Wyszukaj w serwisie
choroby profilaktyka problemy cywilizacyjne zdrowie psychiczne żywienie zdaniem lekarza uroda i pielęgnacja
Pacjenci.pl > Żywienie > Kiedy nadmiar błonnika powoduje wzdęcia i zaparcia? Jak uniknąć dyskomfortu?
Joanna Kamińska
Joanna Kamińska 09.03.2023 13:23

Kiedy nadmiar błonnika powoduje wzdęcia i zaparcia? Jak uniknąć dyskomfortu?

wzdęcia
canva.com

Błonnik pokarmowy, inaczej włókno pokarmowe to pozostałości komórek roślinnych, które nie są trawione przez nasze enzymy trawienne. Błonnik przechodzi przez nasze jelita praktycznie w niezmienionej formie i niczym miotła wymiata resztki pokarmu. Właściwości zdrowotne błonnika są nieocenione, jednak w pewnych sytuacjach może nam zaszkodzić. 

Kiedy błonnik powoduje wzdęcia?

Typową dietą naszych czasów jest tak zwana „dieta zachodnia”, bogata w tłuste produkty wysokoprzetworzone i wysokotłuszczowe, natomiast uboga w witaminy, składniki mineralne i błonnik. W ostatnich latach świat ogarnął trend zdrowego żywienia i coraz więcej osób zaczęło zmieniać swoje nawyki. Pełni zapału rezygnujemy z niezdrowych produktów i wprowadzamy do jadłospisu duże ilości warzyw i owoców... i nagle pojawiają się wzdęcia! Zaczynamy się niepokoić i zastanawiać, co się dzieje? Powinniśmy czuć się lepiej, a cierpimy na dolegliwości trawienne. Psychodietetyk Saskamed, Katarzyna Sobolewska wyjaśniła, dlaczego tak się dzieje: 

Jeżeli nasza dieta jest uboga w błonnik, na samym początku jelita muszą się do niego przyzwyczaić i będą reagować wzdęciami. Jeśli więc chcemy wprowadzić do jadłospisu produkty o większej zawartości błonnika, musimy wdrażać je powoli. Nie rzucajmy się na głęboką wodę i nie zmieniajmy radykalnie diety z dnia na dzień. Żyjemy w czasach, gdzie króluje żywność przetworzona i fast foody o znikomej zawartości błonnika. Produkty z białej mąki także zawierają jego śladowe ilości. Jeśli chcemy przejść na produkty pełnoziarniste, róbmy to powoli i stopniowo. Świeże warzywa i owoce także cechują się dużą zawartością błonnika i na początku będą przez nas ciężej trawione.” 

wzdecia

Jak powinna wyglądać dieta przy zespole jelita drażliwego? Na pewne produkty lepiej uważać Efektu jojo można uniknąć. Dietetyczka kliniczna zdradza, jak to zrobić odpowiedzialnie

Kiedy błonnik prowadzi do zaparć?

Jeśli nasza dieta jest bogata w produkty o dużej zawartości błonnika, musimy zadbać o odpowiednią podaż wody. Błonnik przechodzi przez nasz przewód pokarmowy chłonąc wodę i rozrzedzając masy kałowe, co ułatwia wypróżnianie. Jeśli nie dostarczymy organizmowi odpowiedniej ilości płynów, błonnik wiążąc wodę obecną w przewodzie pokarmowym spowoduje wysychanie mas kałowych i tym samym doprowadzi do zaparć. 

Jaką rolę pełni błonnik?

Wyróżniamy dwa rodzaje błonnika pokarmowego: rozpuszczalny i nierozpuszczalny. Błonnik rozpuszczalny miesza się z wodą, tworząc żelową konsystencję, która wyściela ściany przewodu pokarmowego i zapobiega ich podrażnianiu. Błonnik nierozpuszczalny, jak wskazuje jego nazwa, nie rozpuszcza się w wodzie, jednak ma zdolność do zwiększania objętości masy kałowej umożliwiając regularna wypróżnianie. 

Głównymi źródłami błonnika rozpuszczalnego są m.in. jabłka, gruszki, cytrusy, morele, owoce jagodowe (głównie porzeczki), pieczywo pełnoziarniste, płatki owsiane, warzywa strączkowe.

Głównymi źródłami błonnika nierozpuszczalnego są m.in. warzywa kapustne, szparagi, łupiny fasoli, otręby pszenne, pełne ziarna zbóż, ryż, orzechy, kukurydza, orzechy. 

