Groźny grzyb atakuje. Candida auris rozprzestrzenia się w zastraszającym tempie
Candida auris, od niedawna określana także jako Candidozyma auris [SPRAWDŹ FAKT], rozprzestrzenia się w szpitalach w Europie i Polsce szybciej niż kiedykolwiek. Patogen jest oporny na wiele dostępnych leków przeciwgrzybiczych, a lekarze ostrzegają, że standardowe terapie coraz częściej zawodzą.
Rekordowy przyrost zakażeń
W 2023 r. w Europie potwierdzono około 1300 infekcji, a łączna liczba przypadków od 2013 r. przekroczyła 4000.
W Wielkiej Brytanii w 2024 r. odnotowano 178 przypadków – niemal dwa razy więcej niż rok wcześniej. Od 2013 r. potwierdzono tam 637 infekcji lub kolonizacji.
Dlaczego patogen jest groźny?
Candida auris to drożdżopodobny grzyb po raz pierwszy wykryty w 2009 r. w Japonii. Od tego czasu rozprzestrzenił się na wszystkie kontynenty, głównie w oddziałach intensywnej terapii i w placówkach opieki długoterminowej.
Cechy szczególnie niebezpieczne:
- potrafi przetrwać na powierzchniach szpitalnych przez wiele tygodni,
- tworzy biofilm, który chroni go przed środkami dezynfekcyjnymi,
- może bezobjawowo kolonizować skórę, a następnie wywołać ciężką sepsę u osób z obniżoną odpornością,
- Śmiertelność wśród zakażonych pacjentów sięga 30–53 proc.
Odporność na leki
Patogen wykazuje wyjątkowo wysoką oporność na terapie:
- ponad 90 proc. izolatów jest odpornych na flukonazol,
- coraz częściej notuje się przypadki wielolekooporności (MDR) i szczepy całkowicie oporne na wszystkie dostępne leki (PDR).
W polskich placówkach lekarze alarmują, że standardowe schematy leczenia i klasyczne środki dezynfekcji bywają niewystarczające
Rekomendacje ekspertów
ECDC i UKHSA zalecają:
wczesną identyfikację,
izolację pacjentów i kohortowanie personelu,
skuteczną dekontaminację sprzętu, np. preparatami na bazie chloru,
racjonalne stosowanie leków przeciwgrzybiczych i antybiotyków, aby ograniczyć selekcję opornych szczepów.
Kiedy zgłosić się do lekarza?
Pacjenci i ich opiekunowie powinni zwrócić uwagę na:
- gorączkę nieustępującą mimo antybiotykoterapii,
- nawracające dreszcze,
- ból lub zaczerwienienie w miejscu wkłucia,
- trudno gojące się rany.
To objawy, które wymagają pilnej konsultacji lekarskiej.
Personel medyczny powinien prowadzić aktywny screening pacjentów po długotrwałej hospitalizacji lub przybyłych z zagranicy, stosować skuteczne metody dekontaminacji sprzętu i raportować każdy przypadek do sanepidu, zgodnie z wytycznymi ECDC.
Źródło: Pacjenci.pl, gov.uk, biomedcentral.com
