Wyszukaj w serwisie
choroby profilaktyka problemy cywilizacyjne zdrowie psychiczne żywienie zdaniem lekarza uroda i pielęgnacja dziecko
Pacjenci.pl > Zdrowie > Rzeżączka powraca. Nie działają na nią antybiotyki. Lekarz ostrzega
Klaudia Jaroszek
Klaudia Jaroszek 05.10.2023 10:33

Rzeżączka powraca. Nie działają na nią antybiotyki. Lekarz ostrzega

wywiad z lekarzem - rzeżączka
canva.com

Wydawało się, że antybiotyki poradzą sobie z rzeżączką. I tak było przez wiele lat. Tymczasem od kilku lat ta choroba wraca i coraz trudniej ją wyleczyć. Lekarze w Anglii od kilku lat alarmowali, że mają coraz więcej przypadków pacjentów, gdy bakteria jest oporna nawet na penicylinę. Liczba zachorowań na tę jedną z najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową bardzo rośnie też w Polsce. A nieleczona rzeżączka prowadzi do niepłodności. Jakie są objawy rzeżączki? Jak ją wykryć i leczyć? Odpowiada dermatolog-wenerolog dr n. med. Ewelina Biało-Wójcicka. 

Rzeżączka, tak jak inne choroby weneryczne przenosi się przez kontakty seksualne. Oczywiście nie tylko przez stosunek pochwowy, ale i kontakty oralne, analne bez zabezpieczenia, a także jeśli partnerzy wymieniają się gadżetami erotycznymi. Co ważne, rzeżączka może zostać też przeniesiona przez zakażoną nią ciężarną matką na jej nowonarodzone dziecko, co może doprowadzić nawet do ślepoty niemowlęcia, jeśli choroba nie będzie w porę zauważona i leczona. Dlatego, wbrew archaicznej nazwie “choroby wstydliwe”, nie wstydźmy się mówić o nich swoim lekarzom. I róbmy to, jak najszybciej, jeśli zauważymy pierwsze niepokojące objawy. 

Objawy rzeżączki

Co to jest rzeżączka? 

Rzeżączka należy do chorób przenoszonych drogą płciową. Spowodowana jest przez bakterie Gram-ujemne dwoinki rzeżączki. Nazwa odpowiada tak naprawdę wyglądowi mikroskopowemu rzeżączki. Jeżeli spojrzymy na to w powiększeniu, to możemy zauważyć tj. dwie połówki ziaren kawy obok siebie, tworzące właśnie taką dwoinkę. Nazwy rzeżączki bywają różne, dlatego w literaturze możemy znaleźć np. infekcję spowodowaną przez rzeżączkę jako tryper albo wiewiór. Jednakże to Neisseria gonorrhoeae, czyli dwoinka rzeżączki powoduje infekcje narządów układu płciowego.

Jakie są objawy rzeżączki?

Objawy rzeżączki często bywają dość charakterystyczne, ale niestety są skąpe lub występują zupełnie bezobjawowo. Jednym z typowych objawów jest wydzielina ropna lub śluzowo-ropna z cewki moczowej. Zdarzają się też zmiany ropne lub śluzowo-ropne w innych miejscach związane ze sposobem współżycia, czyli mogą być to również okolice odbytu czy gardła. Czasami zdarza się występowanie zakażenia w obrębie błony śluzowej spojówek, głównie poprzez przeniesienie, czy dotyk. 

Czy wysypka skórna może być objawem rzeżączki? 

Wysypka skórna może się pojawić, jednak nie jest to częsty objaw. Podaje się, że około od 0.5% do 3% infekcji może przebiegać właśnie w postaci ogólno-ustrojowej, poza miejscem gdzie jest typowa - nabłonek walcowaty. Jest on miejscem, gdzie zazwyczaj występuje infekcja i tutaj zaczynają się wszystkie objawy. Istnieje kilka podtypów, które powodują objawy w postaci zmian na skórze. Mogą być to zmiany grudkowe, grudkowo-plamiste oraz rumieniowo-obrzękowe. Do tego z reguły dołączają się objawy stawowe i mogą być to dolegliwości związane z bólami stawów kolanowych, biodrowych lub łokciowo-barkowych. Dodatkowo mogą pojawić się objawy ogólne, czyli np. osłabienie i gorączka, które możemy zaobserwować w wyniku infekcji ogólnoustrojowej dwoinkami rzeżączki. 

