Odczuwanie bólu podczas stosunku seksualnego jest problemem dużej liczby kobiet. Wiele z nich przypuszcza, że powodem jest zbyt duży rozmiar członka partnera. Czy to może być przyczyną tego rodzaju dyskomfortu? O pomoc poprosiliśmy specjalistę - seksuolożkę i położną, mgr. Aleksandrą Przekwas.
80 procent kobiet nie zachodzi w ciążę po pierwszym in vitro, średni czas czekania na dziecko, to pięć lat. O tym się nie mówi. Ujawniamy prawdę o in vitro w Polsce w rozmowie z dr n. med. Janem Domitrzem, ginekologiem-położnikiem, który leczy niepłodność ponad 30 lat i jest uczniem profesora, dzięki któremu urodziło się pierwsze w Polsce dziecko poczęte in vitro.Dziś nawet kobieta po menopauzie może dziś urodzić dziecko, a jednak większość par, nawet młodych, które decydują się na in vitro, zostaje rodzicami średnio dopiero po pięciu latach i wielu nieudanych próbach.
Kobiety często zwlekają z wizytą u ginekologa - z powodu wstydliwych dolegliwości czy owłosienia intymnego. Lekarze apelują, aby nie przekładały konsultacji medycznej “na potem”, bowiem czas ma duże znaczenie w procesie leczenia. Ginekolożki wskazały 4 zachowania pacjentek, które szczególnie je martwią.
Objawem bólu tego rodzaju jest wrażenie kłucia i rozpierania w podbrzuszu. Przyczyn tego stanu może być wiele, jednak gdy pojawiają się objawy takie jak obfite miesiączki i upławy o nieprzyjemnym zapachu, a także ból po współżyciu, koniecznie należy skonsultować się z lekarzem. Uwaga! Ból jajnika nie musi oznaczać owulacji, powody mogą być poważniejsze.
Ginekologia “estetyczna” oferuje coraz więcej zabiegów okolic intymnych, które mogą pomóc w problemie zbyt luźnej pochwy czy deformacji krocza po porodzie, nietrzymaniu moczu, czy w zmniejszeniu warg sromowych mniejszych, jeśli są tak duże, że np. uniemożliwiają kobiecie jazdę na rowerze, bez bolesnych otarć. Jednak zdarza się, że kobiety oglądają wyretuszowane zdjęcia wagin i biorą swoją naturalną fizjologię za deformację. O zabiegach intymnych mówi Anna Nieć, ginekolog z krakowskiej Intima Clinic.
W Poznaniu urodziły się czworaczki. Takie wydarzenie to rzadkość. Dzieci trafiły na oddział intensywnej terapii, ze względu na to, że potrzebowały wspomagania oddechowego. Jednak ich zdrowiu i życiu nic nie zagraża. Na cztery malutkie dziewczynki w domu czeka już starszy starszy brat.
O tych bliźniakach będzie się mówić jeszcze długo. Dzieci urodziły się w zupełnie różnych dniach i latach. Co ciekawe, ich przyjście na świat dzieli kilkadziesiąt minut. Jak to możliwe? Przypadki jak ten można niemalże liczyć na palcach jednej ręki.
W trakcie zabiegu cesarskiego cięcia ginekolog, który przyjmował poród, wysterylizował pacjentkę bez jej wiedzy. Lekarz stanął przed komisją lekarską.Jak donosi BBC News, we wrześniu 2021 roku, w Irlandii Północnej doszło do dramatycznego zdarzenia w trakcie porodu zakończonego cesarskim cięciem.
Według statystyk choroba ta dotknie nawet 2 na 100 Europejek. Co więcej, liczba zachorowań najszybciej rośnie… w Polsce. Rak trzonu macicy jest również coraz częstszą przyczyną zgonów i obecnie uznawany jest już za chorobę cywilizacyjną. Musimy o nim mówić więcej! Jak rozpoznać nowotwór? Które z kobiet znajdują się w grupie ryzyka? Wyjaśniamy.