Błonnik pełni bardzo ważną rolę w naszym organizmie. Wspiera pracę przewodu pokarmowego poprzez regulowanie rytmu wypróżnień oraz usuwanie resztek pokarmowych z jelit. Ponadto zwiększa efektywność trawienia oraz wchłaniania składników odżywczych, a także daje uczucie sytości, co ma duże znaczenie w zapobieganiu nadwadze i otyłości. Błonnik posiada także szereg innych dobroczynnych właściwości, m.in. obniża stężenie cholesterolu, reguluje poziom glukozy i zmniejsza zapotrzebowanie na insulinę, obniża ciśnienie tętnicze krwi, oczyszcza organizm z toksyn, zapobiega rozwojowi raka jelita grubego. 

Otyłość - przyczyny, leczenie, skutki. Ekspert tłumaczy
otyłość
Otyłość to poważna choroba cywilizacyjna, stanowiąca globalny problem zdrowotny XXI wieku! Kiedy mówimy o otyłości, a kiedy o nadwadze? Jakie są przyczyny otyłości? Do czego może doprowadzić otyłość? Jak wygląda leczenie i profilaktyka otyłości? Na te i inne pytania odpowiada dr n. med. Patrycja Wachowska-Kelly, specjalista chorób wewnętrznych i leczenia otyłości, diabetolog.Co to jest otyłość?Otyłość jest chorobą metaboliczną, związaną z nadmiernym gromadzeniem się energii. Energia, która nie jest zużyta w danym momencie, zostaje gromadzona w tkance tłuszczowej, która może odkładać się w każdym miejscu naszego ciała. Otyłość jest chorobą nie ustępującą, samoistnie, więc musimy zacząć ją leczyć, aby wrócić do prawidłowej masy ciała, czyli zdrowia. Jakie są przyczyny otyłości? Najczęściej przyczyną otyłości jest nadmierna podaż energii, czyli albo za dużo spożywamy, albo za mało jej zużywamy. Przyczyny mogą być też inne, m.in. choroby, bądź spożywane leki, które w konsekwencji zwiększają łaknienie.Jakie choroby może powodować otyłość?Sama otyłość już jest chorobą, natomiast najczęściej mówimy o chorobach metabolicznych, które współistnieją z otyłością. Należą do nich m.in. stan przedcukrzycowy, cukrzyca, nadciśnienie, dyslipidemia (podwyższony poziom cholesterolu) oraz powiększony obwód talii. Z otyłością powiązanych jest wiele innych chorób, które pozornie nie są z nią kojarzone, m.in. niepłodność, choroba zwyrodnieniowa stawów, a nawet nowotwory. Według badań ryzyko rozwoju nowotworów u osób otyłych może być nawet 5 do 10 razy wyższe niż u osób zdrowych, o prawidłowej masie ciała. U mężczyzn jest to nowotwór jelita grubego, prostaty czy płuc, a u kobiet nowotwór piersi; endometrium bądź wiele innych.Czym różni się nadwaga od otyłości?Nadwaga to krok przed otyłością. Zdefiniowana jest według pewnych klasyfikacji. Jedną z nich jest tzw. współczynnik BMI, czyli stosunek masy ciała do wzrostu. Masę ciała (w kilogramach) dzielimy przez wzrost (w metrach) podniesiony do kwadratu. Wynik BMI powyżej 25 oznacza \ nadwagę. Jeśli chodzi o otyłość, wyróżniamy trzy stopnie. BMI powyżej 40 oznacza otyłość 3 stopnia i jest to tak zwana skrajna otyłość, zagrażająca życiu. Inną klasyfikacją jest pomiar obwodu talii, podany w centymetrach. U kobiet prawidłowy obwód talii nie powinien przekraczać 80 centymetrów. Wymiary w przedziale 80 – 88 cm oznaczają nadwagę, a powyżej 88 cm wskazują na otyłość. U mężczyzn prawidłowy obwód talii nie powinien przekraczać 94 centymetrów. Wymiary w przedziale 94 – 102 cm oznaczają nadwagę, a powyżej 102 cm świadczą o otyłości. Jakie są rodzaje otyłości? Wyróżniamy otyłość typu jabłka (brzuszna) oraz otyłość typu gruszki (pośladkowo – udowa). Nie zawsze pomiar talii będzie więc odpowiednim miernikiem otyłości. Przy otyłości typu gruszki powinniśmy zmierzyć obwód bioder. Groźniejsza dla zdrowia jest otyłość brzuszna, ponieważ dochodzi wtedy do stłuszczenia narządów znajdujących się w jamie brzusznej, m.in. wątroby i trzustki.Jak leczyć otyłość?Otyłość leczymy kompleksowo. Najważniejsze jest to, aby rozpoznać, co było pierwszym czynnikiem sprzyjającym gromadzeniu się nadmiernej tkanki tłuszczowej i odnaleźć odpowiednią metodę terapii. Nie ma pojedynczego, dobrego sposobu ani leku. Bardzo ważne jest odżywianie się, czyli dobrze zbilansowana dieta. Istotną rolę odgrywa także regularna