Czy świąd i pieczenie w miejscach intymnych to objawy rzeżączki? 

Świąd i pieczenie w miejscach intymnych to jedna z cech charakterystycznych, która powoduje, że pacjenci zgłaszają się do lekarza. Mogą występować w trakcie oddawania moczu lub po jego zakończeniu. W przypadku infekcji układu moczowego czasami może pojawić się wydzielina ropna lub śluzowo-ropna, która nie jest tak intensywna, ale dolegliwości są na tyle nasilone, że pacjenci zgłaszają się do lekarza. Standardowym objawem jest także parcie na mocz, który powoduje dyskomfort w okolicach narządów płciowych. 

Czy objawy rzeżączki różnią się u kobiet i mężczyzn? 

Generalnie objawy u mężczyzn są bardziej rozpoznawalne dlatego, że rzeżączka w przypadku płci męskiej przebiega w sposób objawowy. Pojawia się wtedy wydzielina mniej lub bardziej nasilona oraz mamy do czynienia z zapaleniem ujścia cewki moczowej. U kobiet niestety przebieg infekcji może być niezauważony poprzez skąpe objawy lub ich brak. Oznacza to, że infekcja kanału szyjki macicy może być niezauważona przez pacjentkę

Po jakim czasie od momentu zakażenia pojawiają się pierwsze objawy?

Objawy pojawiają się od trzech do pięciu dni. Niektórzy mówią, że mogą się pojawić po ośmiu dniach od zakażenia. Jest to uwarunkowane umiejscowieniem ich występowania. Może być to układ moczowy, cewka moczowa, kanał szyjki macicy u kobiet, okolica odbytu u obu płci, okolice gardła oraz spojówki. 

Jakie są objawy rzeżączki w gardle? 

Objawy rzeżączki w gardle są raczej niecharakterystyczne i niespecyficzne. Nie różnią się znacznie od wielu znanych nam objawów infekcji gardła i trudno określić, że są one spowodowane akurat przez rzeżączkę. Najczęściej jest to zaczerwienienie łuków podniebiennych oraz powiększenie migdałków. Może dojść także do zaczerwienienia tylnej ściany gardła i ropnej wydzieliny znajdującej się w tych miejscach. Tak przebiegająca infekcja bardziej skłania do diagnostyki. W przypadku gardła problem jest jednak większy niż w przypadku cewki moczowej, czy kanału szyjki macicy, ponieważ w gardle jest dużo więcej bakterii, które fizjologicznie występują w obrębie gardła. 

Co to jest guzek rzeżączki?

Ta nazwa nie jest aż tak często używana, ale przy dokładnym badaniu pacjenta, jeżeli istnieje podejrzenie, że mamy styczność z infekcją przenoszoną drogą płciową, to tak jak w przypadku kiły badamy skórę. Kiła ma swoje charakterystyczne objawy pierwotne. Gdy mamy jednak do czynienia z rzeżączką objawem, który może się pojawić na skórze jest pęcherzyk nekrotyczny, otoczony czerwoną, zapalną obwódką. Taki objaw nazywany jest guzkiem rzeżączki. Jest to objaw, który występuje przy infekcji, jednakże objawy skórne nie są aż takie częste, więc nie możemy na jego podstawie postawić zupełnej diagnozy. Najważniejsze są objawy, które dotyczą układu narządów płciowych. 

Projekt bez nazwy - 2023-10-04T181804.270.png

Jaka jest Twoja świadomość o wirusie HPV? 10 istotnych faktów, które powinien znać każdy! Pierwsze objawy HIV mogą przypominać zwykłą grypę. Lekarz tłumaczy, jak wcześnie rozpoznać wirusa

Leczenie rzeżączki

Jak wygląda leczenie rzeżączki?