Codzienne dbanie o higienę stref intymnych powinno być nieodłącznym elementem. Brak odpowiedniej pielęgnacji może skutkować nie tylko dyskomfortem, ale również może doprowadzić do rozwoju wielu bakterii i infekcji intymnych. Jak dbać i myć okolice intymne? Które kosmetyki są skuteczne? Odpowiedź poniżej. Artykuł powstał na podstawie rozmowy z mgr Aleksandrą Przekwas, położną, terapeutką uroginekologiczną, seksuologiem.
W dzisiejszych czasach wiele kobiet ma problem z zajściem w ciąże. Przyczyn związanych z trudnościami lub tym, że kobieta nie może mieć dzieci, jest bardzo wiele. Dodatkowym problemem, który również jest częstą dolegliwością wśród pań, jest endometrioza. Zazwyczaj objawia się nieprzyjemnym bólem w okolicy miednicy, który często towarzyszy menstruacji. Jednak czy endometrioza może stanowić problem w drodze do posiadania potomstwa? Odpowiedź poniżej. Artykuł powstał na podstawie rozmowy z ginekologiem lek. Wiesławem Kijuć.
Wysiłkowe nietrzymanie moczu jest chorobą, na którą chorowało, choruje i będzie chorować wiele kobiet. Wśród nich są pojawiają się nawet przypadki zachorowania wśród nastolatek. Jednym z powodów rozwoju schorzenia, jest zbagatelizowanie jego pierwszych objawów, mogących wyglądać z pozoru przypominać objawy zwykłego przeziębienia. Artykuł powstał na podstawie rozmowy z lekarzem Michałem Barwijukiem, ginekologiem plastycznym, specjalistą położnictwa i ginekologii.
Schorzenie to dotyczy jednej na cztery Polki. Prawdopodobnie każdy z nas zna kobietę, która cierpi na tę dolegliwość czyli na wysiłkowe nietrzymanie moczu. Jest to powszechny problem, którego następstwem bywa nawet depresja. Jak rozpoznać tę chorobę? Artykuł powstał na podstawie rozmowy ze specjalistą lekarzem Michałem Barwijukiem, ginekologiem plastycznym, specjalistą położnictwa i ginekologii, współwłaścicielem i założyciel Bali Clinic.
Wysiłkowe nietrzymanie moczu to problem zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Zmaga się z nim ok.6 milinów osób, z czego większość stanowią jednak panie. Charakterystycznym objawem jest popuszczanie moczu bez kontrolowania go. Jak rozpoznać tę chorobę i do którego lekarza udać się po pomoc? O opinię na ten temat poprosiliśmy lekarza, specjalistę położnictwa i ginekologii.
Cytologia umożliwia rozpoznanie np. raka szyjki macicy. Dzięki niej można ustalić, czy w kanale szyjki macicy występują komórki przedrakowe. Badanie warto wykonywać co 2-3 lata. Jak wygląda badanie cytologiczne? Jakie są wskazania, by je wykonać? Artykuł powstał na podstawie rozmowy ze dermatologiem-wenerologiem dr n. med. Eweliną Biało-Wójcicką.
Wysiłkowe nietrzymanie moczu to przede wszystkim dolegliwość kobiet. To często spotykany rodzaj inkontynencji. U osób dotkniętych tym schorzeniem oddawanie kropel moczu pojawia się nawet podczas kichania, kaszlu czy podczas śmiania się. Co jest tego przyczyną? O odpowiedź poprosiliśmy specjalistę. Artykuł powstał na podstawie rozmowy z lekarzem Michałem Barwijukiem, ginekologiem plastycznym, specjalistą położnictwa i ginekologii, współwłaścicielem i założycielem Bali Clinic.
Dyspaerunia to dysfunkcja seksualna. Jednym z charakterystycznych jej objawów jest występowanie bólu w okolicy krocza podczas współżycia – symptomy występują niekiedy także przed stosunkiem. Jakie rozpoznać dyspaerunię i jakie są jej objawy? Na to pytanie odpowiedzi udzieliła nam ekspertka. Artykuł powstał na podstawie rozmowy ze specjalistą, położoną i seksuolożką mgr Aleksandrą Przekwas.
