Kiedy mówimy o nadciśnieniu? Taka jest górna granica prawidłowego ciśnienia tętniczego
Nadciśnienie tętnicze jest bardzo podstępnym schorzeniem. Z początku nie daje zauważalnych objawów, z czasem prowadząc do poważnych powikłań. Dlatego tak ważne jest, aby regularnie mierzyć ciśnienie i w przypadku wystąpienia patologii - zareagować. Jaka jest górna granica prawidłowego ciśnienia tętniczego? Kiedy powinniśmy zgłosić się do lekarza? Zapytaliśmy specjalistę chorób wewnętrznych i farmakologii klinicznej dr hab. n. med. Marcina Wełnickiego.
Kiedy mówimy o nadciśnieniu?
Ciśnienie tętnicze krwi ma swoją wartość skurczową oraz rozkurczową. Wartość skurczowa związana jest ze skurczem serca i wypompowaniem fali krwi do tętnic, natomiast wartość rozkurczowa odpowiada rozkurczowi serca, w momencie jego spoczynku.
Kiedy wartości ciśnienia tętniczego przekraczają przyjęte normy, wówczas mówimy o nadciśnieniu tętniczym.
Ciśnienie tętnicze krwi u dorosłej osoby nie powinno przekraczać wartości 140 mmHg ciśnienia skurczowego oraz 90 mmHg ciśnienia rozkurczowego. Górna granica normy to 139/89 mmHg.
„Za górną granice normy przyjmujemy wartości 139/89. Gdy wartość ciśnienia tętniczego jest równa lub wyższa niż 140 milimetrów słupa rtęci, dla ciśnienia skurczowego, mówimy o nadciśnieniu. Podobnie, w przypadku wartości rozkurczowych, o nadciśnieniu mówimy przy wartości 90 mmHg i wyższych.” - powiedział dr hab. n. med. Marcin Wełnicki.
W przypadku, jeśli przekroczona zostanie tylko jedna z wartości, również mówimy o nadciśnieniu.
4 najcięższe powikłania, które może spowodować nadciśnienie tętnicze Nadciśnienie tętnicze pierwotne – czym jest? Przyczyny, objawy i leczenie nadciśnienia samoistnegoTrzy stopie nadciśnienia
Wyróżnia się trzy stopnie nadciśnienia tętniczego krwi.
„Od 140 do 159 tysięcy milimetrów słupa rtęci mówimy o pierwszym stopniu nadciśnienia tętniczego, od 160 do 179 - o drugim, powyżej 180 – o trzecim, w przypadku ciśnienia skurczowego. Podobnie jeżeli chodzi o ciśnienie rozkurczowe, jest to od 90 do 99 podczas pierwszego stopnia, od 100 do 109 – drugiego, 110 i powyżej – trzeciego.” - powiedział dr hab. n. med. Marcin Wełnicki.
Co robić w przypadku stwierdzenia nadciśnienia?
Pierwszy i drugi stopień nadciśnienia nie zawsze musi wymagać niezwłocznego wdrożenia farmakoterapii. Należy jednak ustalić przyczynę i dokładnie przeanalizować swój tryb życia.
Podstawą leczenia i zapobiegania nadciśnieniu tętniczemu jest zdrowe odżywianie, ruch i unikanie używek.
„Wartość 140/90 jest już nieprawidłowa i należy pójść do lekarza. W przypadku I i II stopnia nadciśnienia tętniczego nie zawsze musimy od razy rozpoczynać leczenia farmakologicznego. Czasem trzeba się zastanowić, czy akurat danego dnia wysokie ciśnienie nie jest wynikiem stanu emocjonalnego, wysiłku i czy jest to realny problem. Być może jest jeszcze pole do redukcji masy ciała, redukcji spożycia alkoholu czy napojów energetyzujących. Decyzji o włączeniu leczenie farmakologicznego nie można jednak odwlekać zbyt długo (…)" - powiedział dr hab. n. med. Marcin Wełnicki.
Jeśli mamy do czynienia z nadciśnieniem trzeciego stopnia, wymagane jest pilne wdrożenie farmakoterapii, gdyż stan ten grozi dużym niebezpieczeństwem poważnych powikłań, np. udarem mózgu.
„(...) a w przypadku nadciśnienia tętniczego III stopnia farmakoterapię należy rozpocząć niezwłocznie. W przeciwnym razie powinniśmy się spodziewać wystąpienia powikłań, takich jak udar mózgu.” - podkreślił dr hab. n. med. Marcin Wełnicki.