Dawniej standardowym leczeniem była penicylina prokainowa. Z czasem, kiedy bakterie wytworzyły oporność, czyli β-lektamazę to antybiotyków z grupy penicyliny jest coraz mniej. Wytyczne opublikowane w 2020 roku przez dwa towarzystwa zajmujące się chorobami przenoszonymi drogą płciową (towarzystwo amerykańskie i europejskie), zgodnie podają, iż leczenie powinno być oparte głównie na leku ceftriakson. Z reguły jest to terapia jednorazowa i powinna wystarczyć. Oczywiście istnieją także inne schematy. Zawsze po leczeniu należy wykonać badania kontrolne, które pozwolą potwierdzić wyleczenie pacjenta. Można to zrobić po około trzech dniach od zastosowanej terapii, niektórzy podają również czas od 5 do 7 dni. Najdłuższy okres to14 dni, co oznacza, że w tym czasie należy zbadać, czy infekcja jest nadal aktywna, czy też nie. Wtedy możemy stwierdzić, czy pacjent został wyleczony.  

Czy rzeżączka jest chorobą wyleczalną? 

Jest to choroba wyleczalna, ale trzeba zaznaczyć, że nie pozostawia odporności, czyli istnieje prawdopodobieństwo, że możemy nabyć ją ponownie. Po jej przebyciu nie wytwarzają się przeciwciała, tak jak w wielu innych jednostkach chorobowych, gdzie mamy przebytą infekcję, nabywamy przeciwciała i jesteśmy już bardziej odporni. Niestety mamy to ryzyko, że następne zakażenie również będzie zakażeniem objawowym i po raz kolejny wymagającym leczenia. 

Czy prezerwatywa chroni przed zakażeniem rzeżączką? 

Prezerwatywa faktycznie jest jedną z metod ochrony przed zakażeniem. Chroni przed wydzieliną, którą mamy w obrębie nabłonka, czyli wydzieliną z cewki moczowej. Ochrona, o której mowa sprawdza się w około 90%. Oczywiście ta metoda nie chroni nas przed wszystkimi chorobami przenoszonymi drogą płciową. 

Czy nieleczona rzeżączka może prowadzić do groźnych powikłań?

Jeżeli jest ona w porę zdiagnozowana i leczona, czyli jeśli mamy pierwsze objawy, które się pojawiają w ciągu tygodnia lub dwóch, istnieje mniejsze ryzyko na konsekwencje tej choroby. Natomiast jeżeli pacjent miał objawy i bał się zgłosić do lekarza może to wiązać się z różnymi powikłaniami. Może to być zapalenie około cewkowe, czy w obrębie narządów miednicy mniejszej, poprzez np. infekcje kanału szyjki macicy. Może także dojść do zapalenia cewki moczowej lub zakażenia odbytu. Niestety przy dłużej trwającej infekcji może dojść do infekcji zstępującej, czyli objawy mogą przenosić się na wyższe partie i mogą obejmować macicę, a także jajowody i jajniki. Są to miejsca u kobiet, w których bardzo często pojawia się infekcja, co może prowadzić do zrostów, które wiążą się np. z brakiem możliwości zajścia w ciążę, czyli bezpłodnością, która w trakcie diagnostyki jest odwracalna, ale w zależności od nasilenia objawów. U mężczyzn również oprócz infekcji w obrębie cewki moczowej może dojść do infekcji zstępującej. Gruczoły opuszkowe mogą być zakażone, może także dojść do zapalenia jądra oraz do zakażenia lub infekcji gruczołu krokowego. W przypadku nieleczonego problemu może również dojść do niepłodności. Jednym z poważniejszych powikłań nieleczonej rzeżączki jest zajęcie zarówno jajowodów, jajników, okolicy miednicy mniejszej, ale też tkanki około wątrobowej, czyli może dojść do nasilonych objawów w obrębie miednicy mniejszej, które też są objawowe. Wiążą się z różnymi powikłaniami pozapalnymi, różnymi dolegliwościami bólowymi, stanem zapalnym w tych okolicach, dyskomfortem i bolesnością w tym miejscu.  

 

Diagnostyka rzeżączki

Jak wykryć rzeżączkę?

