Wyszukaj w serwisie
choroby profilaktyka problemy cywilizacyjne zdrowie psychiczne żywienie zdaniem lekarza uroda i pielęgnacja dziecko
Pacjenci.pl > Profilaktyka i leczenie > Po tym poznasz, że masz insulinooporność. Zdradzi ją jeden objaw
Marta Uler
Marta Uler 26.06.2024 10:37

Po tym poznasz, że masz insulinooporność. Zdradzi ją jeden objaw

Zmęczona starsza kobieta
Fot. Canva / Syda Productions

Coraz częściej chce ci się spać w ciągu dnia? Masz apetyt na słodycze, a potem jesteś senny? Po jedzeniu dosłownie ścina się z nóg? Przyczyną tych niepozornych objawów może być insulinooporność. Nie należy tego bagatelizować.

Insulinooporność to stan poprzedzający cukrzycę. Poważny, ale, co istotne – odwracalny. Dowiedz się, co trzeba zrobić, by pokonać insulinooporność.

Insulinooporność to stan przed cukrzycą 

Insulinooporność (z ang. insulin resistance – IR lub IO) jest stanem zmniejszonej wrażliwości komórek organizmu na insulinę. Jest to hormon, który odpowiada za prawidłowy metabolizm węglowodanów, a więc reguluje poziom cukru we krwi. Nie jest to odrębna choroba, ale "stan" organizmu i część tzw. zespołu metabolicznego.

Insulinę wytwarzają komórki beta wysp trzustkowych. Niezbędna jest do tego, aby glukoza znajdująca się we krwi mogła przedostać się do komórek – mięśni szkieletowych, wątroby, tkanki tłuszczowej – gdzie zostanie wykorzystana jako źródło energii. Ale to nie koniec. Insulina wspiera także metabolizm białek i tłuszczów i pełni istotną rolę w transporcie jonów magnezu i potasu.

Zdarza się, że tkanki przestają być wrażliwe na działanie insuliny, a wtedy mówimy o insulinooporności. Kiedy insulina słabo działa, organizm próbuje wytworzyć jej więcej. To jednak nie poprawia sytuacji, powoduje za to tycie, które z kolei nasila insulinooporność i powstaje błędne koło. 

Joga nidra na sen. Wystarczą dwa tygodnie, a problemy z zasypianiem miną Mbappe w "masce Batmana". Lekarze krytykują tę metodę: "Nie powinien grać"

Pierwsze objawy insulinooporności

Konsekwencją insulinooporności jest upośledzenie metabolizmu węglowodanów, białek i tłuszczy, co prowadzi do otyłości i zwiększa ryzyko rozwoju m.in. zaburzeń lipidowych, chorób sercowo-naczyniowych, oraz cukrzycy typu 2. Ale nie od razu, to jest proces. Pierwsze objawy insulinooporności nie są tak drastyczne. To mogą być:

  • początkowo tylko nadwaga, później otyłość – zwiększony poziom insuliny, która jest hormonem anabolicznym, czyli budującym, sprzyja wzrostowi apetytu i odkładaniu tkanki tłuszczowej,
  • napady głodu, większy apetyt na słodycze,
  • problemy ze snem, nie tylko w nocy – senność w ciągu dnia, po posiłkach,
  • osłabienie, częste zmęczenie,
  • rozdrażnienie, wahania nastroju,
  • uczucie zimna,
  • bóle głowy i zaburzenia koncentracji,
  • nadciśnienie tętnicze, podwyższony poziom kwasu moczowego, zaburzenia lipidowe, zwłaszcza hipertriglicerydemia.

Insulinooporność – diagnoza 

Jak można uzyskać pewność, czy cierpimy na insulinooporność? Tu nie wystarczą same objawy, choć one również są ważne dla lekarza. Ale diagnostyka insulinooporności opiera się przede wszystkim na oznaczeniu glukozy i insuliny na czczo oraz wykonaniu doustnego testu obciążenia glukozą. Polega on na ocenie stężenia glukozy i insuliny na czczo, następnie, po spożyciu 75 g glukozy, po godzinie i po dwóch.

Wynik powyżej 140 mg/dl po 2 godzinach oznacza nieprawidłową tolerancję glukozy, czyli stan, w którym możemy podejrzewać już insulinooporność. W diagnozie insulinooporności istotny jest także wskaźnik  HOMA-IR, który ocenia proporcję między poziomem glukozy i insuliny we krwi na czczo, czy test tolerancji insuliny. Polega on na dożylnym podaniu insuliny i następnie zbadaniu stężenia glukozy we krwi.

Insulinooporność – przyczyny i przeciwdziałanie

Powody, dla których w organizmie zaczyna się rozwijać insulinooporność to przede wszystkim nadwaga i otyłość, niezdrowe nawyki żywieniowe, zbyt dużo słodyczy w diecie. Wpływ na to zaburzenia ma również brak aktywności fizycznej, przyjmowanie niektórych leków np. sterydów, czy antydepresantów, ale także niektóre choroby endokrynologiczne, w których jest nadmiar hormonów działających przeciwstawnie do insuliny. To może być np. zespół Cushinga lub nadczynność tarczycy.

Co istotne, insulinooporność jest odwracalna. Jeśli zależy nam na zdrowiu i nie chcemy, by rozwinęła się u nas cukrzyca, natychmiast po diagnozie, powinniśmy wprowadzić w życie zalecenia lekarza. Być może będzie wskazana farmakologia, ale także: 

  • zmiana stylu życia – ograniczenie spożywanych kalorii, odpowiednio zbilansowane posiłki, unikanie produktów słodzonych,
  • redukcja masy ciała – zalecona przez specjalistę dieta,
  • aktywność fizyczna – minimum 30-minutowy, szybki spacer każdego dnia,
  • unikanie alkoholu, nikotyny.

Zobacz także:

Waldemar Kozerawski ukarany przez Izbę Lekarską. Dostał zakaz wykonywania zawodu

Niebezpieczne parawany na plaży. Ratownicy apelują o rozsądek

Polska supermodelka miała raka. Teraz Zuzanna Bijoch ma ważny apel