Stan przedrzucawkowy – przyczyny, objawy, leczenie

Stan przedrzucawkowy to nie tylko „wysokie ciśnienie w ciąży”. To powikłanie, które może w ciągu kilku godzin doprowadzić do zagrożenia życia matki i dziecka. Choć medycyna zna skuteczne metody profilaktyki oraz leczenia, kluczowe jest szybkie rozpoznanie i działanie.
- Stan przedrzucawkowy dotyka 2–8 proc. wszystkich ciąż i odpowiada za ok. 46 000 zgonów matek rocznie
- Rozwija się po 20. tygodniu ciąży; jego pierwszym sygnałem bywa niepozorny wzrost ciśnienia tętniczego
- Wczesne przyjmowanie małej dawki kwasu acetylosalicylowego obniża ryzyko u kobiet z grupy podwyższonego ryzyka
Stan przedrzucawkowy – co to jest i dlaczego jest groźny
Światowa Organizacja Zdrowia definiuje stan przedrzucawkowy jako pojawienie się nadciśnienia tętniczego (co najmniej 140/90 mm Hg) po 20. tygodniu ciąży wraz z białkomoczem lub objawami uszkodzenia narządowego. Nieleczony może przejść w rzucawkę, czyli drgawki zagrażające życiu. W krajach o niskich i średnich dochodach odpowiada za znaczną część zgonów matek; w Europie nadal jest jedną z trzech głównych przyczyn ciężkich powikłań okołoporodowych.
Przyczyna stanu przedrzucawkowego jest wieloczynnikowa. Najbardziej przekonująca hipoteza mówi o niewłaściwym zagnieżdżeniu łożyska i komplikacjach immunologicznych, które prowadzą do uogólnionego stanu zapalnego i uszkodzenia śródbłonka naczyń. Efekt? Skurcz naczyń, wzrost ciśnienia, zaburzenia krzepnięcia i niedokrwienie narządów.
Stan przedrzucawkowy: czynniki ryzyka i objawy (sygnały alarmowe)
Czynniki ryzyka według WHO i American College of Obstetricians and Gynecologists to:
- pierwsza ciąża lub nowy partner w kolejnej ciąży
- ciąża wielopłodowa (bliźnięta, trojaczki)
- otyłość (wskaźnik masy ciała powyżej 30 kg/m²) lub szybki przyrost masy w I połowie ciąży
- przewlekłe nadciśnienie tętnicze, cukrzyca przedciążowa, choroba nerek
- choroby autoimmunologiczne, np. toczeń rumieniowaty układowy
Najczęstsze objawy, które wymagają natychmiastowej kontroli lekarskiej:
- ciśnienie tętnicze równe lub wyższe niż 140/90 mm Hg (lub 160/110 mm Hg – stan nagły wymagający hospitalizacji)
- białkomocz lub spieniony mocz
- silny ból głowy, nadbrzusza lub pod prawym łukiem żebrowym
- zaburzenia widzenia (mroczki, podwójne widzenie)
- nagły obrzęk twarzy i rąk
U części kobiet pierwszym sygnałem bywa jedynie nieprawidłowy wynik rutynowego pomiaru ciśnienia. Dlatego każde badanie prenatalne powinno obejmować kontrolę ciśnienia i badanie moczu.

Przeczytaj też: Nadciśnienie ciążowe (zatrucie ciążowe, gestoza) – jak je rozpoznać? Przyczyny, objawy, leczenie
Leczenie stanu przedrzucawkowego i profilaktyka: od aspiryny po cięcie cesarskie
Najprostszym, a zarazem najlepiej udokumentowanym środkiem profilaktycznym jest codzienna mała dawka kwasu acetylosalicylowego u kobiet z grup ryzyka, rozpoczęta między 12. a 16. tygodniem ciąży. W USA standardem jest 81 mg/d, natomiast niektóre wytyczne dopuszczają zakres 75–150 mg/d (dobór dawki indywidualny). W populacjach o niskiej podaży wapnia WHO dodatkowo zaleca 1,5–2 g suplementacji wapnia na dobę.
Jeśli stan przedrzucawkowy zostanie rozpoznany, postępowanie zależy od nasilenia objawów i dojrzałości płodu. Przy umiarkowanych wartościach ciśnienia (140–159/90–109 mm Hg) i braku objawów uszkodzenia narządów stosuje się metylodopę, labetalol lub nifedypinę, regularne badania krwi i ocenę dobrostanu płodu.
Poważniejsze przypadki – ciśnienie ≥160/110 mm Hg, ból głowy nieustępujący po lekach, objawy neurologiczne, upośledzenie funkcji wątroby czy nerek – wymagają hospitalizacji, dożylnego podania siarczanu magnezu (profilaktyka drgawek) i często zakończenia ciąży drogą cięcia cesarskiego, niezależnie od wieku płodu.
Opieka nie kończy się wraz z porodem. Kobiety po stanie przedrzucawkowym mają 2–4-krotnie wyższe ryzyko nadciśnienia tętniczego, choroby niedokrwiennej serca i udaru w późniejszym życiu. Lekarze rodzinni i kardiolodzy powinni więc traktować ten epizod jako ważny marker przyszłego zagrożenia sercowo-naczyniowego.
Jeśli jesteś w ciąży i zauważysz którykolwiek z wymienionych objawów lub twój domowy pomiar ciśnienia przekroczy 140/90 mm Hg – skontaktuj się z położną lub lekarzem jeszcze tego samego dnia. Przy wartościach 160/110 mm Hg, nasilającym się bólu głowy, zaburzeniach widzenia czy bólu w nadbrzuszu należy niezwłocznie udać się do szpitala.
Przeczytaj też: Czterdzieści lat to już za późno na ciążę? Plusy i minusy późnego macierzyństwa
Materiał ma charakter informacyjny i nie zastępuje porady medycznej.
Źródła:
- Światowa Organizacja Zdrowia. (2025, 4 kwietnia). Pre-eclampsia. WHO. https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/pre-eclampsia
- American College of Obstetricians and Gynecologists. (2021, 12 grudnia). Low-Dose Aspirin Use for the Prevention of Preeclampsia and Related Morbidity and Mortality (Practice Advisory). ACOG. https://www.acog.org/clinical/clinical-guidance/practice-advisory/articles/2021/12/low-dose-aspirin-use-for-the-prevention-of-preeclampsia-and-related-morbidity-and-mortality
- National Institute for Health and Care Excellence. (2019, aktualizowane 2023). Hypertension in pregnancy: diagnosis and management (NG133). NICE. https://www.nice.org.uk/guidance/NG133
- Brown, M. A., Magee, L. A., Kenny, L. C., Karumanchi, S. A., McCarthy, F. P., Saito, S., Hall, D. R., Warren, C. E., Adoyi, G., & Ishaku, S. (2021). The 2021 ISSHP classification, diagnosis & management recommendations for hypertensive disorders of pregnancy. Pregnancy Hypertension, 27, 148–169. https://doi.org/10.1016/j.preghy.2021.09.008





