Kiedy pacjent trafia do gabinetu, lekarz przeprowadza z nim wywiad na temat objawów. Kolejnym etapem może być badanie wydzieliny z cewki moczowej. Jeżeli mamy stan zapalny przy ujściu cewki moczowej jest to drugi objaw, który skłania nas do poszerzenia diagnostyki. U kobiet problem jest bardziej skomplikowany, gdyż mamy zakażenie w obrębie szyjki macicy i tutaj pacjentka głównie zgłasza się do ginekologa. Wydzielina, która może pojawiać się u pacjentki jest materiałem do badania, który można bezpośrednio pobrać. Poprzez mikroskop można sprawdzić, czy w polu widzenia znajdują się dwoinki rzeżączki. Jeżeli jest to obfita treść ropna to mamy dość zaawansowane i wczesne objawy. Kiedy rozmnażają się bakterie widać ewidentnie zakażenie i mamy pierwsze rozpoznanie. Dodatkowo warto wykonać badania pod kątem innych chorób przenoszonych drogą płciową, takich jak np. HIV, kiła, HBs, HCV. Następnym krokiem może być wykonanie posiewu. Nowszą metodą będzie badanie materiału genetycznego, który szybciej da odpowiedź i pewność, że coś nie umknęło uwadze. Jeśli rozpoznano objawy i potwierdzono rzeżączkę, w trakcie leczenia należy wstrzymać się od kontaktów płciowych, ponieważ może dochodzić do reinfekcji, czyli kolejnego zakażenia.

Rzeżączka - statystyki

Jak wyglądają statystyki zakażeń rzeżączką?

Niestety nie wszyscy pacjenci zgłaszają zakażenia i nie wypełniają formularzy, które są wysyłane do stacji sanitarno-epidemiologicznych, aby umożliwić odzwierciedlenie tego, jaka jest faktyczna zakaźność wśród naszej populacji. Na przestrzeni lat, w badaniach przeprowadzonych w Unii Europejskiej widać jednak, że tych zakażeń jest więcej. Od 2008 do 2012 roku liczba zakażeń rzeżączką podwoiła się. Jednak mając precyzyjne dane, czy raporty przebytej choroby wśród pacjentów, możliwe iż pozwoliłoby to stwierdzić, że wzrost jest znacznie wyższy. Czasami lekarze, do których zgłaszają się pacjenci, nie zawsze zdiagnozują chorobę i leczą poprzez objawy, np. pacjent przychodzący z zakażeniem, czy infekcją cewki moczowej z wydzieliną jest leczony bez postawienia rozpoznania. Dlatego trudno określić, jak przedstawiają się realne dane dotyczące zakażeń rzeżączką wśród społeczności. 

Z Joanną Kamińską rozmawiała dermatolog-wenerolog dr n. med. Ewelina Biało-Wójcicka, Ordynator Oddziału Dermatologii Dorosłych w Międzyleskim Szpitalu Specjalistycznym, absolwentka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Jako dermatolog pracuje od ukończenia stażu podyplomowego. Specjalizację z zakresu dermatologii i wenerologii rozpoczęła w Klinice Dermatologii WUM, a następnie ukończyła w szpitalu MSSW. Dodatkowo wykonuje poparte certyfikatami zabiegi z zakresu medycyny estetycznej.