aktywność fizyczna (co najmniej 4 –5 razy w tygodniu). Nie muszą być to wizyty na siłowni, ale np. szybki chód, nordic walking czy jazda na rowerze. Trzeba również dbać o odpowiednie nawodnienie organizmu. Pamiętajmy, że im mniej pijemy, tym bardziej jesteśmy narażeni na zatrzymywanie wody w organizmie. Jest to mechanizm obronny organizmu, który, aby zapobiec odwodnieniu, zaczyna gromadzić zapasy wody. Im większa masa ciała, tym więcej płynów musimy przyjmować. Uważa się, że na każdy kilogram powinniśmy pić średnio 30 mililitrów wody. Przykładowo, przy wadze 50 kg dzienna dawka wody to 1,5 litra. Natomiast przy wadze 100 kilogramów, będą to już 3 litry. Do zmiany stylu życia możemy włączyć leczenie farmakologiczne, a przy skrajnej otyłości leczenie zabiegowe. Stosowane są takie metody jak wprowadzenie balonu do żołądka lub chirurgiczne zmniejszenie żołądka. Pacjenci ze skrajną otyłością po operacji potrafią chudnąć po 20, 30, a nawet 50 nadmiarowych kilogramów. Często dochodzi także do całkowitego cofnięcia się rozpoznanej u nich wcześniej cukrzycy. Przy leczeniu otyłości bardzo ważną rolę odgrywa terapia behawioralna, czyli pomoc psychologa, terapeuty lub psychiatry. Niektórzy pacjenci zajadają stres i ja jako lekarz często sięgam po leki pomagające poprawić nastrój. Stosuję leki z tzw. grupy SSRI, czyli leków, które podnoszą poziom serotoniny, tak zwanego hormonu szczęścia. Przy jego braku, najczęściej dochodzi do spożycia pewnych produktów bogatych w tryptofan. Jest to aminokwas, potrzebny do produkcji serotoniny w organizmie. Produkty, zawierające dużą ilość tryptofanu to m.in. ser żółty, banany, czekolada i orzechy. Jeśli pacjent mówi mi, że podjada jakieś produkty z tej grupy, podejrzewam, że może mieć niedobór serotoniny. Należy podkreślić, że każdy stres może prowadzić do różnych zaburzeń. Mój doktorat mówi o tym, że zaburzenia czynności przewodu pokarmowego związane są z brakiem serotoniny. Mamy dwa mózgi, jeden w głowie, a drugi w brzuchu i trzeba leczyć je oba.Z Joanną Kamińską rozmawiała dr n. med. Patrycja Wachowska-Kelly, specjalista chorób wewnętrznych i leczenia otyłości, diabetolog. Jest absolwentką wydziału wojskowo – lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Doświadczenie w leczeniu otyłości i specjalizację z chorób wewnętrznych uzyskała pracując w Klinice Gastroenterologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, a następnie poszerzyła swoją wiedzę przez zrobienie specjalizacji z diabetologii. Ukończyła podyplomowe studia Medycyna Estetyczna dla lekarzy. Jest współautorem książek: „Dieta i żywienie kliniczne” i „Dietetyka kliniczna” oraz publikacji w czasopismach medycznych o tematyce hiperalimentacji, nadwagi i otyłości, dyspepsji oraz chorób przewodu pokarmowego. Prowadziła również działalność dydaktyczną szkoląc młodą kadrę dietetyków w Zakładzie Żywienia Klinicznego. W swojej pracy doktorskiej starała się wyjaśnić problem zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego w chorobie psychosomatycznej jaką jest dyspepsja, na którą cierpi prawie 70% społeczeństwa. Poszerzając swoje zdolności menedżerskie ukończyła studia podyplomowe na prestiżowym Clark University, USA zdobywając tytuł Master of Public Administration in Health Systems.
Czytaj dalej
Choroba hemoroidalna - objawy, diagnoza, metody leczenia. Ekspert tłumaczy
hemoroidy
hemoroidy
Sploty hemoroidalne to połączenia tętniczo - żylne, przypominające poduszeczki. Znajdują się w odbytnicy (dochodzą do granicy odbytu) i spełniają bardzo ważną funkcję. Jaka jest funkcja hemoroidów i dlaczego są ważne? Kiedy mówimy o chorobie hemoroidalnej? Jakie są objawy choroby hemoroidalnej? Co to jest zakrzepica brzeżna odbytu, często mylona z chorobą hemoroidalną? Czym różnią się hemoroidy wewnętrzne od hemoroidów zewnętrznych? Jak wygląda leczenie choroby hemoroidalnej? Czy istnieją skuteczne, domowe metody leczenia? Na czym polega hemoroidoplastyka laserowa? Na te i inne pytania odpowiada proktolog, chirurg transplantolog dr n. med. Andrzej Berman.
Czytaj dalej