Na badanie urodynamiczne kierowani są pacjenci mający problemy z oddawaniem moczu. Jednym ze wskazań, by je wykonać jest częstomocz i nietrzymanie moczu. Dzięki urodynamice można określić, czy pęcherz moczowy funkcjonuje prawidłowo. Co jeszcze warto wiedzieć o tym badaniu? O odpowiedź poprosiliśmy ginekologa. Artykuł powstał na podstawie rozmowy z lekarzem Michałem Barwijukiem, ginekologiem plastycznym, specjalistą położnictwa i ginekologii, współwłaścicielem i założycielem Bali Clinic.
„Na Małysza” – tak nazywa się metoda, z której wiele kobiet (choć mężczyzn też) oddaje moc podczas korzystania najczęściej z publicznej toalety. Powód? Obawa przed zarazkami znajdującymi się na desce toaletowej. Jednak eksperci ostrzegają, że oddawanie moczu w ten sposób może mieć fatalne skutki. Dlaczego? Artykuł powstał na podstawie rozmowy ze specjalistą, lekarzem Michałem Barwijukiem, ginekologiem plastycznym, specjalistą położnictwa i ginekologii, współwłaścicielem i założycielem Bali Clinic.
Wysiłkowe nietrzymanie moczu to problem, z którym spotyka się większa część kobiet. Początkowo lekkie popuszczanie moczu przy kaszlu bądź kichaniu, nieleczone z czasem przeistacza się w poważniejszy problem. Jak rozpoznać i leczyć wysiłkowe nietrzymanie moczu? Tłumaczy lekarz Michał Barwijuk, ginekolog plastyczny, specjalista położnictwa i ginekologii, współwłaściciel i założyciel Bali Clinic.
Stres wkrada się do każdej sfery naszego życia – również do sypialni. Z jego powodu upojne chwile sam na sam potrafią zamienić się coś nieprzyjemnego, powodować ból fizyczny i skutecznie zniechęcić do bliskości. Istnieje jednak kilka sprawdzonych sposobów na to, co zrobić, gdy z powodu stresu stosunek seksualny zaczyna powodować ból. Ekspertka wyjaśnia. Artykuł powstał na podstawie rozmowy ze specjalistą seksuolożką i położną mgr Aleksandrą Przekwas.
Endometrioza to choroba żeńskich narządów płciowych. Jej przyczyny są w pełni nie poznane, a szacunkowo choruje na nią od 7 do 15% kobiet między 15. a 49. rokiem życia. Schorzenie wywołuje uciążliwe objawy i może utrudniać codzienne funkcjonowanie. By rozpoznać endometriozę, konieczne jest wykonanie kilku istotnych badań. Jakie to badania? Odpowiedź poniżej! Artykuł powstał na podstawie rozmowy ze specjalistą ginekologiem lek. Wiesławem Kijuciem.
Jego nazwa może kojarzyć się z dildo, gadżetem erotycznym o fallicznym kształcie. Jednak dilator jest narzędziem pomagającym w leczeniu dolegliwości dotyczących stref intymnych. Stosuje się go jako środek łagodzący ból. Czym jest dilator i kiedy korzystanie z niego będzie pomocne? Zapytaliśmy eksperta. Artykuł powstał na podstawie rozmowy z położną, seksuolożką mgr. Aleksandrą Przekwas.
Odczuwa go wiele Polek. Ból podczas stosunku to dolegliwość skutecznie zniechęcająca do seksu i utrudniająca osiągnięcie satysfakcji seksualnej. Zazwyczaj to objaw schorzenia spowodowanego zakażeniem lub stanu zapalnego. Co konkretnie sygnalizuje tego rodzaju ból? Artykuł powstał na podstawie rozmowy z położną, seksuolożką mgr Aleksandrą Przekwas.
Endometrioza charakteryzuje się dotkliwym bólem w okolicy miednicy, często towarzyszącym menstruacji. Mimo, że jest to choroba związana z narządami płciowymi kobiety, objawy mogą pojawiać w najróżniejszych miejscach i nie być zupełnie kojarzone z tą jednostką chorobową.
Milion Polek w wieku rozrodczym zostało zdiagnozowanych w kierunku endometriozy. Objawy choroby mogą być też niespecyficzne. Na nurtujące pytania dotyczące endometriozy odpowiada ginekolog lek. Wiesław Kijuć. Endometrioza to występowanie poza jamą macicy tkanki jej błony śluzowej. Gdy pojawia się w brzuchu kobiet, mówimy o endometriozie otrzewnowej, może pojawiać się również na jajnikach, ale także w różnych innych miejscach, które dla laika są kompletnym zdziwieniem, na przykład w gałce ocznej, na przeponie, w płucach - jest to wtedy endometrioza głęboka.