Kiła - diagnoza, objawy, leczenie. Ekspert tłumaczy
kiła
kiła
Kiła jest infekcją bakteryjną, przenoszoną drogą płciową. Jej objawy są niespecyficzne i często pacjenci przez długi czas nie są świadomi o istnieniu choroby. Jak rozpoznać kiłę? Jakie są pierwsze objawy? Jak wygląda wysypka skórna kiły? Czy można zarazić się kiłą przez pocałunek? Czy prezerwatywa chroni przed zakażeniem? Czy kiła jest uleczalna? Na te i inne pytania odpowiada dermatolog-wenerolog dr n. med. Ewelina Biało-Wójcicka. Co to jest kiła? Kiła jest in0fekcją bakteryjną, przenoszoną drogą płciową poprzez błony śluzowe i uszkodzoną skórę. Często pacjenci kojarzą błony śluzowe jako okolicę intymną. Warto podkreślić, że błony śluzowe to także jama ustna, okolice policzków i język. Czy można zarazić się kiłą przez pocałunek? Pocałunek usta – usta nie powinien stanowić zagrożenia, chyba że dana osoba ma objaw pierwotny na wardze, a druga ma uszkodzoną błonę śluzową w okolicy warg. Prawdopodobieństwo zakażenia się kiłą przez pocałunek jest niewielkie i nie zdarza się to często. Jakie są objawy kiły pierwotnej? Objawy kiły są niespecyficzne i bardzo często są przeoczone przez pacjentów. Objawem pierwotnym jest zmiana owalna, naciekowa, twarda, lśniąca. W dotyku porównuje się ją do chrząstki. Może mieć też charakter mnogi, wrzodziejący, czy pęcherzykowy. Wielkość i lokalizacja zmiany bywają różne. Charakteryzuje się tym, że jest bezbolesna i nie sprawia dyskomfortu. Nie towarzyszą jej dolegliwości ogólne, takie jak gorączka, osłabienie czy dreszcze. Brak jest typowych objawów, występujących podczas infekcji intymnych, takich jak wyciek z cewki moczowej, ropna wydzielina, pieczenie, czy szczypanie w okolicach intymnych. Kiedy pojawiają się pierwsze objawy kiły? Podaje się, że objaw pierwotny występuje po około 2 - 4 tygodniach po zakażeniu. Niezależnie od tego czy jest leczony, czy nie, ustępuje w podobnym czasie (2 - 4 tygodnie). Może więc zostać przez pacjenta zupełnie zignorowana. Jeśli pojawi się w obrębie jamy ustnej, może być traktowana jako afta, czy inna zmiana niekoniecznie zakaźna. Jakie mogą być konsekwencje kiły? Musimy wiedzieć, że nieleczona kiła występuje w organizmie, może powodować objawy, które nie będą z nią powiązane m. in. choroby układu nerwowego, czy układu sercowo – naczyniowego. Pacjenci nierzadko mają zaburzenia czucia, a nawet urojenia i omamy. Późne objawy choroby mogą być nieodwracalne. Jeśli wiemy, że jesteśmy zakażeni należy poinformować parterów płciowych. Nie dotyczy to jedynie kiły, ale również wszystkich chorób przenoszonych drogą płciową. Czym charakteryzuje się kiła drugiego i trzeciego rzędu? Istnieją dwa stowarzyszenia, które zajmują się badaniem chorób przenoszonych drogą płciową oraz określeniem czasu trwania poszczególnych objawów; CDC (amerykańska) i IUSTI (europejska). W celu usystematyzowania opisywanego przebiegu kiły podzielono ją według czasu trwania i objawów. Wyróżniono kiłę wczesną (do pierwszego roku trwania) i późną (po pierwszym roku). Kiła wczesna została podzielona na kiłę utajoną, pierwszego okresu i drugiego okresu. Z kiły drugiego okresu wyodrębniono jeszcze kiłę wczesną i nawrotową. Każdej z tych nazw towarzyszą inne objawy chorobowe i okres trwania. Kiła trzeciorzędowa to kiła późna, czyli po pierwszym roku trwania zakażenia. Czym charakteryzuje się kiła wrodzona? Kiła wrodzona charakteryzuje się tym, że jest przeniesiona z matki na dziecko w czasie ciąży. Największą zakaźność mamy wtedy, kiedy do zakażenia dochodzi w II trymestrze ciąży i kobieta ma kiłę wczesną. Więcej mamy objawów wrodzonych, może też dojść do obumarcia płodu i poronienia. W okresie organogenezy mogą pojawić się inne objawy, charakterystycznych dla kiły. Jakie są objawy kiły u dziecka? Podczas badań kontrolnych w trakcie ciąży, to co może nas niepokoić to zmiany w obrębie narządów wewnętrznych