzi anonimowych sióstr dowiadujemy się strasznych rzeczy.

Lęk przed ludźmi, kołatanie serca, drżenie rąk to objawy, pozornie, ze sobą niezwiązane. Mają jednak wspólny mianownik. To zaburzenie, które zaczyna się zwykle w okresie dorastania i jeśli w porę nie zostanie wyłapane i leczone, może przyjąć postać chroniczną.Fobia społeczna, bo o niej mowa, niezwykle utrudnia życie, zarówno społeczne, jak i zawodowe. Zwiększa także ryzyko wszelkich uzależnień, gdyż pewne substancje mogą maskować przykre objawy. Zdaniem niektórych specjalistów jest to już choroba cywilizacyjna.

Kiedy pewnego dnia zdasz sobie sprawę z tego, że osoba, z którą się związałeś, ma osobowość narcystyczną, to może być cios. Naturalną koleją rzeczy jest pojawienie się pytań: czy dam radę to wytrzymać? Kim właściwie jest człowiek, z którym jestem? Czy w ogóle mnie kocha? A może lepiej nie tracić dłużej czasu?To trudne pytania, a znalezienie na nie odpowiedzi – czasem może być jeszcze trudniejsze. Na pewno warto wiedzieć, kim jest narcyz, jakie są jego charakterystyczne cechy, czego można się po nim spodziewać, a czego na pewno nie. Opowiada nam o tym psycholożka i psychoterapeutka, Karolina Dzięgielewska-Mastalerz.

Jedno z najbardziej przerażających doznań, jakie mogą spotkać człowieka, to zawał serca. Gdy nagle pojawia się ucisk w klatce piersiowej, trudno zachować spokój i racjonalnie ocenić sytuację. Jeśli podobne uczucie obudziło cię kiedyś w nocy, dobrze wiesz, o czym mowa.Często pierwsza myśl to: "To zawał!". W rzeczywistości może to być jednak atak paniki. Objawy są podobne, ale istnieje kilka istotnych różnic, z których warto zdawać sobie sprawę.

Gdy za oknem szaro i buro, a słońca jak na lekarstwo, może dopaść nas nie tylko chandra, ale i prawdziwa choroba. Określa się ją mianem choroby afektywnej sezonowej lub inaczej – depresji sezonowej. W przebiegu jest podobna do depresji, jednak jej objawy mają to do siebie, że występują cyklicznie, w konkretnych porach roku.W Polsce jednostka ta jest znana jako depresja zimowa, ponieważ najwięcej przypadków notuje się właśnie zimą, a obniżenie nastroju, które występuje w jej przebiegu, jest ścisłe związane z niedoborem światła słonecznego.

W tym roku Blue Monday wypada 20 stycznia, czyli dokładnie dziś. Według medialnego przekazu to najbardziej depresyjny dzień w roku. Mało światła słonecznego, mało pieniędzy, klęska postanowień noworocznych – wszystko to ma wpływać na znaczne obniżenie nastroju. Tyle tylko, że to mit.

Depresja to nie zawsze smutek i beznadzieja. Bywa, że osoba dotknięta tą chorobą funkcjonuje – pozornie – całkiem dobrze. Ogarnia dom, dzieci, radzi sobie w pracy. Ale czasem dopada ją silny ból głowy. Niewytłumaczalna wysypka. Problem ze stawami, mięśniami, albo z układem pokarmowym. Bezsenność. I to również mogą być objawy depresji.To tzw. depresja maskowana. Czasem rozpoznaje się ją nawet u ludzi na co dzień uśmiechniętych i, zdawałoby się, zadowolonych z życia. O tym, skąd się bierze, jak ją rozpoznać i jak leczyć, rozmawiam z psycholożką Jagodą Buczyńską-Kozłowską.