Waginoplastyka, czyli plastyka pochwy jest najczęściej wykonywanym zabiegiem chirurgicznym z zakresu ginekologii plastycznej. Jakie są wskazania do waginoplastyki? Czy po porodzie pochwa nie wraca do normy? Jak przebiega zabieg waginoplastyki? Jakie powikłania mogą wystąpić? Ile trwa rekonwalescencja po zabiegu? Jaka jest cena waginoplastyki? Na te i inne pytania odpowiada dr Michał Barwijuk, ginekolog plastyczny, specjalista położnictwa i ginekologii, współwłaściciel i założyciel Bali Clinic. Co to jest waginoplastyka? Waginoplastyka to plastyka pochwy, a najczęściej idąca za tym plastyka przedsionka pochwy i krocza. Jakie są wskazania do waginoplastyki? Dla kogo jest przeznaczony zabieg? Jest to zabieg dla kobiet po ciężkich porodach, które urodziły duże dzieci, bądź u których w trakcie porodu doszło do pęknięcia krocza czy kontrolowanego nacięcia krocza i została przerwana ciągłość mięśni dna miednicy. Reasumując mówimy o sytuacji, w której doszło nie tylko do rozciągnięcia śluzówki pochwy. Przypomnę, że pochwa jest naturalnie pofałdowana. Gdyby takowa nie była, to przy przechodzeniu główki dziecka przez kanał rodny (główka ma około 10 centymetrów średnicy), każda pochwa by pękła i kobieta wykrwawiłaby się na śmierć. Poprzeczne pofałdowanie pochwy jest po to, żeby w trakcie traktu porodowego, kiedy pochwa się rozciąga, dziecko dosyć swobodnie (choć czasem z uszkodzeniami) przeszło przez kanał rodny. Bywają też sytuacje, w których kobieta nie rodziła, bądź miała cesarskie cięcie, a pomimo tego po wielu latach stwierdza, że pochwa jest luźniejsza. Co prawda nie ma takich uszkodzeń mięśni, jednak starzejemy się i wiotczejemy od góry do dołu. W związku z tym ta okolica również nie jest odporna na procesy starzenia się. Pochwa rozciąga się także w trakcie życia intymnego. W takich przypadkach można zastosować metody małoinwazyjne, niekoniecznie plastykę chirurgiczną. Jakie są małoinwazyjne metody obkurczania pochwy? Stosowane są ultradźwięki HIFU oraz laseroterapia. Jeżeli mamy do porównania obie techniki, dużo bardziej skuteczniejszą metodą będzie zastosowanie intymnych ultradźwięków, czyli HIFU. Działają dużo głębiej, na poziomie 1,5-4,5 milimetra. Laser natomiast działa na poziomie 1 milimetra. Jeśli więc mamy kobietę, która nie rodziła i chciałaby obkurczyć, zrewitalizować pochwę i zastosować profilaktykę przeciwstarzeniową, zalecamy HIFU. Czasem niektórzy wykorzystują lasery frakcyjne. W przypadku, gdzie doszło do uszkodzenia mięśni bądź rozciągnięcia śluzówki, stosuje się zabieg plastyki pochwy. Jak wygląda pochwa po porodzie? Czy po porodzie pochwa nie wraca do normy? Gdyby tak było, wagipolastyka nie byłaby wskazanym zabiegiem u większości kobiet. Niestety, nie ma możliwości, żeby przejście główki dziecka o średnicy 10 centymetrów pozwoliło powrócić pochwie do pierwotnego stanu i średnicy 4 centymetrów. Na pewno pochwa po porodzie będzie luźniejsza. Oczywiście wiele zależy od różnych czynników, m.in. warunków anatomicznych, liczby i ciężkości porodów. Jeżeli noworodek będzie miał poniżej 3 kilogramów, a kobieta urodziła dwójkę, trójkę dzieci, to myślę, że nie będzie takiego „spustoszenia” jak u szczupłej, niskiej kobiety o wąskiej miednicy. U takiej mamy warunki anatomiczne przechodzenia przez kanał rodny są na tyle małe, że po prostu nie ma możliwości, żeby dziecko nie uszkodziło pochwy, mięśni, powięzi