płodu, m.in. powiększona wątroba, czy śledziona, a także wodobrzusze. Kolejne objawy występują już po porodzie. Nie wszystkie pojawiają się od razu i część z nich możemy zaobserwować dopiero w trakcie rozwoju dziecka. Kiła wrodzona została podzielona na kiłę wczesną i późną, żeby podzielić to, co występuje w pierwszym okresie tuż po porodzie i później (w wieku 5 -14 lat). Istnieje cały szereg różnych objawów. Począwszy od typowych ogólnoustrojowych: niedokrwistość i powiększenie organów wewnętrznych, kończąc na objawach stygmatyzujących dziecko, takich jak m.in. nos siodełkowaty, czołowo olimpijskie, czy charakterystyczny układ uzębienia. Czy kiła wrodzona jest uleczalna? Lecząc kiłę możemy zahamować jej postęp. Jeżeli jest stosunkowo szybko rozpoznana i leczona, zmniejszamy ryzyko wszystkich dodatkowych objawów, które występują w trakcie rozwoju dziecka. Czym charakteryzuje się nos siodełkowaty? Cechą charakterystyczną jest zanik chrząstki w obrębie nasady nosa. Nos nie ma uniesienia i jest wklęsły. Jak wygląda leczenie kiły? Lekiem pierwszego rzutu jest penicylina, uznawana jest za najskuteczniejszy lek w leczeniu kiły wczesnej, jak i późnej. Różni się tylko ilością dawkowania. W kile wczesnej podajemy tylko jedną dawkę. W przypadku kiły późnej, pacjent otrzymuje trzy dawki w odstępach 7 dni. Bardzo dużo osób podaje uczulenie na penicylinę. Nie wiemy do końca, na ile jest to prawda. Istnieją publikacje potwierdzające, że reakcja alergiczna w dzieciństwie nie musi oznaczać alergii na penicylinę w wieku dorosłym. Jeżeli jednak mamy faktyczne przesłanki nietolerancji penicyliny przez pacjenta, stosujemy doksycyklinę, podawaną doustnie. Antybiotyk ten ma szerokie działanie na wiele bakterii, dlatego jest często stosowany przez lekarzy w leczeniu infekcji układu moczowo - płciowego. Jak wykryć kiłę? Jakie badania się stosuje? Mamy testy krętkowe i niekrętkowe, które różnią się użytym substratem. W badaniach sprawdzamy poziom przeciwciał, które są wytworzone w momencie, kiedy mamy infekcję kiłą. Przeciwciała wytwarzają się w trzecim i czwartym tygodniu trwania choroby i dopiero w tym czasie możemy je wykryć. Testy niekrętkowe są pierwszymi testami, które najczęściej wykonujemy. Mając świadomość, że kiła daje późne objawy i jest wielkim imitatorem różnych chorób, u pacjentów z potencjalnymi objawami ustrojowymi kiły wykonujemy testy przesiewowe. Nie są to metody doskonałe i wynik często wychodzi fałszywie dodatni. Wynik dodatni może być skutkiem innych schorzeń, m.in. chorób autoimmunologicznych, chorób wątroby, infekcji wirusowych lub bakteryjnych, a nawet ciąży. Wynik dodatni musimy potwierdzić testem krętkowym, aby mieć pewność, czy pacjent jest zakażony i wymaga leczenia. Ile czasu trzeba czekać na wyniki testu na kiłę? Badania przesiewowe są dość proste i szybkie do wykonania. Wyniki można uzyskać w ciągu doby. Czy objawy kiły u kobiet i mężczyzn się różnią? Objawy są podobne, jest to tylko kwestia anatomii okolic intymnych. U mężczyzn możemy zaobserwować zmiany w obrębie żołędzi i napletka. U kobiet objawy mogą wystąpić na wargach sromowych większych i mniejszych oraz w obrębie pochwy i szyjki macicy. Kiła u kobiet jest bardziej problematyczna w diagnozie, ponieważ jeśli objawy pojawią się w pochwie, nie możemy ich dostrzec. Jest to możliwe jedynie w badaniu ginekologicznym. W początkowej fazie kiły nie występują jednak dolegliwości, takie jak pieczenie, szczypanie, czy upławy, co nie skłania kobiet do wizyty u ginekologa. Sygnałem ostrzegawczym dla kobiet mogą być powiększone i bolesne węzły chłonne, często występujące przy infekcji. Kiła w obrębie narządów płciowych u mężczyzn może (ale nie musi) doprowadzić do powikłania w postaci stulejki, załupka, czy do obrzęku limfatycznego. Jakie są objawy kiły na odbycie? Objawy kiły na odbycie są takie same jak w obrębie narządów płciowych. Mogą wystąpić