To typowe objawy zatorowości płucnej. Jeśli się pojawią, biegnij do lekarza
Problemy z jej zdiagnozowaniem mają nawet lekarze. Zdarza się, że odsyłają chorych do domu z błędną diagnozą. Zatorowość płucna, bo o niej mowa, jest poważnym stanem zagrażającym życiu. Jak ją rozpoznać? Oto jej typowe objawy – zwróć na nie uwagę.
Zatorowość płucna – stan zagrażający życiu
Zatorowość płucna to poważny stan zagrażający życiu. Polega na "zatkaniu" tętnicy płucnej lub jej rozgałęzień przez skrzeplinę, co blokuje przepływ krwi i prowadzi do niedotlenienia ważnych organów, w tym mózgu. Dodatkowo zatorowość płucna poprzez wzrost ciśnienia może obciążać prawą komorę serca, powodując jej niewydolność.
Najczęstszą przyczyną zatorowości płucnej są skrzepliny powstałe w kończynach dolnych lub miednicy. Czynniki ryzyka zatorowości płucnej są takie same, jak zakrzepicy. Należy do nich długotrwałe unieruchomienie kończyny, zaburzenia krzepnięcia krwi (tzw. nadkrzepliwość) oraz uszkodzenia ściany naczyń, np. w wyniku wypadków czy zabiegów.
Objawy zatorowość płucnej
Objawy zatorowości płucnej zazwyczaj pojawiają się nagle. Typowe symptomy to duszności, ból w klatce piersiowej oraz kaszel. U 14 proc. chorych dochodzi do omdlenia, a u 7 proc. do krwioplucia. U części chorych jako pierwsze pojawiają się objawy zakrzepicy żył głębokich, a więc obrzęk, ból i zaczerwienienie jednej z nóg,
Zatorowość płucna – objawy:
- duszność,
- ból w klatce piersiowej (uwaga, nie zawsze występuje!),
- suchy kaszel,
- zasłabnięcie,
- krwioplucie.
Czasami zatorowość płucna przebiega bezobjawowo i to właśnie wtedy występuje największe ryzyko zgonu.
Niestety, objawy zatoru płucnego przypominają wiele innych chorób, jak chociażby zapalenie płuc czy neuralgia nerwu międzyżebrowego. Z tego powodu chorzy bardzo często nie słyszą właściwej diagnozy, a prawda wychodzi na jaw dopiero, gdy słabną. Czytaj także: Po tym poznasz, że w nodze robi się zakrzep. 5 objawów, których nie wolno lekceważyć
Podejrzenie zatoru płucnego – co robić?
W przypadku podejrzenia zatoru płucnego należy zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu (internisty lub lekarza rodzinnego), angiologa lub kardiologa. Jeżeli objawy pojawiły się nagle i są bardzo silne, należy udać się na szpitalną izbę przyjęć lub na Szpitalny Oddział Ratunkowy (SOR).
W diagnostyce zatorów płucnych przeprowadza się badania takie jak EKG i RTG klatki piersiowej. Dodatkowo lekarz może skierować pacjenta na badania USG żył kończyn dolnych oraz echokardiografię.
Leczenie zatorowości płucnej zależy od jej stopnia. W lekkich przypadkach stosuje się leki przeciwkrzepliwe, których zadanie polega na rozpuszczeniu skrzepliny. Takim lekiem jest np. heparyna drobnocząsteczkowa. W ciężkich przypadkach konieczna jest hospitalizacja pacjenta na OIOM-ie. Niektórych chorych wprowadza się w stan śpiączki. Czytaj także: Działają na zakrzepy jak najlepszy rozpuszczalnik. Jedz każdego dnia, a organizm ci podziękuje