itd. Lata temu była taka kampania „Rodzić po ludzku”, która namawiała kobiety, żeby za wszelką cenę rodziły drogami siłami natury. Uważam, że w moim obowiązku jest uświadomienie kobiet, które uwierzyły w tą akcję, że nie do końca się z nią zgadzam. Muszę podkreślić z całą stanowczością i na to są badania naukowe oraz doniesienia, że prawie każdy poród drogami siłami natury będzie powodował pewne konsekwencje. Po pierwsze będzie to zespół rozluźniony pochwy, czyli pochwa będzie szersza, luźniejsza, a mięśnie nie będą funkcjonowały w sposób taki, jak przed porodem. Po drugie będziemy mieć do czynienia z wysiłkowym nietrzymaniem moczu, czyli kolejny duży problem. Po trzecie mogą wystąpić zaburzenia statyki narządu rodnego, czyli obniżenie ścian pochwy, (wypadanie pochwy), obniżenie szyjki macicy i obniżenie macicy. Poród naturalny oczywiście jest piękną sprawą, ale nie stygmatyzujmy kobiet, które świadomie wybrały inną drogę w postaci cesarskiego cięcia, bądź miały do tego wskazania. Jeśli kobieta nie jest w stanie bezpiecznie urodzić, a poród stanowi zagrożenie dla niej bądź dla dziecka, nie należy za wszelką cenę namawiać jej na poród siłami natury. W moim środowisku są przeciwnicy cesarskich cięć, którzy napierają na poród naturalny, a uważam, że nie zawsze jest ku temu konieczność i wskazanie. Szanujmy obie grupy kobiet, bez względu na to, czy urodziły naturalnie, czy poprzez cesarskie cięcie. Czy to prawda, że odporność dzieci, które urodziły się siłami natury jest wyższa niż odporność dzieci po cesarskim cięciu? Takie argumenty funkcjonują od dawna. Nie jestem teraz w stanie przytoczyć tego typu doniesień, natomiast wielokrotnie czytałem te, które temu zaprzeczały, bądź wskazywały nieznaczną różnicę. Warto podkreślić, że w planowanym cięciu cesarskim wydobywamy dziecko z zachowaniem warunków anatomicznych i czasów wydobycia, tak żeby odbywało się to podobnie jak w przypadku porodu naturalnego. Wszystkie doniesienia, że dziecko urodzone drogą cięcia cesarskiego będzie miało autyzm czy inne choroby, wielokrotnie nie jest prawdą. Zawsze lubię powiedzieć pełną prawdę. Cesarskie cięcie to operacja i nie będę ukrywał, że operacja zawsze jest czymś teoretycznie bardziej niebezpiecznym i z potencjalnymi powikłaniami. Cesarskie cięcie w nagłym przypadku, które wykonujemy w pośpiechu z powodu komplikacji podczas porodu naturalnego będzie mniej bezpieczne niż to wcześniej zaplanowane. W Polsce i na świecie cesarskie cięcia są jednak na tyle powszechne, że powikłania zagrażające życiu lub zdrowiu pojawiają się rzadko. Jeżeli możemy zaplanować cesarskie cięcie, a kobieta jest ogólnie zdrowa, bez wcześniejszych przejść operacyjnych, ryzyko powikłań jest niewielkie. Jeśli pacjenta była już po jakiś operacjach, potencjalnie mogą (ale nie muszą) powstać zrosty w jamie brzusznej czy stany zapalne miednicy mniejszej. Jak przygotować się do waginoplastyki? Czy istnieją przeciwwskazania do zabiegu? Nie jest to wskazanie bezwzględne, ale dobrze by było, żeby nie pojawiła się miesiączka w trakcie i 7 dni po zabiegu. Oczywiście zdarzało mi się wielokrotnie operować podczas miesiączki i nie jest to dla mnie przeszkoda. Nie zwiększa to znacząco ryzyka, wydłużenia krwawienia bądź zwiększenia jego ilości. Miesiączka jednak bardziej utrudnia zabieg i wydłuża proces rekonwalescencji. Przed zabiegiem należy wykonać szereg