Trudności z koncentracją, brak motywacji do wykonania nawet podstawowych obowiązków, problemy w relacjach, ogólne zblazowanie – to mogą być objawy uzależnienia od smartfona. Zjawisko ma już nawet swoją nazwę.To „zgnilizna mózgu”. Intuicyjnie chyba każdy wie, o co chodzi. Bezmyślne przeglądanie mediów społecznościowych i przewijanie „rolek” to przecież idealny sposób na „odmóżdżenie”. Oxford Dictionary wskazał „brain rot” słowem roku 2024. 

Co robimy, gdy czujemy zagrożenie? Walczymy, uciekamy albo nas zamraża. Za wszystkie te reakcje odpowiada część mózgu nazywana “gadzim mózgiem”. Czy da się ją okiełznać?

O déjà vu słyszały nawet dzieci, a związanego z nim dziwnego wrażenia, że dana sytuacja już kiedyś miała miejsce, doświadczyło wiele osób. Przeciwieństwem déjà vu  jest jamais vu, w którym to coś znajomego wydaje się w pewnym momencie zupełnie nowe i obce. Nasze procesy poznawcze wciąż zaskakują naukowców. 

Nadmiar obowiązków, zarówno zawodowych, jak i domowych, może sprawić, że łatwiej wyprowadzić nas z równowagi. Wypowiedź polityka w telewizji, mecz naszej reprezentacji, zbyt głośna dziecięca zabawa, rozlanie sobie kawy na spodniach... czasem to mogą być nawet drobiazgi.Wystarczy impuls, by poczuć, że rośnie nam „gula”. Jak sobie z nią szybko poradzić? Wszak nerwy to nic dobrego, ani dla nas, ani dla naszego otoczenia. Jest taki sposób, banalnie prosty, dzięki któremu w ciągu kilku chwil możemy się opanować.

Co najmniej 35 osób zginęło podczas świątecznego jarmarku w Nigerii. Wydarzenie, podczas którego miało być rozdawane jedzenie i pieniądze, przyciągnęło tłumy. Rodzice z dziećmi gromadzili się przy wejściu już od 5 rano.

Pokolenie płatków śniegu, zwane też pokoleniem Z, to osoby urodzone w latach 90. i na początku XXI wieku. Przez specjalistów określani są mianem generacji pełnej kontrastów. Skąd ten osąd? Z jednej strony osoby z tego pokolenia wyróżniają się empatią i gotowością do walki o sprawy społeczne. Z drugiej wykazują niską odporność na stres i trudności z samodzielnością w dorosłym życiu. Sami o sobie mówią, że są pokoleniem unikalnym – jak płatek śniegu. Wiele wskazuje na to, że duży wpływ na kształt pokolenia Z i jego podejście do życia miała nie tylko nadopiekuńczość rodziców, ale także szybkie zmiany społeczne i cyfryzacja świata. Skutkiem są m.in. problemy psychiczne  dotykające wielu młodych ludzi. 

Planowane zmiany w funkcjonowaniu Centrów Zdrowia Psychicznego (CZP) wzbudzają szerokie kontrowersje. Reczniczka Praw Dziecka Monika Horna-Cieślak alarmuje, że zakończenie pilotażu CZP i powrót do starego modelu finansowania psychiatrii mogą doprowadzić do znaczących ograniczeń w dostępie do wsparcia dla osób w kryzysie.

Z jakimi problemami psychicznymi zmagają się Polacy i dlaczego przychodzą po pomoc za późno? Na te pytania w rozmowie z Darią Siemion odpowiada psychoterapeutka Helping Hand Milena Grela-Parandyk. 

Z pewnością każdy z nas zauważył różnicę między kobietami a mężczyznami w robieniu sobie selfie, czyli fotografii wykonywanej sobie z ręki lub za pomocą specjalnego kija. Płeć piękna decyduje się na robienie selfie od góry. Mężczyźni zaś w większości przypadków robią selfie od dołu. Dlaczego tak jest? Oto cała prawda.Naukowcy postanowili wziąć pod lupę temat selfie. Ich celem było zbadanie, dlaczego jest taka różnica w robieniu sobie selfie między kobietami a mężczyznami. Po dogłębnej analizie udało im się zrozumieć, skąd się to bierze. Okazuje się bowiem, że to czysta manipulacja.