w postaci dwóch bliźniaczych owrzodzeń obok siebie w obrębie pośladków, bądź też zlokalizować się w obrębie odbytu. Zmiany zazwyczaj są stwardniałe, owalne i naciekowe, ale mogę też być mieć charakter krostek i pęcherzyków. Jak wygląda kiła na języku? Objawy kiły na języku mają bardzo zróżnicowany charakter. Może to być owalna zmiana o zwiększonej spoistości, drążąca lub wrzodziejąca. Mogą także wystąpić drobne pęcherzyki lub krostki w obrębie języka oraz nosa. Jak wygląda wysypka skórna kiły? Wysypki skórne mogą pojawić się na każdym etapie infekcji kiłą, a ich charakter jest uzależniony od czasu trwania zakażenia. Między 9 a 16 tygodniem trwania infekcji, występują zmiany monomorficzne, czyli o podobnym charakterze. Po 16 tygodniu, a do 1 roku infekcji rozwijają się zmiany polimorficzne czyli o różnym charakterze (grudkowe, krostkowe, plamicze). Wysypka może pojawić się w różnych lokalizacjach, nie tylko w miejscu zakażenia. Największa ilość krętków w obrębie całego organizmu (nie tylko w miejscu infekcji) występuje około 16 tygodnia. Poprzez krążące przeciwciała i bakterie, kiła wywołuje różnego rodzaju objawy chorobowe, nie tylko wysypkę. W tym okresie mówimy o kile rozsianej. Tak naprawdę nie ma charakterystycznej wysypki. Kiła jest wielkim imitatorem i może przypominać zmiany w przebiegu innych chorób, m.in..łuszczycy, czy liszaja płaskiego. Różnorodność zmian jest tak duża, że czasami widząc pacjenta, nie od razu możemy stwierdzić, że choruje na kiłę. Stosujemy więc badania przesiewowe, które pomagają nam przybliżyć rozpoznanie. Co to są kłykciny płaskie? Kłykciny płaskie tozmiany powstałe w trakcie istniejącej infekcji kiłą (pomiędzy szesnastym tygodniem trwania a pierwszym rokiem) o charakterze guzkowym, grudkowym, o płaskiej powierzchni, zlokalizowane obok siebie. Wyróżniamy także kłykciny w przebiegu infekcji HPV, ale w odróżnieniu od kłykcin płaskich są uniesione i chropowate. Czy kiła jest wyleczalna? Kiła jest wyleczalna, ale nie zapominajmy o tym, że możemy zarazić się ponownie. Wyleczenie kiły nie chroni nas przed kolejnymi zakażeniami. Osoby aktywne seksualnie, często zmieniające partnerów, powinny robić badania przesiewowe minimum co 3-6 miesięcy. Wystarczy pobrać mocz do specjalnej przygotowanej probówki, więc nie jest to badanie skomplikowane, nieprzyjemny czy krępujące. Czy prezerwatywa chroni przed zakażeniem kiłą? Prezerwatywa, tak jak informuje ulotka, chroni nas w ok. 99%. Miejsce pokryte prezerwatywą, odizolowane od błon śluzowych partnera / partnerki jest chronione. Tam, gdzie nie ma prezerwatywy (np. u nasady prącia) może jednak dojść do zakażenia. Dotyczy to nie tylko kiły, ale także innych chorób przenoszonych drogą płciową. Pamiętajmy, że objawy zakażenia kiłą możemy mieć w różnych lokalizacjach. Z Joanną Kamińską rozmawiała dr n. med. Ewelina Biało-Wójcicka, dermatolog-wenerolog, Ordynator Oddziału Dermatologii Dorosłych w Międzyleskim Szpitalu Specjalistycznym w Warszawie. Ukończyła Warszawski Uniwersytet Medyczny. Pracę rozpoczęła w Szpitalu im. Św. Łazarza, kontynuując w Międzyleskim Szpitalu Specjalistycznym. Jest autorką publikacji medycznych z dziedziny dermatologii i wenerologii.
Czytaj dalej
Wirus brodawczaka ludzkiego HPV - drogi zakażenia, objawy, szczepionka, leczenie. Ekspert tłumaczy
wywiad - HPV
HPV to inaczej wirus brodawczaka ludzkiego, do zakażenia dochodzi głównie w trakcie stosunków płciowych. Wiele typów wirusa jest onkogennych, co może prowadzić do raka szyjki macicy, ale też między innymi gardła, krtani, prącia i odbytu. W większości przypadków zakażenie nie daje żadnych objawów, co zwiększa ryzyko nieświadomego przekazywania wirusa. Jak dochodzi do zakażenia HPV? Jak rozpoznać HPV? Jak wygląda leczenie? Czy warto się zaszczepić przeciw HPV? Na te i inne pytania odpowiada dermatolog-wenerolog dr n. med. Ewelina Biało-Wójcicka.
Czytaj dalej