badań, m.in. grupa krwi, morfologia, jonogram, koagulogram, glukoza i badanie ogólne moczu, czasem hormony tarczycy. Jeżeli wszystkie badania są prawidłowe, najczęściej wykonujemy zabieg w znieczuleniu przewodowym (w kręgosłup), czyli od pasa w dół. Teoretycznie istnieje możliwość wykonania zabiegu w znieczuleniu miejscowym i w tej sytuacji nie wymagamy aż tylu badań. Ważne, aby pacjentka nie miała czynnej infekcji pochwy, tzn. infekcji grzybiczej bądź mieszanej. Jeśli przyjmujemy jakieś leki, nie odstawiamy ich. Jeśli mamy mieć znieczulenie przewodowe, musimy być na czczo, czyli nie jeść i nie pić na 4 - 6 godzin przed zabiegiem. Dobrze by było pozbyć się owłosienia i ogolić okolice krocza oraz sromu. Jak przebiega i ile trwa zabieg waginoplastyki? Czy pacjentka tego samego dnia wychodzi do domu? Zabieg trwa od pół godziny do 45 minut. Polega na wycięciu rozciągniętej śluzówki pochwy i zbliżeniu do siebie mięśni dna miednicy. Zakładamy przy tym szwy, które wchłaniają się po około sześciu tygodniach. Pacjentka najczęściej wychodzi tego samego dnia do domu. Może zostać na noc i wtedy hospitalizacja trwa 24 godziny. Pierwsza wizyta kontrolna powinna odbyć się po tygodniu bądź dwóch, a kolejna po czterech, sześciu. Po drugiej wizycie kontrolnej stwierdzam, czy wszystko jest wygojone i czy można już podjąć współżycie. Pierwsze kilka współżyć zalecam z żelem i po lampce wina:). To są mięśnie, które na nowo muszą nauczyć się funkcjonować. Rzadko to się zdarza, ale pierwsze współżycie może być bolesne. Istnieje strach wśród pacjentek, co czytam na niektórych forach internetowych, że można za bardzo zwęzić pochwę, czyli zrobić to w sposób niewłaściwy i uniemożliwić kobiecie współżycie. Zdarzają się takie sytuacje, kiedy chirurdzy wycinają za dużo, ale jest to błąd w sztuce. Panuje określona zasada,reguła, ile można pozostawić i nie ma takiej możliwości, żeby utrudnić kobiecie zbliżenie. Po zabiegu występuje jedynie tkliwość tej okolicy, która może się utrzymać parę tygodni i to wszystko. Czasem trafiają do mnie pacjentki po źle wykonanej waginoplastyce i wtedy stosuję zabiegi, którymi można poszerzyć to, co zostało za bardzo wycięte. Jakie powikłania mogą wystąpić po waginoplastyce? Najczęstszym powikłaniem jest ból, który towarzyszy głównie w okolicy krocza. Dystalna, czyli dalsza część pochwy bliżej szyjki macicy oraz środkowa, czyli ta pomiędzy wejściem do pochwy są na tyle słabo unerwione, że jej w ogóle nie czujemy. To co będziemy czuć to sama okolica krocza. Tam też lokalizuje się i schodzi obrzęk. Nie jest to jednak na tyle bolesne, żeby utrudniało funkcjonowanie. Normalnie chodzimy i korzystamy z toalety, oczywiście bez nadwyrężania się. Kolejne potencjalne powikłanie to plamienie bądź krwawienie, które może utrzymywać się od tygodnia do miesiąca. Przeważnie jest to plamienie lub brudzenie, czyli skąpa ilość ustępująca w ciągu tygodnia. Czasem pojawia się infekcja pochwowa, z którą możemy sobie bez problemu poradzić. Stosujemy wtedy globulki dopochwowe bez recepty, bądź też wystawiam receptę na te o szerokim spektrum działania, czasem z chemioterapeutykiem. Pochwa jest na tyle wdzięczną okolicą, właściwie najbardziej wdzięczną z okolic intymnych kobiety gdyż bardzo dobrze się goi. Nawet jeśli wystąpi infekcja, efekt zabiegu będzie taki sam, tylko po prostu przesunie się w czasie. Rzadko zdarzają się krwiaki