Syndrom prymuski. Cierpią na niego nie tylko ci, którzy mają pasek na świadectwie
„Muszę być najlepsza.” „Nie mogę zawieść.” „Dopiero jak wszystko zrobię perfekcyjnie, mogę odpocząć.” Wiele podobnych myśli tłoczy się w głowach osób z syndromem prymuski. Co ciekawe, cierpią na niego nie tylko osoby z biało-czerwonymi paskami na świadectwie, którym od najmłodszych lat wpajano, jak ważna jest nauka i ciężka praca. Jakie są objawy syndromu prymuski?
- Ciągła potrzeba bycia najlepszą, nawet kosztem odpoczynku i zdrowia
- Lęk przed porażką i krytyką, który nie pozwala odpuścić
- Przekonanie, że dopiero perfekcja daje prawo do odpoczynku i poczucia wartości
Nauczycielka wyjawiła, co myśli o czerwonym pasku
Pani Izabela, nauczycielka z województwa łódzkiego, w liście do mamadu.pl, poruszyła temat świadectw z wyróżnieniem. Zauważyła, że wielu rodziców wywiera na dzieciach presję, by na ich świadectwie znalazł się biało-czerwony pasek. Przeczytaj: Nastolatek u psychologa bez zgody rodziców? Sejmowa Komisja Zdrowia mówi "tak”
- Zaczynam mieć poczucie, że jako szkoła – my, dorośli – pozwoliliśmy, by czerwony pasek stał się celem samym w sobie. Tyle tylko, że ten cel nie ma już nic wspólnego z radością z nauki, z rozwojem, z odkrywaniem świata. To pusta etykieta – napisała.
Skierowała również do rodziców specjalny apel.
- Apeluję: przestańmy traktować czerwony pasek jako miarę wartości dziecka. Nie każde dziecko musi być perfekcyjne w każdej dziedzinie – czytamy.
- Świadectwo z paskiem to rak polskiej szkoły. Nie wiem tylko, czy to przerzut, czy rak pierwotny. (…) Bo rodzice, szkoła, a czasem i system wmówiły im (red. dzieciom), że pasek to sukces, pasek to wartość, pasek to dowód, że jesteś kimś – napisała na Facebooku psycholożka Dorota Zawadzka, czyli słynna Superniania.
Czym jest syndrom prymuski i jak się objawia?
Syndrom prymuski to nieformalny termin określający wewnętrzny przymus bycia perfekcyjną, nadmiernego starania się, by zadowolić innych i unikania błędów za wszelką cenę. Objawia się:
- bardzo wysokimi oczekiwaniami wobec siebie,
- lękiem przed krytyką,
- nadmiernym poczuciem odpowiedzialności,
- przepracowaniem w przeświadczeniu, że „tak trzeba”,
- trudnością w proszeniu o pomoc.
Na syndrom prymuski cierpią nie tylko osoby, które wyróżniały się wynikami w nauce, ale też:
- miały przeciętne oceny, ale w domu słyszały, że „trzeba się bardziej starać”,
- dorastały w środowisku, gdzie błędy były karane krytyką lub wyśmiewane,
- nauczyły się, że miłość i akceptacja są warunkowe i zależą od wyników, sukcesów.
Konsekwencje syndromu prymuski w dorosłym życiu
Syndrom prymuski może prowadzić do:
- trudności w odpoczywaniu i cieszeniu się z małych sukcesów,
- poczucia, że „nigdy nie jestem wystarczająco dobra”,
- chronicznego stresu i napięcia,
- wypalenia zawodowego,
- problemów z asertywnością,
- problemów ze stawianiem granic,
- unikania nowych wyzwań, bo „co jeśli mi nie wyjdzie?”.
Źródło: Superniania, Mamadu.pl, Pacjenci.pl