bądź inne powikłania. Słyszałem o przetokach, co mi się jednak nigdy nie zdarzyło. Ile czasu trwa rekonwalescencja po waginoplastyce? Kiedy pacjentka może wrócić do pracy? Zalecam 7 dni rekonwalescencji w domu, choć część kobiet wraca do pracy nawet następnego dnia. Jaka jest cena waginoplastyki? Tak jak w przypadku każdego zabiegu, o cenie decydują m.in. lokalizacja (czy jest to duże miasto, czy peryferyjny ośrodek), doświadczenie lekarza, metoda i rodzaj znieczulenia. U mnie w klinice 90% zabiegów wykonujemy w znieczuleniu przewodowym, czyli z udziałem anestezjologa. Wtedy ból w trakcie i po zabiegu jest zniesiony zupełnie przez 4 - 6 godzin, co daje duży komfort pacjentce. Myślę, że ceny w Polsce wahają się od 3000 – 4000 do 7000 – 7500 złotych. Generalnie w naszym ośrodku cena wynosi od 6500 do 7500 złotych. Czy w pewnych sytuacjach zabieg waginoplastyki może być refundowany przez NFZ?Nie znam takich wskazań. Rzeczywiście jest coś takiego jak plastyka pochwy, natomiast nie poporodowa i nie taką metodą, jaką my wykonujemy. Z Joanną Kamińską rozmawiał dr Michał Barwijuk, ginekolog plastyczny, specjalista położnictwa i ginekologii, współwłaściciel i założyciel Bali Clinic. Ukończył Warszawski Uniwersytet Medyczny. Przez prawie dekadę pracował na oddziale Położnictwa, Chorób Kobiecych i Ginekologii Onkologicznej Szpitala MSWiA w Warszawie. Współorganizator szkoleń i wykładowca dla lekarzy z zakresu ginekologii plastycznej, estetycznej i rekonstrukcyjnej. Organizator szkoleń i wykładowca z technik operacyjnych i rekonstrukcyjnych w ginekologii plastycznej oraz z małoinwazyjnych technik takich jak: lasery, terapie ultradźwiękami, osoczem bogatopłytkowym, fibryną, kwasem hialuronowym i innymi w małoinwazyjnej ginekologii plastycznej. Ukończył prestiżowe szkolenie w Instytucie Ginekologii Estetycznej i Rekonstrukcyjnej na Florydzie (USA). Autor i współautor oraz badacz licznych badań naukowych i eksperymentalnych z dziedziny ginekologii plastycznej i estetycznej. Do głównych osiągnięć dr. Michała Barwijuka można zaliczyć znaczny udział we wdrażaniu najnowszych technologii medycznych (autor i współautor oraz badacz w licznych badaniach naukowych i eksperymentalnych z dziedziny ginekologii plastycznej i estetycznej). Jest również współorganizatorem szkoleń dla lekarzy z zakresu ginekologii plastycznej i rekonstrukcyjnej podczas których przeszkolił blisko 400 lekarzy. Wielokrotnie był zapraszany do grona wykładowców najbardziej prestiżowych wydarzeń naukowych m.in. „III Europejski Kongres Ginekologii Estetycznej – ESAG” w Londynie, „Generation, Regeneration Biobridge European Conference” w Wenecji, „I Światowy kongres Ginekologii Rekonstrukcyjnej i Estetycznej” – RECOGYN w New Delhi, czy „World Congress of the International Society of Cosmetogynecology” w Stanach Zjednoczonych z wykładami z zakresu wykorzystania osocza bogatopłytkowego w małoinwazyjnej ginekologii plastycznej oraz terapii ultradźwiękami (HIFU). Uczestniczył w wielu szkoleniach z zakresu ginekologii plastycznej w Stanach Zjednoczonych, Włoszech i Anglii. Jest również współredaktorem naukowym książki pt.„Ginekologia Plastyczna – Chirurgia narządów intymnych kobiety – M. Goodman wydanej w kwietniu 2018 r. jako I wydanie polskie przez PZWL oraz książki „Techniki małoinwazyjne w ginekologii plastycznej” wydanej w październiku 2018 r. przez PZWL.
